«Πόση αλληλεγγύη χρειάζεται το ευρώ;»

ΠΗΓΗ: dw-world.de (via Χrimanews)

«Πόση αλληλεγγύη χρειάζεται το ευρώ;», είναι ο τίτλος εκτενούς ανάλυσης στην εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeitγια την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής και το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας για το ευρώ:

«Η εξαγγελθείσα ‘ευρεία μεταρρύθμιση’ της ΟΝΕ, που επρόκειτο να δρομολογηθεί στην έκτακτη σύνοδο, κατήντησε ‘μεταρρυθμισούλα’.

Γεγονός που ενδέχεται να ηρεμήσει τους παραδοσιακούς πολιτικούς, οι οποίοι εν όψει της Συνόδου Κορυφής εξέφραζαν φόβους για προδοσία των γερμανικών συμφερόντων.

Ανεξάρτητα βέβαια είναι το γεγονός εάν τα μέτρα αυτά καθησυχάζουν όντως τις χρηματαγορές και εάν το ευρώ στηρίζεται τώρα σε ασφαλή θεμέλια.»

«Πόση αλληλεγγύη χρειάζεται το ευρώ;

Αυτό είναι τελικά το ερώτημα γύρω από το οποίο περιστρέφεται η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση του κοινού νομίσματος.

Στις Βρυξέλλες πολλοί ελπίζουν να αποφύγουν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα.

Ποντάρουν στο ότι η Ευρώπη θα βρει κάποιο κόλπο για να την ‘γλυτώσει’.

Γι’ αυτό όμως θα πρέπει να αντιστραφούν οι σχέσεις στην ΟΝΕ.

Τα κράτη του Νότου θα πρέπει να εξυγιάνουν την οικονομία τους και να προωθήσουν τις εξαγωγές τους για να καταφέρουν κάποτε να αποπληρώσουν τα χρέη τους.

Τα κράτη του Βορρά θα πρέπει να αυξήσουν την ζήτηση στην εσωτερική τους αγορά και να κάνουν υπομονή μέχρι να έρθει η ώρα της αποπληρωμής των χρεών.

Το σενάριο αυτό είναι ασφαλώς λογικό, είναι όμως και πιθανό;

Μπορεί η ισπανική κυβέρνηση να μεταρρυθμίζει τον σαθρό τραπεζικό τομέα, η ιρλανδική οικονομία να αυξάνει την ανταγωνιστικότητά της, αλλά στην Ελλάδα το χρέος αυξάνεται παρά τα μέτρα λιτότητας, ενώ οι οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν σχεδόν καθημερινά την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.

‘Πολύ φιλόδοξα και με ανοιχτά ρίσκα’, είναι τα μέτρα που πρέπει να λάβουν οι Έλληνες για να σταθεροποιήσουν το δημόσιο χρέος, σημειώνουν οι αξιολογητές του οίκου Moody’s.

Παράλληλα στην Ελλάδα διαμορφώνεται ήδη ένα νέο κίνημα διαμαρτυρίας. Τα μέλη του χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες χωρίς να πληρώνουν.

Ταυτόχρονα οι Γερμανοί πολίτες χάνουν την διάθεσή τους να βοηθήσουν και στην Ιρλανδία εντείνεται η κριτική για τις προδιαγραφές που επιβάλλει το Βερολίνο.

Έτσι αν και τα προγράμματα βοήθειας θα έπρεπε να ενώσουν την ΕΕ προς το παρόν τη διχάζουν.»

dw-world.de