Εφεδρικές λύσεις μηδενικού αποτελέσματος

ΠΗΓΗ: euro2day
του Ν.Δρόσου


Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν ένα μεγάλο μέρος της υπέρβασης του φετινού στόχου για το έλλειμμα, το οποίο πλέον εκτιμάται ότι θα φθάσει στο 8,5% του ΑΕΠ έναντι του προβλεπόμενου 7,6%, αφορά στην ύφεση και στη διόγκωση της "μαύρης τρύπας" των ασφαλιστικών ταμείων, πώς ακριβώς ενισχύεται η προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής μέσω του μέτρου της εργασιακής "εφεδρείας";

Μειωμένες εισφορές και περισσότερες συντάξεις δεν συνεπάγεται για τα ασφαλιστικά ταμεία η τοποθέτηση 30.000 υπαλλήλων σε καθεστώς "εφεδρείας" ή συνταξιοδότησής τους;

Έχει καθίσει κανείς να υπολογίσει επακριβώς τι θα σημάνει για το ύψος της επιχορήγησης που καταβάλλεται μέσω του προϋπολογισμού στα ασφαλιστικά ταμεία, πρώτον, η τοποθέτηση 23.000 εργαζομένων σε "εφεδρεία", και άρα η μείωση των εισφορών τους προς τα ταμεία αυτά, και, δεύτερον, η απόλυση ακόμη 7.000 ανθρώπων από τους καταργούμενους οργανισμούς, ήτοι ο εκμηδενισμός των εισφορών τους και η επιβάρυνση του ΟΑΕΔ με το ύψος των αντίστοιχων επιδομάτων ανεργίας που θα τους χορηγηθούν; 


Ισχύει ότι για κάθε 10.000 ανθρώπους σε "εφεδρεία" το κόστος για τα ταμεία είναι 500 εκατ. ευρώ ετησίως; Αυτό το 1,5 δισ. ευρώ από πού θα προέλθει; Από επιπλέον φόρους;
Το υποτιθέμενο δημοσιονομικό "όφελος" των 300 εκατ. ευρώ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση τι νόημα έχει πλέον;

Με τη σχέση εργαζομένων - συνταξιούχων να βρίσκεται ήδη στο κόκκινο (1,79 προς 1) και σε ορισμένα ασφαλιστικά ταμεία του ευρύτερου δημόσιου τομέα σε επίπεδα κάτω του 1 προς 1 εξαιτίας των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, σε ποιο επίπεδο θα εκτοξευτεί αυτή η περίφημη "μαύρη τρύπα";

Την ίδια ώρα που το μεγάλο ζητούμενο είναι η δημοσιονομική προσαρμογή μέσω κυρίως τηςμείωσης των δαπανών, ήτοι τόσο της συρρίκνωσης του κράτους όσο και τηςβελτιστοποίησης της λειτουργίας του, η λύση που επιλέγει η κυβέρνηση για να φθάσει σε αυτόν τον στόχο λαμβάνεται για ακόμη μία φορά την ύστατη ώρα και υπό το κράτος "πανικού" για την εξασφάλιση της περιβόητης 6ης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ.

Λαμβάνεται σήμερα ενώ η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης δεκάδων οργανισμών και φορέων του Δημοσίου από τις αρχές του έτους, όταν δηλαδή η οικονομικήύφεση δεν είχε λάβει τις σημερινές της διαστάσεις και όταν υπήρχε ακόμη χρόνος να υιοθετούν κριτήρια ουσιαστικής αξιολόγησης των υπαλλήλων, αντί του ηλικιακού "μαχαιριού" που τελικά επελέγη, στερώντας έτσι τη δημόσια διοίκηση από ανθρώπους που ίσως "ξέρουν" τι κάνουν...

Με άλλα λόγια, όταν υπήρχε ακόμη χρόνος για τη λήψη των κρίσιμων εκείνων αποφάσεων σχετικά με την προώθηση της δημοσιονομικής προσαρμογής, βάσει της μείωσης τωνδαπανών και όχι της υπερφορολόγησης των πολιτών και των επιχειρήσεων, ή της "στάσης πληρωμών" προς την εγχώρια αγορά, η οποία έχει στοιχίσει στον ιδιωτικό τομέα ποσό της τάξης των 6 - 7 δισ. ευρώ από ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, οδηγώντας τον σε χρηματοδοτική ασφυξία.

Η κωλυσιεργία, οι καθυστερήσεις και οι προσπάθειες αποφυγής του αναπόφευκτου, που συστηματικά παρουσίασε αυτή η κυβέρνηση, αφενός επιδείνωσαν την οικονομική πορεία του τόπου, εντείνοντας την ύφεση στο επίπεδο του 5,5% από το 3,8% που προβλεπόταν τον Μάιο, και αφετέρου ελάχιστα προσέφεραν στη διαδικασία μείωσης του ελλείμματος και επίτευξης των στόχων δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ούτως ή άλλως, το κόστος της "εφεδρείας" είναι δεδομένο (60% του μισθού), όπως σαφές είναι και το επιπρόσθετο βάρος για τα ταμεία...

Ίσως οι φίλτατοι Χ. Πρωτόπαπας, Ν. Σαλαγιάννης και Γ. Ντόλιος να διατυπώνουν ευθείες αιχμές κατά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου αναφορικά με τις καθυστερήσεις αυτές, όμως προφανώς η ευθύνη δεν βαρύνει μόνο τους δικούς του ώμους...