Το αόρατο λεξικό της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων

Πηγή: Alfavita

Κώστας Θεριανός – Χρήστος Κάτσικας

Μια λέξη και τρία συνθήματα συμπυκνώνουν τις επιχειρούμενες αλλαγές στα πανεπιστήμια που εξήγγειλε η υπουργός παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου:

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ – ΒΓΑΛΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΑΣ – ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΑΣ

Οι εύηχες λέξεις και φράσεις «αυτοτέλεια», «κοινωνική λογοδοσία», «σύνδεση με την οικονομία και την κοινωνία» σημαίνουν την παράδοση της ανώτατης εκπαίδευσης στις βουλές και τους σχεδιασμούς των επιχειρήσεων, αλλά και την υποχρέωση των φοιτητών να χρηματοδοτούν οι ίδιοι τις σπουδές τους. Αυτό δεν είναι μακρινή πραγματικότητα. Ήδη στην χώρα μας οι φοιτητές του Ε.Α.Π. και πολλών μεταπτυχιακών προγραμμάτων πληρώνουν δίδακτρα για τις σπουδές τους. Ήδη παράγοντες και στελέχη του Υπουργείου Παιδείας συζητούν για επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές που ξεπερνούν ένα ορισμένο χρόνο σπουδών (ένα ή δυο έτη πέρα από τα προβλεπόμενα). Ο σχεδιασμός είναι το Υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει σε απογραφή του αριθμού των φοιτητών κατά τμήμα και Ίδρυμα, να χρηματοδοτεί το Πανεπιστήμιο με βάση τους λεγόμενους «ενεργούς φοιτητές» και να αφήσει τις Συγκλήτους ή τα Συμβούλια των ΤΕΙ να καθορίζουν δίδακτρα για όσους καθυστερούν τις σπουδές τους.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Πέμπτη των εργαζομένων στα ΜΜΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζομένων Ενώσεων στο χώρο των ΜΜΕ, σε συνέχεια της πρόσφατης απόφασής της στη συνεδρίαση της Παρασκευής 23 Ιουλίου, να αντικρούσει με κάθε τρόπο την επιχειρούμενη από τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Ανδρέα Λοβέρδο, συστηματική και απροκάλυπτη επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα και κατακτήσεις, διοργανώνει την Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010 και ώρα 11 το πρωί συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στο υπουργείο Εργασίας (οδός Πειραιώς 40).

Η Συντονιστική Επιτροπή αντιδρά στη λειτουργία του Υπουργείου ως «Υπουργείο Προστασίας Εργοδοτών» και καταγγέλλει τη συμπεριφορά της πολιτικής ηγεσίας του, η οποία, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, προωθεί ένα σχέδιο επιστροφής σε εργατικό Μεσαίωνα και εφαρμόζει μια πολιτική η οποία, με βεβαιότητα, οδηγεί στην κοινωνική αναταραχή και στην εξαθλίωση της ζωής μας.

«Το έθνος είμαι εγώ!»

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Υπάρχουν δύο θέματα με την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει κάθε αύξηση αποδοχών φέτος και να ακυρώσει όλες τις αποφάσεις του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας αναδρομικά (!) που χορηγούν οποιαδήποτε αύξηση, έστω και συμβολικού χαρακτήρα της τάξης του 0,5% ή 1% ή 1,5%. Το πρώτο και σοβαρότερο θέμα είναι φυσικά η ουσία αυτής της απόφασης, η οποία, όπως είναι αυτονόητο, προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των συνδικάτων. Το δεύτερο όμως είναι οι απόψεις που μέσα στο κοινοβούλιο εξέφρασε ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος και οι οποίες δεν είναι δυνατόν να παραμείνουν ασχολίαστες, καθώς υποδηλώνουν μια πολύ επικίνδυνη εκτροπή πολιτικής σκέψης που αγνοούμε αν εκπορεύεται μόνο από τον υπουργό Εργασίας προσωπικά ή αν εκφράζει ολόκληρη την κυβέρνηση, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.

«Δεν μπορεί να γίνεται μια εθνική προσπάθεια και κάποιοι να μη στοιχίζονται. Δεν μπορεί κάποιοι να κοροϊδεύουν τους υπόλοιπους» δήλωσε ο Α. Λοβέρδος, αναφερόμενος σε όσες αποφάσεις του ΟΜΕΔ χορηγούσαν αυξήσεις, χαρακτηρίζοντας «υπονόμευση» και «εμπαιγμό» το φαινόμενο.

