ΠΗΓΗ: Το Βήμα
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και αντιπολίτευση συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι μια ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή θα εκτινάξει την ανεργία πάνω από το 25% και τον πληθωρισμό ακόμα και πάνω από το 100%!Είναι σχεδόν καθολική η πεποίθηση ότι η αποχώρηση από
την ευρωζώνη θα καταστρέψει την οικονομία και θα καταδικάσει την κοινωνία να επιστρέψει στις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο οι κκ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Φ. Σαχινίδης επισημαίνουν με τρόπο κατηγορηματικό ότι
«κάθε συζήτηση για επιστροφή στη δραχμή είναι εκτός πραγματικότητας και μόνο
κακό μπορεί να κάνει στην προσπάθεια της χώρας». Από την άλλη πλευρά, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Λαφαζάνης αναδεικνύεται ως ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής της δραχμής ως
«πρώτου βήματος» για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση. Ολα αυτά εκκινούν από την ανατροπή σειράς
κεκτημένων της Μεταπολίτευσης, η οποία καθιστά το ευρώ «προφανή στόχο»
και λειτουργεί σαν καταλύτης προβληματισμών,ιδίως στην Αριστερά,για το αν η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα είναι η πιο δραστική θεραπεία για την κρίση ή αν αντίθετα θα εγκλωβίσει τη χώρα σε μια εφιαλτική «αλβανοποίηση».
Η συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης και των πολιτικών δυνάμεων υποστηρίζει την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, αλλά η επιστροφή στη δραχμή μπορεί να συμβεί ως ένα «ιστορικό ατύχημα» . Ο πρώην υπουργός Οικονομίας κ. Ι.Παπαντωνίου μιλώντας προς «Το Βήμα της Κυριακής» προειδοποιεί ότι εκείνο που μπορεί να επαναφέρει τη δραχμή είναι μια ασυγκράτητη «αιμορραγία καταθέσεων» εξαιτίας μιας επίμονης φημολογίας περί... επιστροφής στη δραχμή!
Η θρησκευτική προσήλωση του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στην εκτέλεση του μνημονίου δεν είναι τυχαία. Ο υπουργός Οικονομικών γνωρίζει ότι ο κλονισμός της εμπιστοσύνης στην οικονομία από μια ενδεχόμενη εμπλοκή στην υλοποίηση του μνημονίου και από τυχόν αναστολή της καταβολής των δόσεων, μπορεί να διαμορφώσει συνθήκες υψηλής αβεβαιότητας και να επιταχύνει την απόσυρση καταθέσεων. Σε μια τέτοια περίπτωση, εάν η ΕΚΤ δεν θελήσει ή δεν κατορθώσει να επέμβει, τότε η κυβέρνηση, για να αποτρέψει την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, ενδέχεται να μην έχει άλλη λύση πέραν της επιστροφής στη δραχμή, την οποία θα πρέπει αυτομάτως να υποτιμήσει τουλάχιστον κατά 50% σε σχέση με το ευρώ.
Αμέσωςθα αρχίσει η κάθοδος στην «οικονομική κόλαση», όπως υποστηρίζει ο κ. Παπαντωνίου, αλλά και όπως έχει περιγράψει προσφάτως ο κ. Φ. Σαχινίδης σε αντιπαράθεσή του στη Βουλή με τον κ. Π. Λαφαζάνη. Κατ΄ αρχάς, με βάση το σενάριο της επιστροφής σε μια δραχμή υποτιμημένη κατά 50%, οι εισαγωγές γίνονται ακριβότερες κατά 50% και καθώς αυτές αντιπροσωπεύουν το 1 στα 3 ευρώ που κυκλοφορούν στη χώρα, η μέση αγοραστική δύναμη των εργαζομένων συρρικνώνεται πάνω από 20% εν μιά νυκτί.
