Ελλάδα και λιτότητα: Βρυξέλλες ενάντια στο λαό

«…όποιος είχε ποτέ ανησυχήσει για το δημοκρατικό έλλειμμα της Ευρώπης, αυτό κειτόταν εδώ μπροστά του, εντελώς γυμνό…»

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ του GUARDIAN (29 Ιουνίου 2011)

 Μετάφραση: youpayyourcrisis.blogspot.com

Ένα πολύ γελοίο είδος δημοκρατίας βρισκόταν σε κοινή θέα στην Ελλάδα την Τετάρτη. Κάτω από τις διαταγές των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, βουλευτές στην Αθήνα πέρασαν με βιάση ένα μεγάλο αριθμό σκληρών μέτρων (28 δις ευρώ), τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες ελλήνων διαδηλωτών αντιμετώπιζαν τεράστιες ποσότητες δακρυγόνων και την αστυνομία. Μετά την ψήφιση του πακέτου μέτρων από μια οριακή πλειοψηφία, οι πολιτικοί έφευγαν από το κοινοβούλιο συνοδευόμενοι από την αστυνομία. Όποιος είχε ποτέ ανησυχήσει για το δημοκρατικό έλλειμμα της Ευρώπης, αυτό κειτόταν εδώ, στα συνεχόμενα δελτία των καναλιών, εντελώς γυμνό. Και οι διαδηλωτές δεν ήταν μια φωνακλάδικη μειοψηφία. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πάνω από το 80% των Ελλήνων αντιτίθενται σ’ αυτά τα μέτρα λιτότητας.

Και αυτό δεν είναι μόνο κριτική. Είναι εξ ίσου και ανάλυση. Καθώς ο Αλέξης Τσίπρας, αρχηγός του ακρο-αριστερού (!) Συνασπισμού, φώναζε έξω από το κτίριο του κοινοβουλίου: «Δεν θα πάτε μακριά μ’ όλον αυτό τον κόσμο εναντίον σας». Οι περισσότεροι από τους βουλευτές εντός, πιθανόν θα συμφωνούσαν μαζί του. Έχοντας περάσει τα μέτρα λιτότητας την Τετάρτη, οι βουλευτές θα ψηφίσουν την Πέμπτη τους νόμους για να τα εφαρμόσουν. Είναι δύσκολο τώρα να πιστέψει κανείς ότι ο πρωθυπουργός δεν θα τα καταφέρει κι εδώ.  Ακόμη κι αν ψηφιστεί δεν σημαίνει ότι θα πετύχει στην εφαρμογή, γιατί στην Ελλάδα υπάρχει μακρά παράδοση μη εμπιστοσύνης στο κράτος, πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Και αυτό που η σοσιαληστρική κυβέρνηση έχει μόλις αποδεχτεί είναι τόσο βάρβαρο και ριζοσπαστικό όσο όλες οι δομικές-προσαρμοστικές πολιτικές που έχουν επιβληθεί από το ΔΝΤ. Μόνο που τώρα έχουν επιβληθεί δια της βίας από τους υποτιθέμενους φίλους και γείτονες της ευρωζώνης.

Ρίχνοντας μια ματιά μέσα από τους τίτλους των μέτρων που πέρασαν την Τετάρτη, είναι σαν να διαβάζεις μέσα από μια λίστα επιθυμιών, από αυτές που επιβλήθηκαν από τους αξιωματούχους της Ουάσιγκτον όταν κατέφθαναν στο Buenos Aires: Μια μεγάλη αύξηση των φόρων εισοδήματος, και των ασφαλιστικών εισφορών, 150,000 θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα που πρόκειται να καταργηθούν, και με αυτούς που ακόμα διατηρούν τις δουλειές τους, να χάνουν το 15% του μισθού.

Πολιτικά, αυτό μοιάζει σαν μια επιβολή από τις ευρωπαϊκές ελίτ  πάνω στους Έλληνες, οι οποίοι έχασαν τα καλύτερα κομμάτια από την ανάπτυξη της προηγούμενης δεκαετίας. Πρακτικά θα είναι αδύνατον το σχέδιο να βγει χωρίς περαιτέρω αντίποινα από τα εργατικά συνδικάτα. Οικονομικά δε, θα είναι καταστροφικό. Πράγματι, η Ελληνική οικονομία είναι σε ύφεση. Ο συνδυασμός  του δανείου των 110 δις ευρώ και της λιτότητας την οποία απεδέχθη ο Παπανδρέου τον προηγούμενο χρόνο απέτυχε να σηκώσει την οικονομία. Δεν υπάρχει επομένως καμιά αιτία να πιστεύει κανείς ότι το νέο δάνειο των 100 δις ευρώ, (το οποίο βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση) και η μετακύλυση (rollover) του χρέους θα φέρουν καλύτερο αποτέλεσμα. Η Ελλάδα φορτώνεται με ρευστό, ώστε να μπορεί να ξεπληρώσει τα δάνεια στις Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες. Οι τραπεζίτες συνεχίζουν να διασώζονται, ενώ η οικονομία βυθίζεται, η κοινωνία σπρώχνεται σε σημείο θραύσης και η ελληνική πολιτική σκηνή γίνεται όλο και πιο εκρηκτική.