ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΣΕΕ - AΔΕΔΥ: Η ελληνική οικονομία και η απασχόληση Ετήσια Έκθεση 2010

Σύνοψη Συμπερασμάτων

Η σημερινή διεθνής οικονομική κρίση και ύφεση ξεκίνησε ως κρίση ενυπόθηκων

δανείων υψηλού κινδύνου (χρηματοπιστωτική), μετεξελίχθηκε διεθνώς σε κρίση της

πραγματικής οικονομίας (οικονομική κρίση και ύφεση) και εξελίσσεται σε κρίση

απασχόλησης με την αρνητική τάση της ανεργίας η οποία διεθνώς (8,6% - 47 εκατ.

άτομα στις 31 χώρες μέλη του ΟΟΣΑ, Μάιος 2010) αλλά και στην Ευρώπη και την

Ελλάδα θα φθάσει κατά το 2010 και το 2011 (12% και 13,2% αντίστοιχα Ευρωπαϊκή

Επιτροπή) στα υψηλότερα επίπεδα της μεταπολιτευτικής περιόδου (12%, 2010) όσο

δηλαδή το 1999 και 13,2% 2011) και 12,1% 2010 και 14,3% 2011 (ΟΟΣΑ, 2010),

δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας πεντηκονταετίας.

Το μέλλον για την απασχόληση εξακολουθεί να παραμένει δυσοίωνο με αποτέ-

λεσμα να προστεθούν και άλλες χαμένες θέσεις εργασίας σ’ αυτές που χάθηκαν

(8,5 εκατ. θέσεις εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την διετία 2009-2010), και

ως εκ τούτου πρέπει να δημιουργηθούν 17 εκατ. θέσεις εργασίας (ΟΟΣΑ, Ιούλιος

2010) για να επιστρέψει η απασχόληση στα προ της οικονομικής κρίσης επίπεδα.

Για παράδειγμα για τις ΗΠΑ προβλέπεται ότι μια τέτοια προοπτική θα επέλθει μετά

το 2018 και για την Ελλάδα θα επέλθει μετά το 2015. Επιπλέον, κατά την περίοδο

2015-2020 η αύξηση της απασχόλησης προβλέπεται ότι θα κυμανθεί στα επίπεδα του

1,5% του χρόνου, με αποτέλεσμα να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη ότι η ανάκαμψη της

ελληνικής και ευρωπαϊκής οικονομίας θα συνυπάρχει με υψηλό ποσοστό ανεργίας.

Μπροστά σ’ αυτές τις δυσμενείς εξελίξεις για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας,

απουσιάζει παντελώς στην Ευρωπαϊκή Ένωση ένα ευρωπαϊκό σχέδιο ανάκαμψης

της ευρωπαϊκής οικονομίας. Το κάθε κράτος-μέλος εφαρμόζει, είτε στο πλαίσιο των

κριτηρίων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, είτε στο πλαίσιο του προ-

γράμματος στήριξης, σύμφωνα με το Μνημόνιο Συνενόησης με την Ε.Ε., την ΕΚΤ

και το Δ.Ν.Τ., μία περιοριστική πολιτική δημοσιονομικής - εισοδηματικής πειθαρ-

χίας, απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και αποδόμησης του συστήματος κοι-

νωνικής προστασίας.

Είναι φανερό ότι οι πολιτικές αυτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊ-

κής Κεντρικής Τράπεζας προσδοκούν την σταθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονο-

μίας με μείωση των μισθών και των εισοδημάτων καθώς και με απορρύθμιση των

εργασιακών σχέσεων και αποδόμηση του συστήματος κοινωνικής προστασίας, με

καταμέτωπη επίθεση όχι μόνο στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα αλλά και

στους αρμούς των οργανωμένων Ευρωπαϊκών θεσμών, που ως ένα βαθμό εξασφα-

λίζουν την κοινωνική συνοχή, με αποτέλεσμα τον κοινωνικό κατακερματισμό, την

αβεβαιότητα και την συρρίκνωση των προσδοκιών.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