ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ!

21/6/2011

ΙΣΚΡΑ: ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Σήμερα, ένα χρόνο μετά την επιβολή του μνημονιακού προγράμματος στη χώρα, δανειολήπτες και μικρές επιχειρήσεις, δεν στενάζουν μόνο από τα μνημονιακά μέτρα αυτά καθεαυτά.

Άλλος ένας παράγοντας που καταδικάζει όλη την ελληνική κοινωνία, στην στασιμότητα κα συχνά στην απόγνωση, είναι ο ληστρικός ρόλος του τραπεζικού κεφαλαίου.

Παρά το γεγονός πως οι τράπεζες έχουν ενισχυθεί με €100 περίπου δις από την ΕΚΤ και το Ελληνικό Δημόσιο, υπό μορφή ρευστότητας και εγγυήσεων, εντούτοις, η εκταμίευση πιστώσεων προς την πραγματική οικονομία, κινείται με αρνητικό πρόσημο, καθώς η επιβράδυνση της πιστωτικής επέκτασης τον Απρίλιο του 2011 ήταν της τάξης του -0,5%, με τις προβλέψεις των ίδιων των τραπεζών να προβλέπουν ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του ρυθμού επιβράδυνσης το έως το τέλος του έτους!

ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΟΥΝ ΣΤΟΥ ΛΗΣΤΡΙΚΟΥΣ ΔΑΝΕΙΑΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Την ίδια στιγμή, τα "κόκκινα δάνεια" των τραπεζών, δηλαδή τα δάνεια σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών, αυξάνονται με τρελούς ρυθμούς, έχοντας φτάσει το 12+%, ως προς το ποσοστό του συνόλου.

Εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες πνίγονται και βρίσκονται σε απόγνωση. Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν να επιβιώσουν, στέλνοντας στον καιάδα όλη την οικονομία και την κοινωνία!

Την ίδια ώρα πληθαίνουν μέρα τη μέρα όσοι καταχωρούνται στη μαύρη λίστα του απαράδεκτου Τειρεσία με συνέπεια την καταστροφή τους.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος το ποσοστό των επισφαλειών αυξήθηκε το 2010 στο 10,4% από 7,7% το 2009, ενώ τα συνολικά δάνεια των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων ανήλθαν στα 257,7 δισ. ευρώ.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των επισφαλειών που φθάνει στο 20,5% από 13,4% το 2009 εντοπίζεται στα καταναλωτικά δάνεια και σημαίνει ότι ένα στα πέντε δάνεια δεν εξυπηρετείται. Τα καταναλωτικά δάνεια σε καθυστέρηση ξεπερνούν τα 7,7 δισ. ευρώ, ενώ ανησυχητική είναι και η εικόνα για τα στεγαστικά δάνεια με τις επισφάλειες να ξεπερνούν τα 8 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το ποσοστό των επισφαλειών στη στεγαστική πίστη έφτασε το 10% από 7,4% το 2009, που σημαίνει ότι ένα στα δέκα στεγαστικά δάνεια είναι σε καθυστέρηση πάνω από 90 ημέρες.

Επιδεινούμενη είναι η κατάσταση και στην επιχειρηματική πίστη με τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται να φθάνουν τα 10,7 δισ. ευρώ στο σύνολο των 123,1 δισ. ευρώ που είναι τα δάνεια προς τις επιχειρήσεις, καθώς το ποσοστό των επισφαλειών ανήλθε στο τέλος του 2010 στο 8,7% από 6,7% στο τέλος του 2009.

Μάλιστα, το πραγματικό ύψος των "κόκκινων δανείων", σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, είναι κατά πολύ υψηλότερο καθώς οι τράπεζες "μασαζάρουν" συνεχώς την πραγματική εικόνα των οικονομικών καταστάσεών τους, προβαίνοντας σε επαχθείς ρυθμίσεις επιμήκυνσης, εις το διηνεκές, εμφανίζοντας έτσι τα νέα δάνεια, ως "πράσινα"...

