Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ

Δελτίο τύπου

Αθήνα, 18/9/2011

Μετά από πρόσκληση του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, πραγματοποιήθηκε χτες Σάββατο 17/9/2011 στην Αθήνα πανελλαδική συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ. Στη συνάντηση συμμετείχαν, είτε με αποφάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων των Συλλόγων τους, είτε με δική τους πρωτοβουλία, περισσότερα από 100 μέλη ΔΕΠ από 25 Συλλόγους των πανεπιστημίων όλης της χώρας.

Η συνάντηση προκλήθηκε λόγω της εξαιρετικά κρίσιμης κατάστασης που διαμορφώνεται για τα ελληνικά πανεπιστήμια μετά την ψήφιση του νόμου "Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων" και της συνεχιζόμενης από την πλευρά της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ άρνησης αντίδρασης απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές που διαλύουν το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.

Κατά την διεξοδική συζήτηση μεταφέρθηκε από τους εκπροσώπους των Συλλόγων, και επαναβεβαιώθηκε από όλους τους συμμετέχοντες, η κατηγορηματική απόρριψη του νόμου από την συντριπτική πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ πανελλαδικά. Εκφράστηκε ομόφωνα επίσης η αποφασιστικότητα για αγωνιστικές δράσεις και κινητοποιήσεις, σε συντονισμό με τους φοιτητές, τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια και ολόκληρη την κοινωνία, για τη μη εφαρμογή του νόμου στην κατεύθυνση της κατάργησής του.

Συγκεκριμένα, στη βάση των αποφάσεων των Συλλόγων, η συνάντηση κατέληξε ομόφωνα στα εξής:

·         Καλεί τους Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων να μην εκδώσουν διαπιστωτική πράξη για τον ορισμό των οργανωτικών επιτροπών για την ανάδειξη των μελών των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων.

·         Καλεί τους πρώην Πρυτάνεις και Αντιπρυτάνεις (των 2 τελευταίων περιόδων) των Πανεπιστημίων, καθώς και τους Καθηγητές, να μην δεχθούν να συμμετάσχουν στις οργανωτικές επιτροπές για την ανάδειξη των μελών των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων.

·         Διαμαρτύρεται έντονα για την νέα μείωση των δημόσιων δαπανών για την πανεπιστήμια που επί της ουσίας ακυρώνουν την λειτουργία τους, καθώς και για τις νέες εξουθενωτικές περικοπές στις αποδοχές των πανεπιστημιακών δασκάλων.

·         Διαμαρτύρεται έντονα για τις δραματικές μειώσεις πιστώσεων για πρόσληψη συμβασιούχων διδασκόντων ΠΔ407/80, οι οποίοι -για πολλά πανεπιστήμια- αποτελούν την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την εύρυθμη λειτουργία τους, οδηγώντας τους συναδέλφους στην απόλυση.

Οι συμμετέχοντες στη συνάντηση δηλώνουν ομόφωνα τα εξής:

·         Την ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα πανεπιστήμια την έχει εξ ολοκλήρου η κυβέρνηση και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του στήριξαν με την ψήφο τους το νέο νόμο, αγνοώντας την εκφρασμένη αντίθεση της συντριπτικής πλειονότητας των ακαδημαϊκών και συνδικαλιστικών οργάνων της πανεπιστημιακής κοινότητας.

·         Το πραγματικό δίλλημα δεν είναι «ανοικτά ή κλειστά πανεπιστήμια», αλλά συναίνεση ή αντίσταση στην πλήρη κατάρρευση του δημόσιου, δωρεάν και δημοκρατικού πανεπιστημίου που επέρχεται μέσα από την εφαρμογή του νέου νόμου.

·         Ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι θα αντιταχθούν στην υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών και την μετατροπή των πανεπιστημίων σε κέντρα κατάρτισης, στην πλήρη μετάλλαξη των πανεπιστημίων σε ανώνυμες εταιρείες, στην έμμεση εισαγωγή διδάκτρων και στις προπτυχιακές σπουδές, καταστάσεις στις οποίες αμέσως οδηγεί η εφαρμογή του νέου νόμου.

·         Υπερασπίζονται το πανεπιστημιακό άσυλο και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών που καταργεί ο νέος νόμος.

·         Στηρίζουν τους αγώνες της πανεπιστημιακής κοινότητας για δημόσιο, δωρεάν, δημοκρατικό πανεπιστήμιο.

Τα περισσότερα ΜΜΕ προβάλλουν συστηματικά ως άποψη των πανεπιστημιακών τις θέσεις της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ, η οποία όμως βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με την συντριπτική πλειονότητα όλων των φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας, έτσι η εικόνα που προκύπτει είναι πλασματική και αντεστραμμένη.

Τέλος, λόγω της κρίσιμης συγκυρίας, αποφασίστηκε νέα συνάντηση για το Σάββατο 24/9 (12 μεσημέρι, ΕΜΠ οδού Πατησίων) για εκτίμηση της κατάστασης με στόχο τον συντονισμό των Συλλόγων, τόσο για τον αποτελεσματικό και επιτυχή αγώνα ενάντια στον νέο νόμο, όσο και για αντίδραση στην μισθολογική αφαίμαξη και εργασιακή επισφάλεια που αναδύεται.