Το κίνημα «Δεν Πληρώνω» των τραπεζιτών / Κρατικοποίηση «μαϊμού»

ΠΗΓΗ: ΜΟΝΟ

του Χρ. Ιωάννου

Σε αντίθεση με άλλους τομείς της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής, η ανευθυνότητα των ελλήνων τραπεζιτών φαίνεται να εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο και την ατιμωρησία στον πόλεμο της ανακεφαλαιοποίησης.

Την ώρα που η ανεργία διαγράφει υψηλές καμπύλες μεγέθυνσης και η πλειονότητα των νοικοκυριών δυσκολεύεται να εξασφαλίσει τα είδη πρώτης ανάγκης για να ζήσει, υπάρχει μια μικρή ομάδα ανθρώπων που συνεχίζει να διάγει πολυτελή βίο με τα λεφτά των άλλων. Πρόκειται για τους έλληνες τραπεζίτες, οι οποίοι μαζί με τους πολιτικούς ωφελήθηκαν από τη στρεβλή ανάπτυξη της Ελλάδας, συνέβαλαν στη δημιουργία της κρίσης και τώρα παραμένουν στις χρεοκοπημένες τράπεζες. Συνεχίζουν να λαμβάνουν αμοιβές δυσανάλογα μεγάλες για το έργο που διεκπεραιώνουν, συνεχίζουν να ξοδεύουν χρήματα για προβολή και για διαφημίσεις που δεν φέρνουν έσοδα και συνεχίζουν να παίρνουν αμφιλεγόμενες αποφάσεις.

Στην Ευρώπη ξεπουλούν και τα ασημικά

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

By Ed Hammond

Οι πωλήσεις κτιρίων του Δημοσίου υπερδιπλασιάστηκαν τον προηγούμενο χρόνο στην Ευρώπη, καθώς οι κυβερνήσεις αναζητούν ρευστότητα και παλεύουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους διαθέτοντας το χαρτοφυλάκιο ακινήτων που διαθέτουν. 

Οι πωλήσεις ακινήτων του Δημοσίου -όπου συμπεριλαμβάνονται σχολεία, νοσοκομεία και φυλακές- ενισχύθηκαν το 2011 στα 2,3 δισ. ευρώ, που είναι και το υψηλότερο επίπεδο από τότε όπου ξεκίνησε η χρηματοοικονομική κρίση, σύμφωνα με έρευνα της συμβουλευτικής CB Richard Ellis. 

Οι πιέσεις για άντληση κεφαλαίων ανάγκασαν τις κυβερνήσεις ανά την Ευρώπη να εξετάσουν τη λύση της εκποίησης κρατικών περιουσιακών στοιχείων. Η εξέλιξη αυτή αφορά κυρίως χώρες που θεωρούνται λιγότερο επίφοβες από τους επενδυτές. Συγκεκριμένα, η Γερμανία, η Σουηδία, η Ρωσία και η Βρετανία αντιστοιχούν στα δύο τρίτα όλων των πωλήσεων στοιχείων του Δημοσίου της Γηραιάς Ηπείρου. 

Οι 3 λόγοι για τους οποίους οι τράπεζες είναι αδύνατο να χορηγήσουν δάνεια στην οικονομία νωρίτερα από το 2016

foto: http://www.lukasvasilikos.com/

πηγή: www.bankingnews.gr

Η απόλυτη στρέβλωση είναι γεγονός στην τραπεζική αγορά και συνδέεται με την ρευστότητα, τα επιτόκια, την εξάρτηση από την ΕΚΤ και το ELA της ΤτΕ, την αδυναμία χρηματοδότησης της οικονομίας από τις τράπεζες και τα υψηλά επιτόκια χορηγήσεων.

Αυτό που παρατηρείται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι ότι οι τράπεζες που έχουν μεγάλη εξάρτηση από την ΕΚΤ, δηλαδή χρηματοδοτούνται με ιστορικά χαμηλά επιτόκια είναι πιο συντηρητικές στην παροχή δανείων ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν τα επιτόκια καταθέσεων και δανείων. 

Ακριβώς το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει και στην Ελλάδα. 

Ωστόσο πρέπει να εξηγηθεί γιατί ενώ οι τράπεζες έχουν λάβει 115 δις ευρώ πολύ φθηνής ρευστότητας δεν χρηματοδοτούν την οικονομία. 

Κατά βάση οι λόγοι είναι τρεις 

Ο πρώτος λόγος σχετίζεται με το γεγονός ότι η ρευστότητα που κατέχουν οι τράπεζες δηλαδή τα 115 δις ευρώ είναι δανεική και πρέπει να επιστραφεί στην ΕΚΤ και την ΤτΕ. Κατά βάση τα 35 με 40 δις είναι μεσοχρόνια διάρκειας έως 3 ετών και η υπόλοιπη ρευστότητα από ΕΚΤ και ΤτΕ είναι μεσοβραχυχρόνια. 

Ταυτόχρονα η καταθετική βάση έχει υποστεί ένα σοκ καθώς διαμορφώνεται στα 164 δις ευρώ έχουν χαθεί 74 δις ευρώ από τις αρχές του 2010. 

