Ο Υπουργός Μεταφορών δε λέει την αλήθεια για τα διόδια

ΠΗΓΗ: ΕΟΣ

Δημοσιεύουμε δελτίο τύπου του ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ (diodiastop.blogspot.com), σχετικά με τη συνέντευξη του Υπ.Μετ. στις 14/09/2010 στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ALPHA

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 15/09/2010

Ο Υπουργός Μεταφορών δε λέει την αλήθεια για τα διόδια 

Στο κεντρικό δελτίο του τηλεοπτικού σταθμού Alpha, στις 14/09/2010, παρακολουθήσαμε τον Υπουργό Μεταφορών κ. Ρέππα, σχολιάζοντας ρεπορτάζ που είχε προηγηθεί σχετικά με το κίνημα «Δεν Πληρώνω Διόδια», να δηλώνει:

«… Ας γνωρίζουμε ότι το πιο πιθανό είναι η εταιρεία να κρατά τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος τους και να προσφεύγει εναντίων του Δημοσίου μετά, από το οποίο θα ζητά την ανάλογη αποζημίωση. Τα διόδια που δεν πληρώνουν οι ιδιώτες θα τα πληρώσει το Δημόσιο με την μία ή με την άλλη μορφή κατά την απαίτηση των παραχωρησιούχων και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να μην το επιτρέψουμε.»

Το τελεσίγραφο του ΔΝΤ και η κατάρα του χρέους

ΠΗΓΗ: Ανεμογκάστρι

Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και της εφαρμογής του Μνημονίου είναι καταπέλτης. Μπορεί οι περισσότεροι να κατάλαβαν ότι μας ζητούν να βάλουμε φυλακή τους φοροφυγάδες, αλλά η αλήθεια είναι πως το Νομισματικό Ταμείο μας λέει πολύ περισσότερα. Όμως το τι μας λέει (ή μάλλον υποδεικνύει) το ΔΝΤ γίνεται ευκολότερα κατανοητό αν δούμε, παράλληλα, μια σειρά από... συμπτώσεις που συνοδεύουν τη δημοσιοποίηση της έκθεσής του. Ας τις δούμε:

Σημείο 1: Η έκθεση δημοσιοποιείται μια μέρα μετά την αποτυχημένη (ως προς τα επιτόκια) έξοδο δανεισμού της Ελλάδας με εξάμηνα έντοκα γραμμάτια. Κι όμως, ήταν έτοιμη από την Παρασκευή για ανάρτηση στον ιστότοπο του Ταμείου. Και να σκεφτείτε ότι μέχρι και ο Ιγνατίου του Έθνους ήξερε τα βασικά περί φοροδιαφυγής πριν ακόμη ανακοινωθεί το κείμενο του ΔΝΤ.

H Γερμανία ξαναγράφει τους κανόνες της ευρωζώνης

ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Αποφασισμένη να αναθεωρήσει τους όρους συμμετοχής στην ευρωζώνη, στην κατεύθυνση περαιτέρω αυστηροποίησης του πλαισίου, εμφανίζεται για μια ακόμη φορά η Γερμανία. Οι προθέσεις του Τέταρτου Ράιχ κατέστησαν σαφείς στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες.

Εκεί, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κατέθεσε εκ νέου και επιχειρηματολόγησε υπέρ των προτάσεων που είχε θέσει ξανά τον Μάιο η Γερμανία σχετικά με τις χώρες που εμφανίζουν δημοσιονομικό έλλειμμα μεγαλύτερο του 3%. Συγκεκριμένα, ζήτησε την αναστολή των χρηματοδοτήσεων από τα διαρθρωτικά ταμεία και του δικαιώματος ψήφου που διαθέτουν στα διάφορα σώματα αποφάσεων. Οι γερμανικές θέσεις τονίσθηκαν επίσης και λίγες μέρες νωρίτερα, την 1η Σεπτέμβρη, από το Βερολίνο, με αφορμή την επίσκεψη στη γερμανική πρωτεύουσα της φινλανδής πρωθυπουργού. Κατά τη διάρκεια των κοινών δηλώσεων που ακολούθησαν τη συνάντηση, η Άνγκελα Μέρκελ υπογράμμισε την ανάγκη λήψης μέτρων για όσα κράτη παραβιάζουν τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας. Το θέμα θα τεθεί ξανά από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Βαν Ρομπέι, στη Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει την Πέμπτη στις Βρυξέλλες, ενώ οι οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν στις 29 Σεπτέμβρη.

Η λατρεία του αυτο-

ΠΗΓΗ: LeftG700

ΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ των θιασωτών του Τέλους της Ιστορίας η λέξη-πασπαρτού είναι το μετά που την κολλάνε ως πρώτο συνθετικό όπου τους κατέβει, παράγοντας μια ατελείωτη ποικιλία από άλλες λέξεις-καραμέλες, σε σημαντικό τμήμα του αριστερού στρατοπέδου η αντίστοιχη είναι το αυτο-. Η οποία μάλιστα, ίσως επειδή η αριστερή σκέψη είναι πάντα αρτιότερη από αυτή των αντιπάλων της, έχει ακόμα πιο θαυματουργές ιδιότητες από την ομόλογή της.