 

ΣΕ ΟΥΡΑΝΙΑ ΥΨΗ ΤΑ «ΦΕΣΙΑ» ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ!

Τα κόκκινα δάνεια όμως δεν είναι απλά νούμερα: κάθε κόκκινο δάνειο, αντικατοπτρίζει ένα νοικοκυριό που δεν μπορεί να πληρώσει τη δόση του στεγαστικού ή μια μικρή επιχείρηση που στενάζει κάτω από την έλλειψη κεφαλαίων κίνησης....

Παράλληλα, σε ότι αφορά επίσης, τις μικρές επιχειρήσεις, τόσο οι ακάλυπτες επιταγές όσο και οι ακάλυπτες συναλλαγματικές, "σκάνε" με μαζικούς ρυθμούς, έχοντας ήδη αυξηθεί κατά το 5μηνο του 2011, κατά 30% περίπου σε όρους αξίας (€820 εκατ).

Πλέον, σύμφωνα με εκτιμήσεις το σύνολό του ιδιωτικού χρέους, νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, φτάνει πολλές εκατοντάδες δις, δημιουργώντας ένα απίστευτο βάρος στις πλάτες του λαού.

Η συνολική δανειακή επιβάρυνση του ιδιωτικού τομέα ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε στο τέλος του 2010 στο 119,5% έναντι 118,2% στο τέλος του 2009. Το χρέος των νοικοκυριών σε σχέση με το ΑΕΠ αυξήθηκε σε 59,3% έναντι 52,4%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις επιχειρήσεις διαμορφώθηκε στο 60,2%.

Σε λίγους δε μήνες, που οι τράπεζες θα αρχίσουν να εμπλέκονται στο ντόμινο των συγχωνεύσεων και των εξαγορών, κατ' εντολή της τρόικας, η θέση των δανειοληπτών θα γίνει ακόμα πιο δυσχερής καθώς θα έχουν να αντιμετωπίσουν, ένα ακόμα πιο συγκεντροποιημένο τραπεζικό καρτέλ (πρακτικά μόνο 2-3 τράπεζες).

Τα παραπάνω βάρη, τα οποία καταδικάζουν τους ανθρώπους σε μια διαρκή ομηρία, δεν μπορεί να αρθούν με κουτσουρεμένα νομοθετήματα – ημίμετρα (τα οποία μάλιστα δεν εφαρμόζονται κιόλας), παρά μόνο με ριζικές ανατροπές στη δομή και τις λειτουργίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

ΟΙ ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΒΑΡΑΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΤΩΝ!

Οι στρεβλώσεις του σημερινού εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι τέτοιες, που τα τραπεζικά ιδρύματα στηρίζουν την κερδοφορία τους κατά μείζονα λόγο στις κρατικές εγγυήσεις-ενισχύσεις, την ώρα που οι διοικήσεις των τραπεζών δε δείχνουν καμία διάθεση εξορθολογισμού του συστήματος.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως οι αμοιβές, τα bonus, τα stock options και τα λοιπά προνόμια των τραπεζικών στελεχών, τα οποία αν και αποτελούν, μόλις, το 7% με 8% των απασχολούμενων στον τραπεζικό κλάδο καταλαμβάνουν το 26% του συνολικού μισθολογικού τους κόστους, μένουν στο απυρόβλητο σε μία περίοδο που επιχειρείται ένα άγριο ψαλίδισμα στους μισθούς των μεσαίων και κατώτερων τραπεζικών υπαλλήλων.

