3 Χρόνια Σκόρος

Αν αναρωτιέστε πως καταφέρνουμε και κρατάμε ανοικτό ένα «μαγαζί» που δεν πουλάει τίποτα, σας λέμε πως αυτός ο χώρος δεν αποσκοπεί στο κέρδος αλλά στην ενίσχυση των συλλογικών αγαθών και στην καλλιέργεια κοινωνικών αξιών. 

Ο Σκόρος δεν είναι μια απάντηση στην πρόσφατη οικονομική κρίση και τις συνέπειές της, την ανεργία, τη συμπίεση μισθών και συντάξεων, τις καθημερινές χρεοκοπίες επιχειρήσεων κλπ., είναι μια πρακτική αλληλέγγυας οικονομίας, μια πρόταση δημιουργικής αντίστασης, που συναντώντας ανάλογες αντιστάσεις θέλει να θέσει τις βάσεις για μιαν άλλη κοινωνία. 

Ο Σκόρος είναι η δική μας πρόταση απέναντι σε μια καθημερινότητα που παράγει εκμετάλλευση, σπαταλάει ενέργεια, δημιουργεί απόβλητα, αναπαράγει αδικία και βία.

Όταν ξεκινήσαμε το «Σκόρο» πριν από τρία χρόνια- στην αρχή στο πατάρι του «Σπόρου» και πριν από δύο χρόνια εδώ- όλα ήταν πιο εύκολα. Μας ήταν «εύκολο» να προτείνουμε αντικατανάλωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, μοίρασμα. Δημιουργήσαμε έτσι ένα χώρο ως σημείο μοιράσματος και ανταλλαγής αντικειμένων, γνώσεων και ιδεών. 

Ήρθε όμως η οικονομική κρίση –η κοινωνική και πολιτισμική κρίση προϋπήρχαν- και μας έφερε σε αμηχανία.

Πώς να μιλήσεις για αντικατανάλωση όταν η αγοραστική δύναμη περιορίζεται;Πώς να προτείνεις κριτική των αναγκών όταν δεν μπορείς να ικανοποιήσεις βασικές ανάγκες; Πώς να επιμείνεις στη «μη φιλανθρωπία» όταν η φτώχεια δίπλα μας, γύρω μας, πάνω μας γιγαντώνεται; Πώς να προτάξεις την αλληλεγγύη και την κοινότητα όταν η κρίση απομονώνει τους ανθρώπους στρέφοντας τον ένα ενάντια στον άλλο;

Το σίγουρο είναι πως παρόλα αυτά, δεν αναπολούμε τη χαμένη μας αγοραστική δύναμη. Οι ντουλάπες μας μπορεί να μην είναι τόσο γεμάτες ώστε να δωρίζουμε εύκολα την περσινή συλλογή και να τρέχουμε προς ανανέωσή της, αλλά πόσα πράγματα τελικά χρειαζόμαστε; Η μείωση της αγοραστικής μας δύναμης έχει μικρότερη σημασία από την μόνιμη έλλειψη κοινωνικών αγαθών. Το ζητούμενο δεν είναι να αποκτήσουμε ένα επιπλέον φτηνό μπλουζάκι, που έχει παραχθεί από κακοπληρωμένους εργαζόμενους στην άλλη άκρη της γης, αλλά η παραγωγή και η πρόσβαση σε ποιοτικά συλλογικά αγαθά. 

Είμαστε και εμείς σ’ ένα κλίμα αντίστασης και διεκδικήσεων μαζί με όλη την κοινωνία, αλλά δεν επιθυμούμε την πρότερη κατάσταση- την εκμετάλλευση, την άμετρη ανάπτυξη, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την καταναλωτική βουλιμία. Δεν στενοχωριόμαστε, τουναντίον, που το σύστημα βρίσκεται στα όρια του και προτάσσουμε τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη των αγορών. Σ’ έναν καπιταλισμό που δείχνει να φτάνει στο τέλος του, δε θα νοσταλγήσουμε τις ψευδαισθήσεις ευτυχίας μέσω της κατανάλωσης, αλλά θα αναζητήσουμε το καινούργιο. 

Προβληματιζόμαστε πάνω στην αποανάπτυξη, συζητάμε για τις κλίμακες στην κοινωνία και την οικονομία, αναζητούμε το μέτρο, διερευνούμε τρόπους δικτύωσης, αρνούμαστε την κυριαρχία του οικονομικού οφέλους. Προκρίνουμε τις «μικρές» αυτοοργανωμένες κοινότητες και όχι τις γιγάντιες πολυεθνικές επιχειρήσεις. Πιστεύουμε στην αλληλεγγύη, την αλληλοϋποστήριξη, τη συνεργασία και όχι τη φιλανθρωπία. Είμαστε συμμέτοχοι στην κοινωνία και όχι σωτήρες της. 

Η πρότασή μας είναι απλή.

Παράγουμε και μοιραζόμαστε αγαθά, υπηρεσίες, γνώσεις. Απεξαρτιόμαστε από τις παλιές δομές και δημιουργούμε νέες. 

Η συνάντηση αυτών των νέων δομών θα καλλιεργήσει το περιβάλλον από το οποίο θα προκύψει η διέξοδος από την κοινωνική, πολιτισμική και οικονομική κρίση που βιώνουμε. Μια διέξοδος στη βάση της ισοτιμίας, της δικαιοσύνης και της αυτοοργάνωσης.

Ιανουάριος 2012

Λίγα λόγια για τη λειτουργία του χώρου

Ο Σκόρος  δέχεται  ρούχα , παπούτσια, τσάντες, βιβλία, cd, dvd, παιχνίδια  καθαρά, σε καλή κατάσταση και που έχουν την αγάπη μας. Θα εκτιμούσαμε ιδιαιτέρως αν, κάθε φορά που φέρνατε πράγματα, συμμετείχατε και στην τακτοποίησή τους.

Επειδή έχουμε δυσκολία στην διαχείριση μεγάλου όγκου αντικειμένων καθώς και στην αποθήκευσή τους, τα ρούχα πρέπει να είναι της εποχής.

Παρακαλούμε μην αφήνετε τσάντες με πράγματα έξω από τον Σκόρο, αν δεν μας βρίσκετε ανοικτά, γιατί πάνε χαμένα και πριν φέρετε  μεγάλες ποσότητες καλό θα είναι να μας ενημερώνετε.

Στην προσπάθειά μας να διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο ρούχα και αντικείμενα βάλαμε σαν «όρο» να μην παίρνουμε πάνω από τρία κομμάτια.

Αντικαταναλωτισμός, άλλωστε, δεν σημαίνει μόνο να μην ξοδεύω χρήματα, αλλά να συνειδητοποιώ και να περιορίζω τις ανάγκες μου.

Τέλος, κάθε είδους προσφορά σε εργασία, τεχνογνωσία, εξοπλισμό και χρήματα είναι πολύτιμη. 

 Η συντήρηση του χώρου (ενοίκιο, ηλεκτρικό και λοιπά έξοδα), μέσα στην λογική του μοιράσματος και της προσφοράς, είναι υπόθεση όλων μας και απαιτεί την οικονομική  μας στήριξη.

Δεν ξεχνάμε το… βάζο-κουτί  οικονομικής ενίσχυσης!