Απλά μαθήματα [ταξικού] πολέμου από τον Τόμσεν του ΔΝΤ

Πηγή: Βαθύ Κόκκινο

του ciaoant1

Σε παλιότερο άρθρο μας, με τίτλο "Εδώ η ανάπτυξη, εκεί η ανάπτυξη, που είναι η ανάπτυξη;", σχολιάζαμε μια έκθεση του ΔΝΤ στην οποία παραδεχόταν μόνο του ότι "Οι κάθετες περικοπές των κρατικών δαπανών για να μειωθούν τα χρέη θα έχουν ασυνήθιστα καταστροφικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη...Ας μη γελιόμαστε. Βραχυπρόθεσμα, οι αυξήσεις των φόρων και οι περικοπές των δαπανών θα μειώσουν την ανάπτυξη και θα αυξήσουν τα ποσοστά των ανέργων".

Όπως λοιπόν σχολιάζαμε τότε:

Αν λοιπόν ακόμα και το ΔΝΤ, "ναυαρχίδα" ίσως της προάσπισης των δυτικών καπιταλιστών αμφισβητεί τη "λιτότητα", τότε...γιατί την εφαρμόζουν;

Η απάντηση είναι πως ναι μεν η άρχουσα τάξη γνωρίζει ότι με τα μέτρα αυτά θα χειροτερέψει τα πράγματα τώρα, όμως, αν τα μέτρα περάσουν χωρίς οι εργαζόμενοι να απαντήσουν, τότε στο μέλλον οι εργαζόμενοι θα έχουν κινεζοποιηθεί, και άρα η άρχουσα τάξη, έστω και με απώλειες, θα μπορεί να τους εκμεταλλεύεται πολύ περισσότερο, αυξάνοντας έτσι τα [μελλοντικά] κέρδη της.

Ρωγμές

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΥπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Και ξαφνικά, θέλεις να καταπιείς τη γλώσσα σου. Μόλις έχεις πει στην ομήγυρη ότι πρέπει να φύγεις γιατί θα ξυπνήσεις νωρίς για τη δουλειά. Και προσπέρασες αστόχαστα το ότι στην παρέα υπάρχει ένας άνεργος κι ένας που μόλις έχει απολυθεί...

Την αμήχανη καληνύχτα συνόδευαν μέχρι το σπίτι οι σκέψεις ότι στο κάθε τι -στη δουλειά, στις συνάφειες, στο καθημερινό φέρεσθαι- έχουν επισυμβεί δραστικές αλλαγές και έχει διαμορφωθεί ένα νέο, αμήχανο και καταθλιπτικό τοπίο... Οταν χειμάζεται ο φίλος, ο γείτονας, ο συγγενής, ο συνάδελφος, χάνει βαθμηδόν την αξία του το παρηγορητικό «ευτυχώς εμείς καλά είμαστε». Δεν υπονομεύεται μόνο από τη δυναμική της υπαρκτής απειλής για τη γενίκευση των επιπτώσεων, αλλά κυρίως από την αίσθηση -και σε πολλούς την πεποίθηση- ότι η ατομική επίπλευση και διάσωση, ερήμην του συλλογικού, δημιουργεί έναν περίκλειστο κόσμο, οξειδώνει την καθημερινότητα και λειτουργεί καταλυτικά στα ανθρώπινα 

διατάγματα κατάγματα ...

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Σταθης

Δεν φοβάμαι τίποτα.

Δεν ελπίζω τίποτα.

Δεν πιστεύω τίποτα.

Είμαι ηλίθιος.

...........................................

(Αγνώστου τινός που τον έχουν πρήξει οι εξυπνάδες τινών)...

Μνημόνιο Φιρμάνι! Επικαιροποιημένο Μνημόνιο, φετφάς! Η νέα Φραγκοκρατία -Συμβόλαια Θανάτου με την Τρόικα.

Ποιες τάχα «αυξημένες» προσδοκίες καλλιεργούσε η Λούκα! Θρίχες! Η εργασία υφίσταται συντριπτικό πλήγμα. Σε βάθος χρόνου με τον βυθό του ήδη ορατόν οι επιχειρησιακές συμβάσεις (χαιρέτα τες τις κλαδικές που φεύγουν) θα εκφυλισθούν σε ατομικές (μη) συμβάσεις. Σε συμφωνίες κυρίων (εκ των οποίων ο ένας κύριος θα είναι ληστής, το αφεντικό, και θα σχολάει τον άλλον με αποζημίωση το βδομαδιάτικο) - αν θέλει να του το δώσει.

Ν. Βαλαβάνη: Σχετικά με τον Δεκέμβρη

Ερώτημα: «Κρίνετε ότι υπάρχουν ομοιότητες με την εξέγερση των αρχών του '70; Είναι εύστοχοι τυχόν παραλληλισμοί;»

Απάντηση της Ν. Βαλαβάνη

                              

Αποσπάσματα από το παρακάτω κείμενο-απάντηση δημοσιεύτηκαν στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής», 5.12.2010, σε ρεπορτάζ με τίτλο «Ο Νοέμβρης κρίνει το Δεκέμβρη».

