ΙΝΕ: Τούνελ ύφεσης και ανεργίας, αλλά και χρέους μέχρι το 2020

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ (9/9)

Ραγδαία επιδείνωση της ύφεσης, δραματική αύξηση της ανεργίας που θα φθάσει το 2012 σε πραγματικά επίπεδα το 25% και τούνελ διαρκούς αύξησης του δημόσιου χρέους μέχρι το 2020 προβλέπει το ΙΝΕ ΓΣΕΕ στην ετήσια έκθεσή του για την ελληνική οικονομία. Προδιαγράφοντας πλήρη αποτυχία των μέτρων του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που θα επιδεινώσουν τα επόμενα χρόνια την ύφεση, θα αυξήσουν την ανεργία και θα μειώσουν την κατανάλωση, το ΙΝΕ εκτιμά ότι η χώρα δεν πρόκειται να επιστρέψει στις αγορές ούτε το 2014, ενώ το δημόσιο χρέος θα φθάσει το 2020 στα 409 δισ. ευρώ (200% του ΑΕΠ) ακόμα και να εισπραχθούν τα προβλεπόμενα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2012-2015.

Προδιαγεγραμμένη η αποτυχία του Μεσοπρόθεσμου, ακόμα και αν εισπραχθούν τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις

Αναλυτικά το ΙΝΕ εκτιμά ότι η ελληνική οικονομία διανύει τον τρίτο χρόνο ύφεσης που έχει οδηγήσει σε μεγάλη απόκλιση τα εισοδήματα (μείωση των μέσων αποδοχών κατά 7,9% το 2010 και επιπλέον 3,5% το 2011) που υποχώρησαν στα επίπεδα του 2000, με συνέπεια την απόκλιση της παραγωγικότητας της εργασίας, της αγοραστικής δύναμης και της εγχώριας ζήτησης, αλλά και του ποσοστού ανεργίας που έφθασε στα επίπεδα του 1961, όσον αφορά τον αριθμό των ανέργων.

* Όπως αναφέρει, η ασκούμενη πολιτική, ένα χρόνο μετά την υπογραφή του Μνημονίου, που συνεχίζει να προσδοκά σε μείωση του δημόσιου ελλείμματος, έλεγχο του δημόσιου χρέους και βελτίωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας μέσω της «εσωτερικής υποτίμησης», δηλαδή μείωσης των μισθών, είναι αδιέξοδη, δεδομένου ότι οδηγεί την χώρα σε βαθιά ύφεση και στη σφαίρα των δημόσιων οικονομικών έχει αποτύχει στην επίτευξη των στόχων που το ίδιο το Μνημόνιο έχει θέσει. Επιπλέον το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2010-2015 παρουσιάζεται ως μονόδρομος για τη συνέχιση της δανειοδότησης της χώρας, την αποφυγή της χρεωκοπίας και την έξοδο από την κρίση. Στην πραγματικότητα όμως βρίθει αναποτελεσματικών μέτρων αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που εφαρμόσθηκαν στο παρελθόν και οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Η λύση για την Ελλάδα, σύμφωνα με το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, είναι «η άμεση φορολογία και ο προσανατολισμός της αποταμίευσης σε νέες επενδύσεις σύγχρονων αναπτυξιακών και κοινωνικών υποδομών, νέων κλάδων παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, ποιότητας, καινοτομίας, απασχόλησης και διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας». Περιγράφοντας μια εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση αυτή σημειώνει θα βασίζεται στην αναδιανομή του εισοδήματος, στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, την ανάσχεση της δημιουργίας πρωτογενών ελλειμμάτων και τη διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου μπορεί να αντιμετωπίσει, τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.

Αύξηση ανεργίας, μείωση μισθών

* Η θεαματική πτώση της εγχώριας ζήτησης (-16,4%) την τελευταία διετία και η μείωση της απασχόλησης κατά 4,7% τροφοδότησαν την κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού της ανεργίας το οποίο κατά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2011 θα προσεγγίσει το 15%, υποχωρώντας στα υψηλά επίπεδα ανεργίας των ετών της δεκαετίας του 1950. Όμως, κατά τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ το ποσοστό αυτό θα ανέλθει στα επίπεδα του 17% -18% και σε όρους πραγματικής ανεργίας το αντίστοιχο ποσοστό θα ανέλθει στα επίπεδα του 22%-23%, υποχωρώντας στα υψηλά επίπεδα των πρώτων ετών της δεκαετίας του 1960 (το 1961 η ανεργία ήταν 864.000 άτομα, δηλαδή 26,4% του εργατικού δυναμικού το οποίο ήταν 3.640.000 άτομα) κατά τα οποία συντελέσθηκε το μεγαλύτερο μεταναστευτικό ρεύμα Ελλήνων προς το εξωτερικό κατά την περίοδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τέλος, ο διπλασιασμός του ποσοστού ανεργίας κατά την τριετία 2009-2011, σε συνδυασμό με τη διοικητική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, έχει προκαλέσει μείωση των πραγματικών μισθών 11,5% στο σύνολο της οικονομίας και 9,2% στον ιδιωτικό τομέα κατά το 2010-2011.