Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

180 νεοείλωτες έβγαλε η επιδρομή επιθεωρητών στα κεντρικά της Eurobank


Πηγή: "Ε"
Χρ. Μέγας

Περισσότεροι από 180 εργαζόμενοι απασχολούνταν παράνομα χθες βράδυ στα κεντρικά γραφεία της Eurobank στη Νέα Ιωνία.
Το θέμα της παράνομης και ανασφάλιστης εργασίας αποκαλύφθηκε έπειτα από έφοδο του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) σε συνεργασία με την ΟΤΟΕ και την αστυνομία. Σύμφωνα με πληροφορίες, χρειάστηκε αστυνομικά οχήματα να κλείσουν τις εξόδους, προκειμένου να ελεγχθεί ο αριθμός των παρανόμως απασχολουμένων.
Για την παράνομη εργασία -ημεδαπών υπαλλήλων της τράπεζας- χωρίς υπερωριακή αμοιβή, χωρίς καταβολή εισφορών και χωρίς αναφορά στο βιβλίο απασχολουμένων το ΣΕΠΕ συνέταξε έκθεση, η οποία θα διαβιβαστεί στη Δικαιοσύνη.

Ο ΣΕΒντας ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!


Πηγή: Iskra
Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Είναι σχεδόν ανατριχιαστικός ο εθνικός και κοινωνικός αυτισμός των μεγάλων επιχειρήσεων και των εκπροσώπων τους εν Ελλάδι. Κι αν σε κάτι χρησιμεύουν οι προτάσεις του ΣΕΒ στον διάλογο των «κοινωνικών εταίρων» για τις συλλογικές συμβάσεις, είναι ότι δείχνουν και στον τελευταίο των Ελλήνων, πώς σκέφτονται, πώς δρουν, με ποια ευαισθησία απέναντι στη χώρα τους και στην ελληνική κοινωνία λειτουργούν οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου.
 Σιγά την είδηση, αυτά τα είπε ο Μαρξ πριν αιώνες, θα πείτε. Σύμφωνοι, αλλά έχουν πάρει δισεκατομμύρια αφτιά (και εκατομμύρια αγύριστα κεφάλια) από την εποχή εκείνη, για να πείσουν ότι το μεγάλο κεφάλαιο άλλαξε. Ότι έπαθε κι έμαθε να λειτουργεί στις σύγχρονες κοινωνίες με σύγχρονους κανόνες. Δέχεται πια ότι πρέπει να πληρώνει φόρους, να συμβάλλει στην ασφάλιση των εργαζομένων, να συναινεί σε ανθρώπινα ωράρια, να μην επιμένει στη φονική ασυδοσία. Έγινε κοινωνικός εταίρος!

Όλη η αλήθεια για την αναδιάρθρωση του χρέους



Πηγή: Sofokleous 10
Η Γερμανία επέβαλε, με την καθοριστική βοήθεια της Γαλλίας, την αναδιάρθρωση του χρέους ως βασικό στοιχείο της λύση στο πρόβλημα του δανεισμού που θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον χώρες της Ευρωζώνης, μαζί με τη χρηματοδότηση που θα εξακολουθήσει να υπάρχει-αλλά προφανώς σε πολύ  μικρότερη έκταση- από την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.  Η αναδιάρθρωση θα αφορά και στα ομόλογα της χώρας που κρατούν ιδιώτες-τράπεζες, συνταξιοδοτικά ταμεία, αμοιβαία κεφάλαια κ.ά.- για να αναλάβουν και αυτοί μέρος του κόστους της δημοσιονομικής προσαρμογής των υπερχρεωμένων χωρών, που είναι απαραίτητη προκειμένου να σταθούν ξανά στα πόδια τους.

Η κάρα του Αγίου Γλυκερίου


Πηγή: Αυγή
Του Στ. Στασινού
 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/12/2010
Μετά την περιφορά της κάρας του Αγίου Σουλπικίου, ήρθε η ώρα να βγάλουμε στη φόρα την κάρα του Αγίου Γλυκερίου. Μπορείτε να δείξετε το παρακάτω διάγραμμα (από τον προϋπολογισμό του 2011) σε οποιονδήποτε οικονομολόγο θέλετε και, αν σας απαντήσει πως υπάρχει διέξοδος, σας δίνω το δικαίωμα να τον γιαουρτώσετε.
Τι μας λέει το παραπάνω διάγραμμα; Μας δείχνει τις ημερομηνίες λήξης των ελληνικών ομολόγων. Και τι μαθαίνουμε βλέποντας το παραπάνω διάγραμμα; Πως, ανεξάρτητα από το τι παράταση θα μας δώσει η τρόικα για τα δανεικά του Μνημονίου (που αναστενάζουν από ανακούφιση τα πληρωμένα παπαγαλάκια των καναλιών), αυτά αποτελούν μόλις το 1/3 του χρέους μας. Aπό το 2012 μέχρι το 2015 λήγουν χοντρικά αλλά 80 δισ. σε ομόλογα, τα οποία πρέπει να αναχρηματοδοτήσουμε (συν τα ελλείμματα). Συγκεκριμένα παίρνουμε την γκρι και κόκκινη μπάρα στο διάγραμμα και προσθέτουμε τα ελλείμματα σύμφωνα με το θαυματουργό διάγραμμα της κάρας του Αγίου Σουλπικίου. Έτσι έλαβoν:

