«Το Μνημόνιο ΙΙ μπορεί να σημάνει έξοδο από ΟΝΕ»

ΠΗΓΗ: ΕλευθεροτυπίαΤου ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Ακόμη και με τα νέα μέτρα (ιδιωτικοποιήσεις-εκποιήσεις άνω των 50 δισ. ευρώ και φοροεπιδρομή 28 δισ. ευρώ) η χώρα δεν οδηγείται σε πρωτογενές πλεόνασμα και άρα δύσκολα θα μπορέσει να εξυπηρετήσει ένα τόσο μεγάλο δημόσιο χρέος.

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα των μελετών του Παρατηρητηρίου της ΓΣΕΕ, το οποίο παρουσίασε χθες τρεις μελέτες για το χρέος, τη φτωχοποίηση των κοινωνικών στρωμάτων και τα (εναλλακτικά) βήματα εξόδου από την κρίση.

Στην παρουσίαση των μελετών, ακόμη μιας επιστημονικής αντεπίθεσης των συνδικάτων στο σχεδιαζόμενο μονόδρομο της ύφεσης και της εκποίησης δημόσιας περιουσίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είπε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση αποδεικνύεται φοβική και κρύβεται πίσω από το ΔΝΤ, ενώ αναφορικά με τον ερώτημα που υποβόσκει το τελευταίο διάστημα, εάν οι εργαζόμενοι «είμαστε μέσα ή έξω από την Ευρώπη;», ο κ. Γ. Παναγόπουλος τόνισε ότι «τα συνδικάτα είναι με την Ευρώπη και το ευρώ. Και όχι μόνο αυτό. Θέλουμε ακόμη περισσότερη Ευρώπη, επιζητούμε την εμβάθυνσή της και διεκδικούμε μια κοινωνική Ευρώπη για τους εργαζομένους και τα αδύναμα στρώματα».

Σύμφωνα με τη μελέτη του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Αργείτη, με βάση τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, «με το Μνημόνιο δεν ανατρέπεται η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας», ενώ με τα 28 δισ. (6,4 δισ. πρόσθετα μέτρα φέτος, συν τα 22 δισ. του Μεσοπρόθεσμου) δεν δημιουργούνται πλεονάσματα (έσοδα μείον έξοδα χωρίς τόκους και χρεολύσια) έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος». Για να καταλήξει ότι «θυσιάζεται η προοπτική της ελληνικής οικονομίας μπροστά στην προοπτική της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης» (διάσωση των γαλλικών και γερμανικών τραπεζών που έχουν επενδύσει στο ελληνικό χρέος). Μάλιστα προέβλεψε ότι το «Μνημόνιο ΙΙ» μπορεί να σημάνει την έξοδο της χώρας από την ΟΝΕ, καθώς η οικονομία θα αποδειχτεί μη βιώσιμη. Πρότεινε δε την έκδοση ευρωομολόγου και τη μερική αναδιάρθρωση του χρέους.

Ο, επίσης καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ. Βαρουφάκης χαρακτήρισε τη χώρα μας σαν τον αδύναμο κρίκο, που «εάν είχε μια πιο σώφρονα πολιτική προ της κρίσης (2008) δεν θα ήμασταν το πρώτο πιόνι στο (καταστροφικό) ντόμινο». Μάλιστα περιέγραψε την τριπλή κρίση -α) τη μαύρη τρύπα των τραπεζών, β) το χρέος των κρατών της περιφέρειας και γ) την κρίση επενδύσεων-, για να προτείνει αντιστοίχως:

**Πρόσκαιρη κρατικοποίηση των χειμαζόμενων τραπεζών (με έκδοση ανάλογων μετοχών) «αντί να δανειζόμαστε ακριβά» για την αιμοδότησή τους, καθώς η επαναγορά του χρέους δεν αποτελεί λύση.

**Μετάβαση στην ΕΚΤ του αποδεκτού (κατά Μάαστριχτ) χρέους (60%), το οποίο θα εξυπηρετηθεί με ευρωομόλογα.

**Ενα σχέδιο (τύπου Μάρσαλ) συγχρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

Τα ανωτέρω αποτελούν και θέσεις της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (συνέδριο Αθήνας, Μάιος 2011) που έχουν επεξεργαστεί οι Βαρουφάκης-Χόλαντ (Αγγλος Εργατικός).

Ο Χρ. Παπαθεοδώρου (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης) ανέφερε ότι η ανάπτυξη δεν οδηγεί σε μείωση της φτώχειας, αντίθετα σε ορισμένες περιπτώσεις (Μ. Βρετανία) η οικονομική ανάπτυξη έφερε και αύξηση της φτώχειας.