Οι τράπεζες λοιπόν το 2009 είχαν ένα χάσμα δανείων προς καταθέσεις μόλις 20 δις ευρώ το οποίο εύκολα έβρισκαν από τις αγορές και ότι παραπάνω συγκέντρωναν σε ρευστότητα δημιουργούσαν αποθέματα.

Παράταση προσαρμογής στις χώρες του μνημονίου

Πηγή: Ναυτεμπορική

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ

Τη σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής, με αποκλειστικό θέμα την εξέταση συγκεκριμένων δράσεων για την ανάπτυξη, σχεδιάζει ο πρόεδρος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ.

Την ίδια στιγμή, εντείνονται οι διαβουλεύσεις, κυρίως σε επίπεδο Κομισιόν αλλά και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για χορήγηση χρονικής παράτασης στις μνημονιακές χώρες προκειμένου να πετύχουν τους δημοσιονομικούς στόχους.

Οι ραγδαίες εξελίξεις, που σηματοδοτούν αλλαγή πλεύσης της Ευρωζώνης, αποτελούν προϊόν της αποφασιστικότητας του Γάλλου σοσιαλιστή υποψηφίου και φαβορί στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της 6ης Μαΐου, Φρανσουά Ολάντ, να συμπληρωθεί η δημοσιονομική πειθαρχία με ανάπτυξη.

Μάλιστα η θέση αυτή κέρδισε έδαφος μετά και τη δημόσια τοποθέτηση του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, για ένα «σύμφωνο ανάπτυξης».

Ο αφανής πόλεμος ΗΠΑ-ΕΕ για το ρόλο του ευρώ

foto:http://www.lukasvasilikos.com/
Πηγή: Sofokleous 10

Η κρίση χρέους των δυτικών χωρών ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008 με τη χρεοκοπία της αμερικάνικής τράπεζας Lehman brothers. Από τότε η κεντρική εκδοτική τράπεζα των ΗΠΑ (FED) «κόβει» αφειδώς πληθωρικό δολάριο, προκειμένου η αμερικανική κυβέρνηση να χρηματοδοτεί τις καταρρέουσες τράπεζές τους (που τις εγκαταλείπουν στην τύχη τους οι πάμπλουτοι τραπεζίτες τους), καθώς και τις χειμαζόμενες επιχειρήσεις τους. Έτσι το χρέος των ΗΠΑ εκτοξεύτηκε αλλά αυτό δεν τους δημιουργεί πρόβλημα, επειδή το δολάριο το στηρίζουν υποχρεωτικά όλες οι χώρες που το κατέχουν (ως το κατ΄ εξοχήν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα), για να διατηρούν σταθερά τα αποθεματικά τους κεφάλαια. Έτσι οι ΗΠΑ, χώρα άκρως ελλειμματική, διατηρείται ως υπερδύναμη, «πουλώντας» δολάρια.

Η αναπόφευκτη υποτίμηση του πληθωρικού δολαρίου έστρεψε τις οικονομικά αναδυόμενες χώρες (Κινα, Ινδία, Βραζιλία κ.λπ.) και ορισμένες πετρελαιοπαραγωγές (Ιράν, Βενεζουέλα κ.λπ.) προς το ανατιμημένο ευρώ για μέρος των αποθεματικών τους. Εξοστρακισμός του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος θα σήμαινε για τις ΗΠΑ απώλεια του ρόλου τους ως υπερδύναμης. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον ακήρυκτο πόλεμο που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ κατά του ευρώ και της Γερμανίας. Οι ΗΠΑ φοβούνται επίσης τις παραδοσιακές ρωσογερμανικές σχέσεις, που έχουν αναβαθμισθεί τα τελευταία χρόνια με την ενέργεια και τα κοινά αναπτυξιακά σχέδια σε ευρωπαϊκές χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού.

Ο φαύλος κύκλος του χρέους

foto:http://www.lukasvasilikos.com/
ΠΗΓΗ: SOFOKLEOUS 10

Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, πολλοί αναρωτιούνται γιατί η οικονομική ανάκαμψη αργεί τόσο πολύ. Πράγματι, η βραδύτητα των εξελίξεων έχει προκαλέσει την έκπληξη ακόμα και των ειδικών. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η παγκόσμια οικονομία θα έπρεπε να επιδείξει ρυθμούς ανάπτυξης της τάξεως του 4,4% και του 4,5%το 2011 και το 2012 αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα, τα τελευταία στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας δείχνουν ότι η ανάπτυξη έφθασε μόλις το 2,7% το 2011, και θα επιβραδυνθεί φέτος κατά 2,5% - ένα ποσοστό που μπορεί να χρειαστεί να αναθεωρηθεί μάλλον προς τα κάτω.

Υπάρχουν δύο πιθανές αιτίες για την απόκλιση που παρατηρείται. Είτε η ζημιά που προκλήθηκε από τη χρηματοπιστωτική κρίση ήταν πιο σοβαρή από αυτό που πιστεύαν όλοι, είτε το φάρμακο που δόθηκε στις ασθενείς οικονομίες ήταν λιγότερο αποτελεσματικό από αυτό που είχαν προβλέψει οι ειδικοί.