ΕΤΣΙ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ του μετά η έννοια που παράγεται είναι κάτι, υποτίθεται, τελείως νέο και διαφορετικό από το προϋπάρχον (βιομηχανική κοινωνία/μεταβιομηχανική κοινωνία, μοντέρνο/μεταμοντέρνο, πολιτική/μεταπολιτική και πάει λέγοντας), στην περίπτωση του αυτο-, φαντάζονται, το αποτέλεσμα είναι μια επανόρθωση, μιααποκατάσταση σε ό,τι υπήρξε παραμορφωμένο καιδιαστρεβλωμένο.

Οικονομική εξάρτηση και παραγωγική αποσύνθεση

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι (16/9)

του Δ. Καζάκη

Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έχει μετατραπεί σ’ ένα από τα πιο αγαπημένα κλισέ των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών κύκλων όταν πρόκειται να δικαιολογήσουν την πολιτική και τις επιλογές τους. Υπάρχει πρόβλημα με την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας; Τεράστιο. Όμως αυτό δεν οφείλεται στο «εργατικό κόστος», που είναι από τα χαμηλότερα της Ευρώπης, ούτε στους κακούς και άγριους συνδικαλιστές που υποτίθεται ότι τρομάζουν τους επενδυτές, αλλά ούτε και στην κρατική γραφειοκρατία η οποία υποτίθεται ότι με τη διαφθορά της προσβάλει τα χρηστά ήθη των ξένων κεφαλαίων που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική.

Η ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας απηχεί τη θέση που αυτή κατέχει στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Με άλλα λόγια, η ανταγωνιστικότητα εξαρτάται από το πώς μια οικονομία συμμετέχει στην παγκόσμια οικονομία και τι ζητά να αποκομίσει από τη διεθνή οικονομική ζωή. Μια οικονομία που είναι έρμαιο των δυνάμεων της παγκόσμιας αγοράς και εξαρτά την ανάπτυξή της από την προσέλκυση ξένου κεφαλαίου και επενδύσεων, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας. Κι αυτή είναι η ουσία του προβλήματος ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας. Η επιλογή να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας στο φτηνό «εργατικό κόστος» και ως εκ τούτου στην υψηλή κερδοφορία και το ειδικό καθεστώς προνομίων για τις μεγάλες επενδύσεις, υπήρξε καταστροφική. Όχι μόνο γιατί η ανταγωνιστικότητα επιδεινώθηκε ραγδαία, αλλά οδήγησε και στην παραγωγική αποσύνθεση την ελληνική οικονομία.

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΣΕΕ - AΔΕΔΥ: Η ελληνική οικονομία και η απασχόληση Ετήσια Έκθεση 2010

Σύνοψη Συμπερασμάτων

Η σημερινή διεθνής οικονομική κρίση και ύφεση ξεκίνησε ως κρίση ενυπόθηκων

δανείων υψηλού κινδύνου (χρηματοπιστωτική), μετεξελίχθηκε διεθνώς σε κρίση της

πραγματικής οικονομίας (οικονομική κρίση και ύφεση) και εξελίσσεται σε κρίση

απασχόλησης με την αρνητική τάση της ανεργίας η οποία διεθνώς (8,6% - 47 εκατ.

άτομα στις 31 χώρες μέλη του ΟΟΣΑ, Μάιος 2010) αλλά και στην Ευρώπη και την

Ελλάδα θα φθάσει κατά το 2010 και το 2011 (12% και 13,2% αντίστοιχα Ευρωπαϊκή

Επιτροπή) στα υψηλότερα επίπεδα της μεταπολιτευτικής περιόδου (12%, 2010) όσο

δηλαδή το 1999 και 13,2% 2011) και 12,1% 2010 και 14,3% 2011 (ΟΟΣΑ, 2010),

δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας πεντηκονταετίας.

«Ο νεοφιλελευθερισμός καταστρέφει την Ευρώπη», του Christian Marazzi

ΠΗΓΗ: tvxs

«Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η κύρια αιτία του αδιεξόδου στο οποίο έχει επέλθει η οικονομία της ευρωζώνης αλλά και της Ευρώπης γενικότερα»του καθηγητή στο Scuola Universitaria della Svizzera Italiana, Christian Marazzi από τη Guardian.

Ο Marazzi προειδοποιεί ότι εάν οι χώρες της Ευρώπης συνεχίσουν να βασίζονται στο νεοφιλελεύθερο σύστημα τότε η ΕΕ θα οδηγηθεί στη διάλυσή, ενώ κάνει λόγο για την ανάγκη κοινωνικού αγώνα ενάντια στην πολιτική των ελεύθερων αγορών.

Υποστηρίζει δε, ότι τα μέτρα λιτότητας που έχουν υιοθετήσει οι χώρες της Ευρώπης δεν πρόκειται να επιφέρουν σημαντικά αποτελέσματα, τουναντίον προβλέπει ότι η οικονομική κατάσταση θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο έως τη διάλυση της ευρωζώνης.