Οι δείκτες "μιζέριας" ξεσηκώνονται

Πηγή: euro2day

by Lex

Ο αέρας μυρίζει επανάσταση. Και μας προκαλεί την ανάγκη να ξαναμετρήσουμε τον Δείκτη Μιζέριας. 

Αυτό το μέτρο είναι το αποτέλεσμα της απλής πρόσθεσης της ανεργίας και του ρυθμού αύξησης του πληθωρισμού. Εγινε ευρύτερα γνωστός στην περίοδο στασιμοπληθωρισμού της δεκαετίας του ’70. 

Βασίζεται στην θεωρία ότι, όταν αυτά τα δύο βασικά σταθμά οικονομικής ευμάρειας επιδεινώνονται ταυτόχρονα, η υπομονή των ανθρώπων εξαντλειται. Δημοκρατικά καθεστώτα χάνουν εκλογές, απολυταρχικά καθεστώτα έρχονται αντιμέτωπα με επαναστάσεις. 

Γι’αυτό είναι και μια χρήσιμη βοήθεια στο να καταλάβουμε γιατί οι υψηλές τιμές των τροφίμων μπορεί να μετατραπούν σε πολιτική αναταραχή. 

Υποστηρίζοντας αυτή την θεωρεία, έρευνα της Société Générale δείχνει ότι στην Τυνησία και την Αίγυπτο οι δείκτες μιζέριας ήταν ανεβασμένοι, στο σχεδόν 20%, στα τέλη του 2010. Αντίθετα, στην Ασία – Ειρηνικό βρίσκονται πολλά από τα ευτυχέστερα έθνη στον κόσμο, ενώ ακολουθεί –με κάποιες εξαιρέσεις- η Λατινική Αμερική. 

Σε τέσσερις αναπτυσσόμενες χώρες του πλανητη, επικρατεί μεγαλύτερη απογοήτευση απ’όσο στην Αίγυπτο: Βενεζουέλα, Ν. Αφρική, Ινδία και Πακιστάν. Οι κυβερνήσεις στην τελευταία χώρα και ίσως και την πρώτη, εμφανίζονται αποδυναμωμένες.

Η κατάταξη της αρκετά ανεπτυγμένης Ισπανίας, όπου εμφανίστηκε δείκτης μιζέριαςυψηλότερος από την Ινδία του Πακιστάν, προκαλεί μεγάλο προβληματισμό. Αλλά η μεγάλη μαύρη αγορά στην χώρα, ίσως δείχνει ότι το τρομερό ποσοστό 20,3% της ανεργίας, είναι υπερβολικό. 

Η SocGen σημειώνει ότι η ισπανική μιζέρια ήταν ακόμη μεγαλύτερη στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Φυσικά, οι Ισπανοί ψηφοφόροι έχουν δημοκρατικές απόψεις και δεν χρειάζεται να κατέβουν στους δρόμους. Αλλά ο δείκτης δείχνει ότι η περιφέρεια της ευρωζώνης υποφέρει από το είδος της δυσπραγίας που θα μπορούσε να προκαλέσει πολιτική αστάθεια. 

Όσο για τις ΗΠΑ, ο δείκτης έφτασε σε ζενίθ πέρσι στο 12,6% (όταν το κίνημα του τσαγιού δυνάμωνε) και κινείται σήμερα στο 10,6%, χαμηλότερα από τα προ -Lehman επίπεδα. 

Παραμένει ένα υψηλό επίπεδο, αλλά ο πληθωρισμός είναι ελεγχόμενος και η ανεργία μάλλον έχει πιάσει το ζενίθ της. Δεδομένου πάντως ότι ο δείκτης μιζέριας παρέμεινε σε μονοψήφια μεγέθη επί 15 χρόνια πριν το 2008. η κυβέρνηση Obama οπωσδήποτε θα θέλει να πέσει περισσότερο, πριν αντιμετωπίσει τις κάλπες.