ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ;

Πηγή: Iskra

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ!

Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ εμφανίζεται από τουςκυρίαρχους κύκλους όχι απλώς ως μια αρνητική επιλογή, πράγμα που λίγο-πολύ θα ήταν αναμενόμενο, αλλά και επενδύεται με ένα κλίμα ακραίας τρομοκρατικής κινδυνολογίας!

Οι κυρίαρχοι κύκλοι παρουσιάζουν τηνέξοδο της χώρας από το ευρώ, περίπου ως καταστροφή, αν όχι και ως συντέλεια για τη χώρα.

Η τρομολαγνική αυτή προπαγάνδα μπορεί να σχετίζεται -και σχετίζεται άμεσα- με μεγάλασυμφέροντα κυρίαρχων μερίδων του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα αλλά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Φυσικά, η έξοδος της χώρας από το ευρώ για να συνεχιστούν στην Ελλάδα νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές πολιτικές δεν μας αφορά!

Δεν μας αφορά αν ο νεοφιλελεύθερος ελληνικός καπιταλισμός θα είναι μέσα ή έξω από το ευρώ.Κι αυτό για τον αυτονόητο λόγο ότι ο νεοφιλελευθερισμός και ο καπιταλισμός είναι, έτσι κι αλλιώς, και ανεξάρτητα από το είδους του νομίσματος, επιζήμιοι για τους εργαζόμενους και τη χώρα!

Η έξοδος, όμως, της Ελλάδας από το ευρώ, στην προσπάθεια να προωθηθούν στη χώρα προοδευτικοί μετασχηματισμοί με σοσιαλιστικό ορίζοντα, όχι μόνο δεν είναι καταστρεπτική αλλά είναι και αναγκαία επιλογή για θετικές εξελίξεις και την υλοποίηση του προοδευτικού προγράμματος.

Κατ΄αρχήν είναι αδιανόητο να εφαρμοστεί μια προοδευτική πολιτική στη χώρα χωρίς την αμφισβήτηση της μονεταριστικής νομισματικής πολιτικής που εφαρμόζει η ΕΚΤ για όλη την ευρωζώνη με βάση τις προτεραιότητες της Γερμανίας. Χωρίς, επίσης, τη δυνατότητα μιας νέας προοδευτικής νομισματικής πολιτικής που θα έχει ως αποκλειστικά κριτήρια την ανάπτυξη και την απασχόληση.

Το κυριότερο, όμως, είναι ότι χώρες με άνισα επίπεδα ανάπτυξης, τεχνολογικών δυνατοτήτων και παραγωγικότητας δεν μπορούν να συνυπάρξουν ισότιμα κάτω από την ίδια νομισματική σκέπη, χωρίς αυτές οι ανισότητες ανάμεσά τους να διευρύνονται συνεχώς.

Είναι, ως ένα ιδιαίτερα βραδύ στην κίνησή του άτομο, να τρέχει με τον παγκόσμιο πρωταθλητή των 10.000 μέτρων. Όσο ο χρόνος παρέρχεται τόσο η μεταξύ τους απόσταση θα διευρύνεται!

Αυτός είναι ο λόγος που, στο πλαίσιο της ευρωζώνης και ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, έχουνβουλιάξει, ταυτόχρονα, τρεις από τις οικονομικά πιο αδύνατες χώρες του ευρώ: Η Ελλάδα, ηΙρλανδία και η Πορτογαλία! Και ίσως ακολουθήσουν και άλλες!

Η έξοδος από το ευρώ, προκειμένου να ακολουθήσει η χώρα νέους προοδευτικούς δρόμους με την ανάκτηση της νομισματικής πολιτικής, ως μέσου σχετικής προστασίας για την οικονομική ανασυγκρότησή της, γίνεται πιο αναγκαία σε συνθήκες κρίσης χρέους.

Διότι σε αυτές τις συνθήκες είναι απόλυτα αναγκαία η υποτίμηση του νομίσματος, ώστε να αποφευχθεί τα βάρη της προσαρμογής να πέσουν αποκλειστικά στην εγχώρια οικονομία!

Ο ισχυρισμός ότι σε περίπτωση καθιέρωσης εθνικού νομίσματος και ταυτόχρονης υποτίμησής του, θα εκτινάσσετο στα ύψη το εξωτερικό χρέος με όρους εθνικού νομίσματος και επομένως θα πνιγόταν η εθνική οικονομία, δεν ευσταθεί!

Κι αυτό διότι η προώθηση εθνικού νομίσματος και η υποτίμησή του, θα συνοδευόταν από την προοδευτική κυβέρνηση με μια νέα στάση απέναντι στο χρέος. Μια νέα στάση που θα διεκδικούσε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ή αν αυτή δεν επιτυγχάνετο, τη διακοπή της αποπληρωμής του.

Στην περίπτωση της διακοπής αποπληρωμής του χρέους, αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα, αυτή θα υποχρέωνε τους πιστωτές να διαπραγματευτούν και να διαγράψουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, όπως έγινε στην Αργεντινή, όπου διεγράφη πάνω από το 70% του χρέους (Για τα προβλήματα αλλά και τις θετικές δυνατότητες της διακοπής αποπληρωμής χρέους, πατήστε εδώ)

Φυσικά δεν ισχυριζόμεθα ότι ο δρόμος εξόδου από το ευρώ και πολύ περισσότερο αν συνοδευτεί με υποτίμηση και διακοπή αποπληρωμής του χρέους, είναι ανθόσπαρτος και χωρίς σημαντικές δυσκολίες, ιδιαίτερα βραχυπρόθεσμες. που σχετίζονται, κυρίως, με πιέσεις στον πληθωρισμό και στοελλειμματικό ισοζύγιο εμπορικών και εξωτερικών συναλλαγών της χώρας!

Όπως, όμως, έγραψε πρόσφατα ο έγκριτος αμερικανός οικονομολόγος Mark Weisborot στους New York Times (9/5) «όσο και αν κοστίσει βραχυπρόθεσμα μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, είναι πολύ απίθανο πως το κόστος αυτό θα είναι μεγαλύτερο από τα πολλά χρόνια ύφεσης, στασιμότητας και υψηλής ανεργίας που της «προσφέρουν» η Ε.Ε., η ΕΚΤ και το ΔΝΤ»!