Επιμήκυνση, το πρώτο στάδιο της πτώχευσης

Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η... «σκληρή διαπραγμάτευση» συνεχίζεται. Η Ελλάς μάχεται ηρωικώς για να αποσπάσει τη συναίνεση όλων των παραγόντων στην«επιμήκυνση» του χρέους της. Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ανθίσταται σθεναρώς στις σφοδρές γερμανικές επιθέσεις, αλλά, προ τηςσιδηρόφρακτης Μέρκελ και του άτεγκτου Σόιμπλε, αντιτάσσει τις υπέρτερες δυνάμεις τωνσυμμάχων.

Οι Financial Times, οι επικεφαλής των επενδυτικών τραπεζών και κεφαλαίων (καλούμενοι και λοιδορούμενοι έως πρότινος ως «ανθέλληνες κερδοσκόποι»), ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, ο πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπόι και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ συμφωνούν.

Πέντε τολμηρά σενάρια για λύση στην κρίση της Ευρωζώνης

Πηγή: Sofokleous 10

Οι ηγέτες της Ευρωζώνης δοκίμασαν διάφορα μέτρα για να ελέγξουν την κρίση χρέους. Χορήγησαν δάνεια ύψους 110 δις ευρώ στην Ελλάδα και 85 δις ευρώ στην Ιρλανδία.  Κοντεύουν να συγκεντρώσουν 700 δις ευρώ στους νεοσύστατους Ευρωπαϊκούς Μηχανισμούς Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Οι αγορές εξακολουθούν όμως να αμφιβάλλουν για τις δυνατότητες της Ευρώπης να αντιμετωπίσει την κρίση της. Έτσι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί αρχίζουν να σκέπτονται – αλλά και να μιλούν – για ορισμένες ριζοσπαστικές λύσεις που μέχρι στιγμής μνημονεύονταν μόνο στο περιθώριο των  συναντήσεών τους. Ποιες είναι αυτές;

Παγκοσμιοποίηση: Πίσω είχε η αχλάδα την ουρά!

ΠΗΓΗ: euro2day του Γιώργου Παπανικολάου Δημοσιεύθηκε: 07:55 - 06/12/10

Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Αρκετά χρόνια μετά την έναρξη της «παγκοσμιοποίησης», στις ΗΠΑ, τη χώρα που πρωτοστάτησε για την εδραίωσή της, οι φτωχοί έχουν γίνει φτωχότεροι, η μεσαία τάξη σταδιακά αποσαθρώνεται, ενώ η ανεργία κινείται σε υψηλά επίπεδα ακόμη και με θετική ανάπτυξη (το περίφημο πλέον jobless recovery). 

Ποιοι έχουν ωφεληθεί; Το 1% του πληθυσμού, οι πάρα πολύ πλούσιοι, οι οποίοι, ακόμη και εν μέσω της τρέχουσας κρίσης, γίνονται πλουσιότεροι! Κι αυτό δεν το λέει ο υπογράφων, το λένε τα στοιχεία που οι ίδιοι οι Αμερικανοί δημοσιεύουν. 

Ας δούμε λίγο το θέμα θεωρητικά. Παγκοσμιοποίηση σημαίνει ότι μια εταιρία που εδρεύει σε χώρα του προηγμένου δυτικού κόσμου μπορεί να αναπτύσσει, να παράγει και να πουλάει προϊόντα, ανεμπόδιστα σε οποιεσδήποτε αγορές. Προκειμένου λοιπόν να μεγιστοποιήσει τις πωλήσεις και τα κέρδη της, είναι ελεύθερη να εγκαθιστά παραγωγικές μονάδες όπου νομίζει, να προσλαμβάνει κόσμο σε όποια χώρα θέλει και γενικώς να κάνει όποιες ενέργειες εκείνη κρίνει, για να ελαχιστοποιήσει το κόστος της. 

Η χαμένη γενιά του Μνημονίου

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Δεκάδες χρόνια πίσω γυρίζει τον ελληνικό λαό το Μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση Παπανδρέου με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Θα επιφέρει βίαιη πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Για τους μεγαλύτερους, οι οποίοι έχουν ζήσει τη φτώχεια των δεκαετιών του 1950, του 1960 ή του 1970 και τη διαρκή βελτίωση της κατάστασης προς μεγαλύτερη υλική ευμάρεια τις επόμενες δεκαετίες, η οπισθοδρόμηση της εποχής του Γιώργου Παπανδρέου είναι σίγουρα κάτι πολύ δυσάρεστο, το οποίο όμως δεν τους εξεγείρει, όπως αποδεικνύει η ζωή. Ελπίζουν και νομίζουν ότι θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στη μιζέρια προηγούμενων δεκαετιών.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ ΛΑΚΛΑΟΥ

 Πηγή: ΕΠΟΧΗ

Ο αναγκαίος λαϊκισμός

Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε τον Ιούνιο του 2008 στον Νίκο Χρυσολωρά, αλλά η σημερινή ευρωπαϊκή συγκυρία της χρηματοπιστωτικής κρίσης την καθιστά και πάλι επίκαιρη. Τι είναι και τι δεν είναι «λαϊκισμός»; Πόση αξία έχει ο κυρίαρχος απαξιωτικός για κάθε διεκδίκηση λόγος της εξουσίας; Τη συνέντευξη αναδημοσιεύουμε από το τελευταίο τεύχος (τ. 110) των «Σύγχρονων Θεμάτων», που περιλαμβάνει σχετικό αφιέρωμα στο λαϊκισμό με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα κείμενα.

Πότε ασχοληθήκατε για πρώτη φορά με το θέμα του λαϊκισμού και τι σας έκανε να επιστρέψετε σ’ αυτό στην πρόσφατη δουλειά σας;

Το πρώτο μου κείμενο για το λαϊκισμό δημοσιεύθηκε το 1977. Πρόκειται για τη μονογραφία Πολιτική και ιδεολογία στη μαρξιστική θεωρία.1 Από τότε, βέβαια, ποτέ δεν εγκατέλειψα τη θεματική αυτή, η οποία θίγεται συχνά στα γραπτά μου. Στην ουσία, το βασικό ερευνητικό μου ενδιαφέρον υπήρξε πάντοτε η κατασκευή του λαού ως συλλογικού δρώντος. Τα κεντρικά παραδείγματα που χρησιμοποίησα προέρχονται από τη Λατινική Αμερική, αν και έχω αναφερθεί και σε μερικές περιπτώσεις από τη Δυτική Ευρώπη.

η ΣΥΝΕΧΕΙΑ στην ΕΠΟΧΗ