Εν πρώτοις ανακύπτει το θέμα της υποτιθέμενης «εθνικής προσπάθειας», το οποίο σκοπίμως επιδιώκει να βαφτίσει την καθαρά κυβερνητική πολιτική του μνημονίου με το ΔΝΤ και την ΕΕ, η οποία έχει αποκλειστικά και μόνο τη στήριξη των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ συν της Ντόρας Μπακογιάννη, ως δήθεν «εθνική» προσπάθεια. Από πού κι ως πού αναγορεύεται σε «εθνική» πολιτική μια καθαρά κυβερνητική πολιτική, με την οποία διαφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και άνω του 40% των βουλευτών;

Οι «προνομιούχοι» και οι τιμητές

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ (25-7-2010)

του Νικόλα Σεβαστάκη

Η εικόνα κοινωνίας με την οποία πολιτεύεται ο κυρίαρχος λόγος των «επώδυνων αλλά αναγκαίων και σωτήριων τομών» είναι η εξής: ένα άθροισμα συντεχνιών, ένα αρχιπέλαγος προνομίων, ένας γαλαξίας εγωιστικών συμφερόντων. Αυτή άραγε δεν είναι η πραγματικότητα, ρωτούν διάφοροι για να σε «κολλήσουν στον τοίχο» ως ιδεοληπτικό. Η συγκεκριμένη εικόνα βεβαίως είναι αληθινή και συνάμα απατηλή. Γιατί ο γαλαξίας έχει κέντρο και δεν είναι ένα χαοτικό νεφέλωμα παρά το ότι δεν υπακούει σε μια σαφή και απλοϊκή αρχιτεκτονική. Η εικόνα την οποία προβάλλει ο κυρίαρχος λόγος θέλει ωστόσο να μας στρατολογήσει, με τη βία μιας θεολογικής αναγκαιότητας, σε μια ερμηνεία κολακευτική για κάθε είδους αποδομητικό εγχείρημα στη ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων, στην ανώτατη εκπαίδευση, στην εργασία. Και φυσικά η εικόνα, επειδή ανταποκρίνεται σε υπαρκτές τάσεις και φαινόμενα αλλά φτιάχνει ένα ψευδές όλον, τρέφεται από τις μικρές και μεγάλες ενοχλήσεις που ερεθίζουν την καθημερινότητά μας. Όσοι, για παράδειγμα, δεν οδηγούν, και επομένως περπατούν στην πόλη παρατηρώντας πιο προσεκτικά τα πράγματα, εύκολα μπορούν να βγάλουν, ένα τελείως αυθαίρετο παρ' όλα αυτά, συμπέρασμα: τόσο μεγάλα και πολυτελή τζιπ, τόσοι θρονιασμένοι «εισοδηματίες» στα καφέ, τόσες αντιπαθητικές περιπτώσεις για τις οποίες αισθάνεσαι ότι δεν αξίζει τον κόπο να διαδηλώσεις και να σκοτιστείς. Από τέτοιες μικρές υποκειμενικές στατιστικές χτίζονται κακιωμένες βεβαιότητες και δηλητηριάζεται ο νους με τακτικές δόσεις μικρότητας. Στη συνέχεια η ίδια απλούστευση, το ίδιο βιωματικό «καφενείο» έρχεται να επιβραβεύσει τη λογική του μνημονίου και τον ορθολογισμό της αθλιότητας τον οποίον επιδιώκουν να επιβάλουν ως κοινή λογική οι κυρίαρχοι.

Προσφυγή κατά του Μνημονίου στο ΣτΕ

πηγή: Hellenic Business (www.hbnews.gr)
27//7/2010

Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας με την οποία θα ζητείται η ακύρωση των προβλέψεων του Μνημονίου αλλά και όλων των εκτελεστικών πράξεων που το συνόδευσαν θα καταθέσει την Πέμπτη ο Δικηγορικών Σύλλογος Αθηνών, σε συνεργασία με την ΑΔΕΔΥ και άλλους φορείς.

Όπως ανακοινώθηκε από τον ΔΣΑ, η αίτηση ακύρωσης θα κατατεθεί την Πέμπτη (29 Ιουλίου) και την ίδια ημέρα θα παραχωρηθεί και σχετική συνέντευξη Τύπου από τον πρόεδρό του Δημήτρη Παξινό και εκπροσώπους από τους λοιπούς φορείς που θα το συνυπογράφουν.