Την ίδια ώρα, που οι ίδιες έχουν δεχτεί την αμέριστη βοήθεια του ελληνικού κράτους, που προέρχεται από τη φορολογία των πολιτών, αρνούνται πεισματικά να ενισχύσουν τη ρευστότητα της ελληνικής αγορά κλείνοντας ολοένα και περισσότερα την κάνουλα των χορηγήσεων.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την περιοριστική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, η οποία έχει επαναφέρει τους μισθούς στα επίπεδα που βρίσκονταν πριν από 10 περίπου χρόνια κι ενώ οι τιμές έχουν αναπτυχθεί με γοργούς ρυθμούς, έχει σημάνει την καταβαράθρωση της αγοραστικής δύναμης της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, στεγνώνοντας την αγορά και ανατροφοδοτώντας τον φαύλο κύκλο της ύφεσης στον οποίο έχει βυθιστεί η ελληνική οικονομία.

Παράλληλα έχει εξωθήσει πλήθος μικροκαταθετών να τραβήξουν άρον-άρον τις καταθέσεις τους προκειμένου να συμπληρώσουν το λεηλατημένο εισόδημα τους και να ανταπεξέλθουν στις τρέχουσες υποχρεώσεις τους, σε μία διαδικασία η οποία εν τέλει πλήττει και τις ίδιες, καθώς επιδεινώνει έτι περαιτέρω τα, ήδη, προβληματικά επίπεδα ρευστότητας τους.

Με δύο λόγια ο ελληνικός χρηματοπιστωτικός τομέας ακολουθεί μία πολιτική η οποία πνίγει τόσο την ελληνική οικονομία όσο και την κοινωνία, τη στιγμή μάλιστα που η τελευταία έχει εξαναγκαστεί σε τεράστιες θυσίες, ώστε μεταξύ άλλων, να διασφαλιστεί η ανθεκτικότητα ή και η κερδοφορία των εγχώριων τραπεζικών ιδρυμάτων.

ΤΟΛΜΗΡΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΧΡΕΩΝ – ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Αυτήν την ώρα, μπροστά στο εκρηκτικό πρόβλημα μιας οικονομίας και κοινωνίας που στενάζει κάτω από την μπότα των τραπεζών, χρειάζεται μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή στη χώρα.

Το πρώτο, φυσικά, που πρέπει να γίνει είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου, τουλάχιστον, μέρους του κρατικού χρέους, για λόγους και με διαδικασίες που έχει επανειλημμένα αποσαφηνίσει η Ίσκρα!

Ταυτόχρονα με την αντιμετώπιση του κρατικού χρέους, είναι απαραίτητη μια γενικευμένη ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών, πρώτα απ’ όλα για τις πιο ευάλωτες και οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις, όπως οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι πολύ μικροί επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι αγρότες.

Μια τέτοια ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών, ιδιαίτερα για τις ως άνω κατηγορίες μπορεί να ξεκινά από την αναδιάρθρωση των χρεών και νέους ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής του υπολοίπου, μέχρι την πλήρη διαγραφή του χρέους.

Την ίδια ώρα χρειάζεται η κατάργηση του ΤΕΙΡΕΣΙΑ και η διαμόρφωση από μηδενική βάση και με νέους εντελώς όρους ενός καινούργιου δημόσιου φορέα, ο οποίος, με δικαστικές εγγυήσεις, θα προασπίζει την ασφάλεια των πιστωτικών συναλλαγών από τη σκοπιά της κοινωνίας και όχι με τη λογική των κερδών των τραπεζών!

Για όλα τούτα είναι απαραίτητη η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ των ΤΡΑΠΕΖΩΝ, προκειμένου να εφαρμοσθεί μια νέα προοδευτική χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά, κοινωνικά και οικολογικά κριτήρια!

Φυσικα, όλα τούτα δεν μπορούν να γίνουν με την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ούτε με κυβερνήσεις του αστικού μλοκ, παρά μόνο με κυβέρνηση της συμπαραταγμένης Αριστεράς, η οποία ακολουθεί μια νέα πορεία προοδευτικής ανασυγκρότησης της χώρας με σοσιαλιστική προοπτικη!