Αντιστοίχως, το εθνικό χρέος αυξάνεται κατά το ποσοστό της υποτίμησης και ξεπερνά το 200% του ΑΕΠ με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να αναγκαστεί να κηρύξει στάση πληρωμών, που όμως οδηγεί τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες κατέχουν ελληνικά ομόλογα, στην πτώχευση και στην κρατικοποίηση. Η κυβέρνηση τυπώνει εκατοντάδες τρισ. δραχμές για να αναχρηματοδοτήσει τις κρατικοποιημένες τράπεζες, προκαλώντας πληθωρισμό ακόμα και πάνω από 100%. Η ανατίμηση των εισαγόμενων πρώτων υλών, οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων και ο... τριψήφιος πληθωρισμός εξαιτίας της φρενήρους εκτύπωσης δραχμών εξανεμίζουν το όφελος στην ανταγωνιστικότητα από την υποτιμημένη δραχμή. Κατά συνέπεια, η Ελλάδα εγκλωβίζεται σε έναν φαύλο κύκλο υποτιμήσεων και πληθωρισμού που «σκοτώνει» τις επενδύσεις, αφανίζει την παραγωγή, εκτινάσσει την ανεργία, επεκτείνει την «πυρκαγιά της φτώχειας» σε ολόκληρη τη μεσαία τάξη και προκαλεί κοινωνικό αναβρασμό και πολιτική αστάθεια, προπολεμικών διαστάσεων.
Αντιθέτως, ο κ. Λαφαζάνης, εκφράζοντας προσωπικές θέσεις, υποστηρίζει ότι η επιστροφή στη δραχμή είναι το πρώτο βήμα μιας ολοκληρωμένης «θεραπείας» για την Ελλάδα. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ σε συνομιλία του με «Το Βήμα της Κυριακής» εξηγεί ότι ένα προοδευτικό και σοσιαλιστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης για την υπέρβαση της κρίσης πρέπει απαραιτήτως να περιλαμβάνει επιστροφή στη δραχμή, αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αναδιάρθρωση και προσωρινή διακοπή της αποπληρωμής του εθνικού χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, έλεγχο των αγορών και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αποκαλεί «κινδυνολόγους» όσους εκτιμούν ότι αυτές οι πρωτοβουλίες θα κατέστρεφαν την Ελλάδα και υπενθυμίζει ότι η Σουηδία και η Δανία παραμένουν εκτός ευρωζώνης, ενώ η Νορβηγία βρίσκεται εκτός ΕΕ. Υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα ως το 2002 υπήρχε οικονομική ανάπτυξη, ενώ στη συνέχεια η χώρα εγκλωβίστηκε στη «γερμανική φυλακή» του ευρώ. Από τότε και έπειτα, η Ελλάδα και άλλες περιφερειακές χώρες αναπλήρωσαν την αδυναμία υποτίμησης του νομίσματος με επέκταση του εξωτερικού δανεισμού, «κάτι που δημιούργησε “φούσκες” οι οποίες τώρα σκάνε».
Ο κ. Λαφαζάνης υπογραμμίζει ότι από το 1974 ως το 2000 η δραχμή διολίσθησε συνολικά κατά 180% σε σχέση με το μάρκο και θέτει το ερώτημα: «Αν δεν είχαμε τη δυνατότητα νομισματικής υποτίμησης θα προχωρούσαμε σε διαδοχικές εσωτερικές υποτιμήσεις με μειώσεις εισοδημάτων;». Ουσιαστικά συμφωνεί με πρόσωπα όπως ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του ΔΝΤ και καθηγητής του Χάρβαρντ κ. Κένεθ Ρογκόφ και ο γνωστός και ως «δόκτωρ Καταστροφή», κ. Νουριέλ Ρουμπινί, αλλά και με αναλυτές οίκων αξιολόγησης οι οποίοι εκτιμούν ότι η αναδιάρθρωση των χρεών και η επιστροφή ορισμένων χωρών στα εθνικά τους νομίσματα είναι πολύ πιθανή, ενώ προεξοφλεί ότι η ενιαία οικονομική διακυβέρνηση είναι ανέφικτη. Τέλος, αρνείται ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη συμμαχία με τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις λέγοντας ότι «αυτή είναι η θεωρία των εθελόδουλων κοινωνικών και οικονομικών ελίτ».
Δηλαδη εσεις τωρα του blog κανετε προπαγανδα υπερ του ευρω?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι νοημα εχει η αναρτηση αυτου του αρθρου?
Προσωπικα υποστηριζω τη θεση του Λαφαζανη παρ' οτι προερχομαι απο το Πασοκ!
δηλαδη θεωρειτε οτι τις αλλες αποψεις θα πρεπει να τις κρυβουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω οτι μια θεση ενισχυεται ή καταποντιζεται όταν αντιπαραβαλλεται με την αντιθετη της.
