Γέννημα των καιρών της σκληρής λιτότητας, σε κάθε γειτονιά της Αθήνας δημιουργούνται κινήσεις πολιτών οι οποίες έχουν κοινή στόχευση: Αντίσταση και συλλογική διεκδίκηση στην ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση των ατομικών, εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
«Το μούδιασμα των πρώτων μηνών του μνημονίου έχει ήδη υποχωρήσει. Τη θέση του έχει πάρει η οργή, η αγανάκτηση και κυρίως η διάθεση για συλλογική και δυναμική δράση», λένε οι πολίτες, που συγκροτούν τα κύτταρα στις γειτονιές.
Από τον Ιούνιο και μετά, κυρίως όμως μετά τον Σεπτέμβριο, νέες συλλογικότητες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στις γειτονιές. Με αιχμή του δόρατος το κίνημα του «Δεν πληρώνω», η πλειονότητα των πρωτοβουλιών που συγκροτούνται,διευρύνουν το μέτωπο αυτό και σε άλλες υπηρεσίες: στα νοσοκομεία, αρνούμενοι να καταβάλλουν το χρηματικό αντίτιμο των πέντε ευρώ αλλά και στις αστικές συγκοινωνίες. Παράλληλα, κινητοποιούνται ενάντια στις συνενώσεις σχολείων και νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι υπάρχει δυναμική για συνολικότερες και πιο αναβαθμισμένες διεκδικήσεις. Περισσότερες από 20 επιτροπές, πρωτοβουλίες κατοίκων και Ανοιχτές συνελεύσεις από διάφορες γειτονιές της Αθήνας, ήδη ένωσαν τις δυνάμεις τους