Ολόκληρο το κείμενο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του «Αριστερού Βήματος» www.aristerovima.gr

                                     

Από την εποχή ακόμα της αρχαίας διαλεκτικής του Ηράκλειτου διαπιστώθηκε ότι εφόσον «τα πάντα ρει», δε μπορείς να μπεις ποτέ ξανά στο ίδιο ποτάμι. Και η ιστορική εμπειρία έχει αποδείξει ότι η κάθε γενιά βρίσκει το νήμα που οδηγεί στην αυτοσυνείδηση της πάντα μέσα απ’  τους δικούς της ιδιαίτερους δρόμους, διακριτούς από όλους τους προηγούμενους. Γι΄ αυτό, επιχειρώντας κάποιες «συγκρίσεις» ανάμεσα στη δική μας γενιά και στα παιδιά μας που βγήκαν μαζικά στους δρόμους το Δεκέμβρη του 2008, περιορίζομαι σε γενικές διαπιστώσεις.

Ερίκ Τουσέν: Ανοίξτε τα βιβλία του δημόσιου χρέους!

Πηγή: (Επίκαιρα, 9-15/12/2010)

του Λ. Βατικιώτη

Στη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου που θα δώσει τα νομικά και ηθικά επιχειρήματα για την παύση πληρωμών του δημοσίου χρέους καλεί ο διακεκριμένος επιστήμονας και αγωνιστής Ερίκ Τουσαίν στη βαρυσήμαντη συνέντευξη που παραχώρησε στα Επίκαιρα. Ο Ερίκ Τουσαίν δεν μιλάει στη βάση υποθέσεων. Έχοντας ενεργή συμμετοχή στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου που συγκρότησε ο πρόεδρος του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορέα, πριν τρία χρόνια μεταφέρει την πολύτιμη εμπειρία του από τις καθόλα νόμιμες μεθόδους που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος του Ισημερινού για να απαλλαγεί από ένα μεγάλο μέρος του δημοσίου χρέους. Μέχρι και την δευτερογενή αγορά χρησιμοποίησε ο Κορέα με τις κατάλληλες κινήσεις για να μειώσει το δημόσιο χρέος. Υπήρχε όμως πολιτική βούληση, όχι άνευ όρων παράδοση στους ξένους πιστωτές και διαπόμπευση της χώρας, όπως στην Ελλάδα!

Οι υποτιμήσεις δεν προαναγγέλονται ποτέ

Πηγή: Greek Rider

Πριν μερικούς μήνες αν έλεγες του Μπάμπη για έξοδο από το ευρώ κινδύνευες να σε πει και προδότη ή ηττοπαθή αριστερό που θέλει την χώρα τριτοκοσμική. Τώρα το Σκάι και η Καθημερινή βλέπω ότι συμπεριλαμβάνουν αυτό το σενάριο εξόδου από το ευρώ στα πιθανά ενδεχόμενα και το εξετάζουν λεπτομερειακά....

Τις τελευταίες μέρες οι στενοί μου φίλοι έχουν ήδη βγάλει τα λεφτά τους σε λογαριασμούς εκτός Ελλάδας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: 

1) Δημοσιονομικό πρόβλημα

Παρατηρώ ότι υπάρχουν κάποιες έννοιες που ο κόσμος δεν μπορεί να τις καταλάβει. Οι περισσότεροι καταλαβαίνουν τα εύκολα, δηλαδή ότι το κράτος είναι σπάταλο και σπαταλάει περισσότερα από όσα κερδίζει. Νομίζει λοιπόν ο κόσμος ότι όταν σταματήσουν οι σπατάλες θα φτιάξουν τα πράγματα και όλα θα γίνουν όπως πριν. Αυτό βέβαια δεν ισχύει.

To τέλος του κοινωνικού κράτους ΜΕΡΟΣ Γ’: Ειδικότητα «δημόσιος υπάλληλος»

Πηγή: Σχολιαστές χωρίς σύνορα

Του Γαλαξιάρχη

Είναι πλέον προφανές και στον πλέον καλόπιστο ότι το μεγαλύτερο έργο των κυβερνήσεων έχει να κάνει με την επικοινωνιακή διαχείριση. Μία τέτοια και το περίφημο σχέδιο αποσπάσεων δημοσίων υπαλλήλων και εργαζομένων στις ΔΕΚΟ σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πρόκειται για μνημείο επικοινωνιακής σαχλαμάρας, που αντιλαμβάνεται το δημόσιο υπάλληλο ως… ειδικότητα. Δεν απαντά στις πραγματικές ανάγκες, όπως για παράδειγμα στις εξόφθαλμες ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού, για τον απλούστατο λόγο ότι αποτελούν ασκήσεις προσθαφαιρέσεων επί χάρτου. Κυβερνητικά στελέχη έφτασαν στο σημείο να λένε δημοσίως ότι οι ελλείψεις στις ειδικότητες θα καλυφθούν με σεμινάρια (!) σε υπάρχοντες υπάλληλους άλλων ειδικοτήτων. Οι διοικητικοί υπάλληλοι αντιμετωπίζονται ως «γενικής χρήσης» και μετακινούνται σαν πιόνια σε επιτραπέζιο παιχνίδι (μόνο τα ζάρια λείπουν).