Το θεμα της παραμονης ή οχι στο ευρω δεν ειναι λυμενο για τον περισσοτερο κοσμο, απλουστατα διοτι η αποχωρηση περιεχει πολλους ασταθμητους παραγοντες. Αυτοι παρουσιαστηκαν αναλυτικα πολλες φορες στο βλογ αυτο απο διαφορετικους αρθρογραφους.
Ενημερωνουμε οσο πιο πλατια μπορουμε και με οσο το δυνατον εγκυρες γνωμες. Αποφευγουμε τα συνθηματα και τη στειρα προπαγανδα.
Όχι να τις κρύβουμε, εννοείτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ρε συ cynical αυτές οι "άλλες απόψεις" είναι οι κυρίαρχες απόψεις.
Ακούγονται στην καθημερινή πλύση εγκεφάλου στα δελτία των 8.
Ακούγονται στα ραδιόφωνα το πρωί στο ταξί.
Δεν χρειάζεται να αναπαράγουμε και εμείς ένα σαφώς μαύρο προπαγανδιστικό "ρεπορτάζ", το οποίο "βρίσκει χώρο" να παραθέσει μόνο τα πιθανά δεινά, της εξόδου από το ευρώ.
Ειναι και ο Λαφαζανης σε αντιπαραθεση με τον Σαχινιδη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕισαι εδω πολυ καιρο αλσινο και θα θυμασαι τις ομηρικες αντιπαραθεσεις για το αν θα πρεπει να μεινουμε εντος ή εκτος ευρω. Οι οποιες και δεν εχουν καταλαγιασει.
Αυτο σημαινει οτι υπαρχει πολυς ακομα δρομος για να πειστει ο κοσμος. Και οτι τα επιχειρηματα υπερ της εξοδου θελουν πολυ ακομα δουλεμα.
Επισης, δεν ειναι συχνο το φαινομενο να βλεπεις αρθρα στον αστικο τυπο που να θετουν θεμα επιστροφης στη δραχμη. και μονο το γεγονος αυτο εχει τη σημασια του.
Δεν εχει νοημα να διαβαζουμε εδω μεσα συνεχώς μόνο τις ιδιες αποψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι θα παραμενουμε εφησυχασμενοι πως «τα λέμε ωραία» αφού δεν θα ακούμε τις αντίθετε φωνέςς, ώστε να δουλεύουμε τον αντιλογό μας προς αυτές.
Οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μας ακούν αυτές τι "καθεστωτικές φωνές", και τις υπολογίζουν όταν προσπαθούν να βγάλουν άκρη.
Το να γνωρίζουμε το τι ακριβώς λένε έχει μεγάλη σημασία για να προετοιμάζουμε τις απαντήσεις μας.
Και καλοζυγισμένα άρθρα του αντιπάλου καλό είναι να τα διαβάζουμε.
Ο Τσομσκι πχ διαβάζει ανελλειπώς Times, Economist και άλλα όμοια καθεστωτικά περιοδικά.
Κι όμως παραμένει ένας διανοητής της απελευθέρωσης.
Δεν μπορεί να φοβόμαστε τις απόψεις.
Αλλά ειδικότερα, το Αν, το Πως και το Ποιος θα επέβαλε μια έξοδο από το ευρώ δεν είναι ληγμένο θέμα επουδενί
Cynical αν η έξοδός μας από το ευρώ συνοδευτεί με σωστές εθνικές πολιτικές τότε δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα. Ίσα, ίσα, τα πρώτα χρόνια η ανάπτυξη θα χτυπήσει άνω του 5%.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίθετα, αν μείνουμε στο ευρώ και συνεχίζουμε να περιμένουμε τον αυτόματο πιλότο τότε οδεύουμε προς τον όλεθρο και την χρεοκοπία.
Άλλωστε στο ευρώ δεν ήμασταν σήμερα που χρεοκοπήσαμε; Και την χρεοκοπία θα την δούμε από φέτος και μετά.
Αυτά που λέει ο Λαφαζάνης είναι τα οικονομικά που ξέρω. Και οι άλλοι τα ξέρουν βέβαια και γι' αυτό τα αναθεματίζουν, γιατί γνωρίζουν ότι με την παρούσα πολιτική ζημιωμένη θα βγει μόνο η πλέμπα.
Με λίγα λόγια το Α και το Ω γι' αυτούς είναι οι τράπεζες. Γι' αυτές δουλεύουν. Και φοβούνται ότι με έξοδο από το ευρώ θα χρεοκοπήσουν τράπεζες (γιατί όχι;) και αναγκαστικά θα γίνει γενικό ρεσέτ.