«Τα κοινωνικά δικαιώματα σε μία ευνομούμενη πολιτεία δεν μπορεί να τίθενται εν αμφιβόλω εξαιτίας, ή εξ αφορμής οικονομικών συγκυριών, όσο δυσχερής κι αν είναι», επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση του ΔΣΑ. Και προσθέτει: «Τη στιγμή, που η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία έχει πλήρως εκχωρηθεί στον υπουργό Οικονομικών και στους διεθνείς δανειστές της τρόικας, ο μοναδικός πυλώνας της δημοκρατίας, που απομένει, είναι η Δικαιοσύνη στην οποία και απευθυνόμαστε».

Το αντίτιμο της συμμετοχής στην ΟΝΕ

πηγή: Sofokleous 10
27 /7/ 2010

Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι Έλληνες ακολουθούν τους Ιρλανδούς. Πριν 18 μήνες η Ιρλανδία είχε το μεγαλύτερο δημόσιο έλλειμμα ανάμεσα στα 16 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και άρχισε να αυξάνει τη φορολογία της, μειώνοντας παράλληλα τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Τον περασμένο Μάρτιο όπου η πολύχρονη σπάταλη διαχείριση των ελληνικών κυβερνήσεων απείλησε την επιβίωση του ευρώ, ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ασπάστηκε με καθυστέρηση το ιρλανδικό μοντέλο και αναγνώρισε ότι αν η Ελλάδα δεν συναγωνιστεί το βορειοευρωπαϊκό αυτό κράτος, θα περάσει μια για πάντα στο χρηματοπιστωτικό ... Τρίτο Κόσμο.

«Οι μισθολογικές περικοπές της Ιρλανδίας αποτελούν πρότυπο για την Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχασαν την ανταγωνιστικότητά τους», δηλώνει ο Ραλφ Άρενς, που διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 20 δις ως επικεφαλής του τμήματος προϊόντων σταθερού εισοδήματος στην Frankfurt Trust, η οποία έχει επενδύσει σε ιρλανδικά κρατικά ομόλογα.

Μπορεί οι μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης να είναι η Γερμανία και η Γαλλία, όμως η επιβίωση του κοινού νομίσματος, υπό την παρούσα δομή του, εξαρτάται από το αν οι Έλληνες του Αιγαίου θα καταφέρουν να μιμηθούν την Ιρλανδία του Ατλαντικού.

Σκοτώνουν τους νέους πριν γεράσουν

πηγή: ΔΡΟΜΟΣ
της Αριάδνης Αλαβάνου

Μέρες του 2005 θυμίζουν οι ταραχές στη Γαλλία της άγριας περικοπής κοινωνικών δαπανών.

Δύο γεγονότα ξαναφέρνουν στο προσκήνιο το φάσμα των εξεγέρσεων που ξέσπασαν στα γαλλικά προάστια το 2005, όταν περιθωριοποιημένοι νέοι, μετανάστες, δεύτερης γενιάς, μετά τη δολοφονία από αστυνομικά πυρά δύο νεαρών παιδιών, μην έχοντας άλλο τρόπο να αντιδράσουν στην απελπιστική κατάσταση της ανεργίας και της καταπίεσης έκαιγαν αυτοκίνητα, σύμβολα μιας ψευδεπίγραφα τακτοποιημένης ζωής. Μόλις τρία χρόνια μετά, εν μέσω παγκόσμιας κρίσης με αιχμή την Eυρωζώνη, είναι πασιφανές το πόσο ψευδεπίγραφη ήταν…

Την περασμένη εβδομάδα, άλλοι δύο νέοι άνθρωποι έπεσαν νεκροί από αστυνομικά πυρά στο προάστιο Βιλνέβ της Γκρενόμπλ και στο χωριό Σεντ-Ενιάν της κεντρικής Γαλλίας. Αστυνομικοί σκότωσαν τον Καρίμ Μπουντουντά, 27 ετών, πυροβολώντας τον στο κεφάλι μπροστά στο σπίτι του, τη νύχτα της 15ης προς 16η Ιουλίου. Ήταν, κατά τα λεγόμενα, ύποπτος για ένοπλη ληστεία σε παρακείμενο της Γκρενόμπλ καζίνο.