Γιατί η έξοδος από το ευρώ βασίζεται σε μία ‘κουτσή’ θεωρία

foto: http://www.lukasvasilikos.com/
Πηγή: avanti popolo

του Κ. Καλλωνιάτη

Η πρόταση που προβάλλεται στα πλαίσια της Αριστεράς για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ βασίζεται σε μία θεωρία «κουτσή». Γιατί η θεωρία αυτή έχει δύο σκέλη από τα οποία το ένα χωλαίνει.

Το πρώτο σκέλος αναφέρεται στην εσφαλμένη αρχιτεκτονική – δηλαδή το ισχυρό νόμισμα το οποίο εξυπηρετεί ανταγωνιστικά μόνον τον αναπτυγμένο ευρωπαϊκό βορά σε βάρος του νότου - πάνω στην οποία έχει δομηθεί ως τώρα η Ευρωζώνη. Το δεύτερο σκέλος αναφέρεται στην αντίληψη περί διαχωρισμού (decoupling) της παγκόσμιας οικονομίας στις στάσιμες και υπερχρεωμένες οικονομίες της αναπτυγμένης Δύσης και τις δυναμικά αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ανατολής.

Το πρώτο σκέλος είναι γενικά σωστό κυρίως με την έννοια πως ενώ το ενιαίο νόμισμα έδωσε αρχικά μία αναπτυξιακή ώθηση στις ευρωπαϊκές περιφερειακές οικονομίες (μέσω της μείωσης του κόστους των συναλλαγών και του πληθωρισμού, της αύξησης του ανταγωνισμού, της απόκτησης οικονομιών κλίμακας, της βελτίωσης της εμπιστοσύνης και της ασφάλειας στην προοπτική μιας ενωμένης Ευρώπης) δεν συνοδεύτηκε από πολιτικές μεταρρύθμισης για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικής αξιοποίησης των κοινοτικών ενισχύσεων με συνέπεια την στροφή σε υπερκατανάλωση, ελλειμματικότητα και υπερχρέωση. Οι αυτόματοι μηχανισμοί της αγοράς οδήγησαν σε μία ανισορροπία που μέχρι σήμερα δεν έχει διορθωθεί με πολιτικές δημοσιονομικής και πολιτικής ενοποίησης, με συνέπεια η υφιστάμενη αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης να είναι προβληματική και ξεπερασμένη.

Πώς να μετρηθεί το θράσος;

ΠΗΓΗ: Το Ποντικι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Ποιοι πήραν την απόφαση για κατασχέσεις εις βάρος όποιου χρωστάει στο Δημόσιο πάνω από 300 ευρώ; Τα κόμματα της συγκυβέρνησης υπό τον Παπαδήμο – ως συμπλήρωμα της άλλης μεγαλειώδους απόφασης για αυτόφωρο σε όσους χρωστάνε 5.000 ευρώ. Πότε την πήραν; Παραμονές των εκλογών. Τι άλλο συνέβη τις ίδιες μέρες; Τα ίδια αυτά κόμματα της ίδιας αυτής συγκυβέρνησης θέσπισαν το ακατάσχετο των δικών τους επιχορηγήσεων έναντι τεράστιων οφειλών από τραπεζικά θαλασσοδάνεια, τα οποία ουδέποτε ρύθμισαν.

Το θέμα δε της προστασίας του εαυτού τους έγινεπαγκόσμιο σούργελο μέσω των μεγάλων ΜΜΕ και κατέληξε να φτάσει μέχρι την Κομισιόν, καθώς το έθεσε ο επικεφαλής των Φιλελεύθερων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γκι Φερχόφστατ με επιστολή του προς τον αδιάφθορο και συνετό πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο.

Ο Φερχόφστατ στην επιστολή του κατ’ αρχάς αναρωτιέται πώς γίνεται τα δύο βασικά πολιτικά κόμματα, που «ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση», να λαμβάνουν ενίσχυση με επιβάρυνση τωνφορολογουμένων».

Πτώση κατά 8,3% στη Βιομηχανία

Πηγή: ΑΥΓΗ

Παναγόπουλος Θάνος

Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/04/2012

Στην κινούμενη άμμο της ύφεσης συνεχίζει να βυθίζεται η εγχώρια μεταποίηση. Η αποβιομηχάνιση απλώνεται με ανησυχητικά επιταχυνόμενους ρυθμούς, θύμα κι αυτή της "μαύρης τρύπας" του Μνημονίου που έχει "καταπιεί" την ελληνική οικονομία. Χαρακτηριστική είναι η τεράστια μείωση, κατά 8,3% που κατέγραψε τον Φεβρουάριο ο γενικός Δείκτης Βιομηχανικής Παραγωγής, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του περυσινού Φεβρουαρίου, όταν -σημειωτέον- και τότε μεν σημειώθηκε μείωση έναντι του 2010, όμως σαφώς βραδύτερη (4,3%).

Stratfor: Σε κατάσταση ομηρίας ο κέλτικος τίγρης

ΠΗΓΗ: Stratfor (via Euro2day)

Η ευνοϊκή φορολογία επιχειρήσεων της Ιρλανδίας τη βοήθησε να γίνει σημείο εισόδου για πολλές ξένες εταιρίες προς την ευρωπαϊκή αγορά, και αυτό με τη σειρά του πυροδότησε μια ισχυρή οικονομική ανάπτυξη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι το 2008. Όμως, αυτή η ανάπτυξη οδήγησε στη φούσκα της αγοράς ακινήτων και ο «υπερμοχλευμένος» χρηματοοικονομικός κλάδος κατέστησε τη χώρα ευάλωτη στην οικονομική κρίση του 2008, αναγκάζοντάς την να αναζητήσει βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να διασώσει τον χρηματοοικονομικό κλάδο. 

Μέχρι στιγμής, η Ιρλανδία έχει συμμορφωθεί με όλους τους όρους του προγράμματος διάσωσής της, όμως αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό. Στις 5 Μαρτίου η Moody’s δήλωσε πως η χώρα πιθανότατα θα χρειαστεί και δεύτερο πακέτο διάσωσης, όταν λήξει το τρέχον. Ωστόσο, η οικονομική εξάρτηση της Ιρλανδίας από τους εξωτερικούς εταίρους σημαίνει πως η μοίρα της σε μεγάλο βαθμό δεν είναι στα δικά της χέρια.