Με τον αρχικό εκβιασμό,«μνημόνιο ή πτώχευση» το καθεστώς έπιασε στον ύπνο και ακινητοποίησε την ελληνική κοινωνία. Τώρα, μετά την αποτυχία του μνημονίου που μας σερβίρισε, εξαπολύει νέο εκβιασμό «μνημόνιο 2 ή στάση πληρωμών;». Δηλαδή θα δεχτείτε τις απολύσεις, το ξεπούλημα, αλλά και την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας ή (το γνωστό παραμύθι) δεν θα...
πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και άλλα δρακουλιάρικα για να αδρανοποιηθεί και να ακυρωθεί και πάλι η ελληνική κοινωνία;Όσοι διαθέτουν πλέον λίγο μυαλό σ’ αυτόν το τόπο ας αποφασίσουν για ένα πράγμα:
Θέλουμε στάση πληρωμών τώρα πριν το γενικό ξεπούλημα ή αργότερα όταν θα έχουμε χάσει τα πάντα, θα έχουμε εξαθλιωθεί και θα έχουμε γίνει πλήρως υπόδουλοι; Γιατί οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στάση πληρωμών θα υπάρξει έτσι κι αλλιώς.
Για σκεφτείτε, αν τη στάση πληρωμών ή ένα γενναίο κούρεμα του χρέους τα κάναμε από πέρυσι πριν το μνημόνιο, όταν ακόμα είχαμε πλήρη Εθνική Κυριαρχία και όταν όλα τα χρέη της χώρας ήταν μόνο ιδιωτικά και όχι διακρατικά; Όταν, μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσει ολόκληρη η ευρωζώνη, η ΕΕ θα δεχόταν οποιουσδήποτε όρους μας;;
Ακόμα όμως και αυτό να μην συνέβαινε και η ΕΕ προτιμούσε να καταρρεύσει και πάλι θα ήμασταν κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Ακόμα και τώρα κάτι μπορούμε να κάνουμε.
Αργότερα όμως τι;;;
Επομένως στον εκβιασμό απαντάμε: Γενναίο κούρεμα ή στάση πληρωμών τώρα αμέσως, ακόμα και με επιστροφή στη δραχμή αν χρειαστεί.
XA XA XA ....... και τη Γερμανία μετά το Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια ζωή μετά το θάνατο, αυτό ισχύει τουλάχιστον για κράτη με υψηλά χρέη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιότιμε κ. Παπανδρέου, έχετε επιβαρύνει τον εαυτό σας και τη χώρα σας υπερβολικά. Προσπαθήσατε ως τώρα το αδύνατο. Θα πρέπει τώρα να κάνετε το δυνατό. Έτσι όπως ως παιδί ξεγελάσατε τους Συνταγματάρχες και αρνηθήκατε να φανερώσετε την κρυψώνα του πατέρα σας, θα πρέπει τώρα να απαρνηθείτε την περηφάνια των Ελλήνων, για να σώσετε τη χώρα σας. Προχωρήστε προς τη νέα, άβολη αλήθεια, προτού σας χτυπήσει αυτή την πόρτα. Είναι ήδη στο δρόμο της προς εσάς».
Με εκτίμηση,
Gabor Steingart