Οι ελληνικές τράπεζες στο κυνήγι της ρευστότητας


Πηγή: euro2day





Οι ελληνικές τράπεζες αναζητούν ρευστότητα εν μέσω φόβων ότι η σοβούσα στην ευρωζώνη κρίση θα παρατείνει την εξαίρεσή τους από τη διεθνή αγορά δανεισμού και θα πυροδοτήσει περαιτέρω μείωση των καταθέσεων. 

Απαντώντας στις τραπεζικές ανησυχίες, το υπουργείο Οικονομικών αυτήν την εβδομάδα δέσμευσε 20 δισεκατομμύρια ευρώ κρατικών εγγυήσεων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν γιαχρηματοδότηση από την ΕΚΤ. Κάθε μία από τις τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες (Εθνική,Alpha BankEurobank, Πειραιώς) θα μπορούσε να λάβει 3 - 4 δισ. ευρώ, λένε αναλυτές. 

Η αποσύνθεση του ευρώ

Η διακύμανση του νομίσματος διευκολύνει την προσαρμογή της οικονομίας, εάν αυτή έχει περιέλθει σε ανισορροπία, που διαπιστώνεται με το αποτέλεσμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και το ύψος απασχόλησης.
Εάν το εξωτερικό έλλειμμα και η ανεργία διατηρούνται, η διολίσθηση του νομίσματος συνιστά διορθωτική κίνηση. Εάν μια χώρα δεν ελέγχει το νόμισμά της, όπως σήμερα στο ευρωσύστημα, βασικό εργαλείο προσαρμογής έχει απολεσθεί. Εφ' όσον η παραίτηση από αυτό αιτιολογείται με την ένταξη στο υπερεθνικό νόμισμα, θα έπρεπε κατ' αρχήν να αντισταθμίζεται με ενισχυμένη αλληλεγγύη από την πλευρά των εταίρων, με στόχο πάντα την προσαρμογή της οικονομίας, τη σταθεροποίηση, την έξοδο από την ύφεση και την ανεργία. Στο ευρωσύστημα, οι εθνικές νομισματικές πολιτικές έχουν φυσικά καταργηθεί, χωρίς όμως παράλληλα να προβλέπονται μηχανισμοί στήριξης από το ευρωπαϊκό σύνολο. Αντίθετα, η Γερμανία έφτασε στο σημείο να προτείνει όχι μόνον την απομόνωση των ελλειμματικών χωρών, αλλά και πρόσθετες κυρώσεις εις βάρος τους, ώστε οι λοιποί εταίροι να μην επιβαρύνονται.

Η «διαβούλευση» ως τεχνική χειραγώγησης



Πηγή: ΔΡΟΜΟΣ
του Κ. Ζαχάρου*

Κάθε αλλαγή στους εκπαιδευτικούς θεσμούς, όπως αυτή που προωθείται σήμερα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, συνδέεται με τη δράση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που βρίσκονται στην εξουσία, που επιθυμούν να ελέγχουν το χώρο της εκπαίδευσης και να τον προσανατολίζουν στα ειδικότερα συμφέροντά τους.
Η διαδικασία για την εισαγωγή των αλλαγών προβλέπει, συνήθως, μορφές διαπραγμάτευσης με τις διάφορες κοινωνικές ομάδες, με σκοπό να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή συναίνεση. Σε συγκεντρωτικά εκπαιδευτικά συστήματα, σαν της χώρας μας, οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης έχουν τυπικό και επικοινωνιακό χαρακτήρα, ενώ συνοδεύονται από μια ρητορική που επιδιώκει να πείσει ότι οι προωθούμενες αναδιαρθρώσεις έχουν τη γενικότερη αποδοχή της κοινωνίας. Στην προοπτική χειραγώγησης της κοινής γνώμης και της δημιουργίας ευνοϊκών κοινωνικών συσχετισμών, προκρίνονται ποικίλες μορφές «δημόσιας διαβούλευσης». Μια πρόσφατη μορφή «δημόσιας διαβούλευσης», που περιβάλλεται από τους κυβερνώντες με φετιχιστικές ιδιότητες, είναι η ηλεκτρονική διαβούλευση, όπου οι πολίτες μπορούν να διατυπώσουν ηλεκτρονικά τις απόψεις τους για τις προωθούμενες αλλαγές.