ΠΗΓΗ: Εφ. Συντακτών
Του Χρήστου Τσιαγκλή
Στρεβλές εταιρικές πρακτικές, ολιγοπωλιακή διάρθρωση καίριων κλάδων
της ελληνικής αγοράς, αλλά και φτωχή καταναλωτική συνείδηση κρύβονται
πίσω από τις μεγάλες διαφορές που εντοπίζονται σε τιμές βασικών αγαθών
σε σύγκριση με την Ευρώπη.
Οι πολυεθνικές εταιρείες ισχυρίζονται ότι στη χώρα μας υπάρχει υψηλό
κόστος μεταφοράς, διακίνησης και συντήρησης των προϊόντων, καθώς και
υψηλοί συντελεστές φορολογίας. Αν και οι παραπάνω παράγοντες δεν πρέπει
να υποτιμούνται, το επιχείρημα του υψηλότερου κόστους δεν είναι ικανό να
δικαιολογήσει τις μεγάλες διαφορές στις τιμές.
Τα επώνυμα προϊόντα που εμπορεύονται οι εταιρείες στην Ελλάδα
πωλούνται πάνω-κάτω το ίδιο ή και φτηνότερα σε σχέση με τις άλλες
ευρωπαϊκές χώρες. Το υψηλό κόστος δεν δείχνει να επηρεάζει τη
συγκεκριμένη κατηγορία αγαθών. Αντίθετα, οι μεγάλες υπερτιμολογήσεις
εντοπίζονται στα προϊόντα ετικέτας τα οποία προσφέρουν τεράστια
περιθώρια κέρδους, κάτι που κινεί υποψίες για σκοπιμότητες.
Ο υψηλός ΦΠΑ
Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για τον ΦΠΑ. Η Ελλάδα ως γνωστόν έχει
έναν από τους υψηλότερους συντελεστές στην Ευρώπη. Στα τρόφιμα ο ΦΠΑ
είναι 13%, όταν στη Γερμανία είναι 7%, 4%-10% στην Ισπανία και μηδενικός
στη Μ. Βρετανία. Οι τιμές ωστόσο είναι σημαντικά υψηλότερες ακόμα και
μετά την αφαίρεση του συντελεστή ΦΠΑ.