ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (1/5) ο Φ. Σαχινίδης φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα λόγω του Μνημονίου. Ούτε καν συνειδητοποιεί ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη, βρίσκεται δηλαδή πολύ πιό πίσω ακόμη και από τον Κ. Σημίτη και την Β. Παπανδρέου.
Η έλλειψη κατανόησης του Φ. Σαχινίδη είναι απόλυτη όσον αφορά την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. Θα αντιπαρέλθουμε την απαράδεκτη έκφρασή του για «μπανανίες» της Λατινικής Αμερικής. Καλό θα ήταν όμως να γνωρίζει ο υφυπουργός ότι η παγκόσμια συζήτηση για την οικονομία δεν διεξάγεται πλέον με τους ρατσιστικούς όρους της δεκαετίας του 1970.
Εμείς κάθε άλλο παρά αδιαφορούμε για τα ελλείμματα του προϋπολογισμού και τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας, όπως μας προσάπτει. Απλώς απορρίπτουμε τη νεοφιλελεύθερη, συντηρητική και λανθασμένη θεωρία που κυριαρχεί στην ΕΕ, και προφανώς ενστερνίζεται ο Φ. Σαχινίδης, ότι τα ελλείμματα αντιμετωπίζονται μόνο με λιτότητα. Απεναντίας, τα ελλείμματα αντιμετωπίζονται με ανάπτυξη της οικονομίας, αύξηση της φορολογίας για τις ΑΕ και τους πλουσίους και, για όσο χρειαστεί, έκδοση χρήματος. Έτσι θα πληρωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί του δημοσίου και όχι με συνεχή δανεισμό που ονειρεύεται ο Φ. Σαχινίδης. Η δε ανάπτυξη απαιτεί διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους καθώς και εκτενές πρόγραμμα πιστωτικής και βιομηχανικής πολιτικής.
Θα σταθούμε όμως στη δήλωσή του ότι δεν αρνείται τη διερεύνηση των αιτίων και των συνιστωσών του χρέους. Τον καλούμε λοιπόν να διευκολύνει το άνοιγμα των βιβλίων, την εξέταση των δημόσιων λειτουργών που εμπλέκονται στην έκδοση του χρέους, αλλά και την πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Μόνο που όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν από μιά ανεξάρτητη ΕΛΕ και όχι από απαξιωμένες και ανυπόληπτες επιτροπές της Βουλής. Κι ούτε έχουμε φυσικά την αυταπάτη πως θα τα κάνει αυτά η κυβέρνηση που υπέγραψε το Μνημόνιο της ντροπής.
Το αίτημα ωστόσο για άνοιγμα των βιβλίων ανταποκρίνεται στις επιθυμίες της κοινωνίας και μπορεί να ανοίξει δρόμους για την επίλυση της κρίσης υπέρ των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων. Γι’ αυτό ανησυχεί ο Φ. Σαχινίδης κι επιτίθεται με τέτοια σφοδρότητα στην ιδέα δημιουργίας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από τον άνθρωπο που χωρίς καμία ντροπή δήλωσε στην τηλεόραση της ΝΕΤ ότι την απόφαση για την προσφυγή στο ΔΝΤ την είχαν πάρει από τις 5 Οκτώβρη του 2009;
Αθήνα 30 Απριλίου 2011
Όταν υπέγραφα την έκκληση για τον σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους δεν γνώριζα ότι υπέγραφα συγχρόνως και μία ολοκληρωμένη άποψη εναλλακτικής πολιτικής όπως αυτή που προβάλλεται ως αντίβαρο στην κυβερνητική πολιτική. Θα ήθελα να μου εξηγηθεί από που προκύπτει η προγραμματική πλατφόρμα που αναφέρεται στην απάντηση προς Σαχινίδη (διαγραφή χρέους, αναδιανομή φορολογικών βαρών, εκτύπωση χρήματος για όσο χρειάζεται, εκτεταμένο πρόγραμμα πιστωτικής και βιομηχανικής πολιτικής) και τι ακριβώς σημαίνουν τα τρία τελευταία σκέλη της. Και γιατί, αφού η ΕΛΕ ασπάζεται ένα ολοκληρωμένο εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης, εμφανίζεται σαν απλή Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου..
ΑπάντησηΔιαγραφή