TEOTWAYKI (Αναλυτική Παρουσίαση των Επιπτώσεων απο Στάση Πληρωμών)

Date: 2010.04.07 / επικαιροποιημένο στις 2010.9.16

by Τechie Chan

Συζητάμε τη στάση πληρωμών και την έξοδο από ευρώ. Αρχικά θα δείξουμε πως έξοδος χωρίς στάση είναι αδύνατη, ενώ η στάση χωρίς έξοδο είναι πιθανή τεχνικά, σχετικά πιο απίθανη όμως πολιτικά. Στη συνέχεια θα δούμε το τι σημαίνει μία στάση πληρωμών και ταυτόχρονη φυγή από το ευρώ. O τίτλος σημαίνει The End Of The World As You Know It.

Nα διευκρινίσουμε εδώ κάτι που έχουν ρωτήσει κάποιοι. Πότε συμφέρει ένα κράτος να κηρύξει στάση πληρωμών?
Τα κέρδη λοιπόν μιας στάσης πληρωμών αυξάνονται α) όσο αυξάνεται το μέγεθος του χρέους που αναδιαπραγματεύεται, και β) όσο μικρότερα είναι τα πρωτογενή (δηλαδή τα ελλείμματα δίχως τοκοχρεολύσια) ελλείμματα μία κυβέρνησης σήμερα και στο μέλλον. Το α είναι αυτονόητο, το β έχει νόημα καθώς η στάση πληρωμών θα οδηγήσει σε αποκλεισμό από τις αγορές. Όσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα του κράτους να έχει πλεονάσματα, τόσο μικρότερη είναι η ανάγκη του να βγει στη γύρα να δανειστεί. Άρα ένα κράτος με πρωτογενές πλεόνασμα τώρα και στο μέλλον εξασφαλίζει την επ'αόριστο ανεξαρτησία του απέναντι στις αγορές. Και φυσικά όσο μεγαλύτερη είναι η ανεξαρτησία, τόσο καλύτεροι θα είναι και οι όροι που θα δανειστεί από τις αγορές όταν αυτό συμβεί.

Στάση πληρωμών χωρίς ταυτόχρονη έξοδο από το ευρώ. Το να κηρύξουμε στάση πληρωμών χωρίς να βγούμε ταυτόχρονα από το ευρώ θα σημαίνει πως το κράτος θα σταματήσει μία ωραία μέρα τις πληρωμές και δεν θα έχει μπροστά του έναν τρόπο να συνεχίσει να πληρώνει τόκους και μισθούς, καθώς δεν θα έχει τη δυνατότητα να εκδώσει χρήμα, ούτε φυσικά να δανειστεί.
Η πρώτη κίνηση που θα πρέπει να κάνει το κράτος σε αυτή την ανταγωνιστική κίνηση προς τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΟΝΕ (που είναι και οι κύριοι δανειστές του), θα είναι να ισοσκελίσει αναγκαστικά τον προϋπολογισμό του, καθώς θα έχει αδυναμία επιπλέον δανεισμού.

Η Συνέχεια στου Techie... http://techiechan.com/?p=273

Αναδιαπραγμάτευση του Χρέους

άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου στο  περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ 8/4/2010

Η αναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους αποτελεί πλέον όρο εθνικής επιβίωσης. Το χρέος αποτελεί όχι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρόβλημα, επομένως σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα πρέπει να αναζητηθεί και η λύση . Πατέρας της μακροοικονομικής και κατά γενική αναγνώριση μια από τις μεγαλύτερες διάνοιες του εικοστού αιώνα, ο Τζον Μέιναρντ Κέινς δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί για επαναστατικές αντιλήψεις. Η αγωνία του ήταν όχι να γλιτώσει τους εργαζόμενους από τον καπιταλισμό, αλλά να γλιτώσει τον καπιταλισμό από τον εαυτό του. Υπό αυτό το πρίσμα ήταν ιδιαίτερα κριτικός απέναντι στο τοκογλυφικό, χρηματιστικό κεφάλαιο, που απομυζούσε τεράστιους παραγωγικούς πόρους μέσω των τοκοχρεολυσίων, δημιουργώντας παράλληλα συνθήκες κοινωνικής έκρηξης. Ήδη το 1923, ο Κέινς τάχθηκε υπέρ της "ευθανασίας του ραντιέρη" μέσω μιας επεκτατικής πληθωριστικής πολιτικής που θα απαξίωνε τα χρέη. "Είναι προτιμότερο να δυσαρεστήσουμε τον ραντιέρη, που ζει από τους τόκους, παρά να προκαλέσουμε εκτίναξη της ανεργίας σε έναν πληθυσμό που ήδη υποφέρει από την φτώχεια", σημείωνε ο Βρετανός οικονομολόγος.

Η οικονομική ασφυξία που διαπίστωνε ο Κέινς για τη Βρετανία του μεσοπολέμου έχει εξαπλωθεί σήμερα στον κόσμο ολόκληρο, καθώς σχεδόν όλα τα βιομηχανικά αναπτυγμένα έθνη, άλλο λιγότερο, άλλο περισσότερο, έχουν μετατραπεί σε ομήρους του διεθνούς, τοκογλυφικού κεφαλαίου. Ιδιαίτερα η Ελλάδα έχει εγκλωβιστεί από την αρχή αυτής της χρονιάς σε έναν εφιαλτικό φαύλο κύκλο: Τα διαβόητα spreads εκτινάσσουν στα ουράνια το κόστος δανεισμού- η κυβέρνηση ανακοινώνει οδυνηρά μέτρα για να κατευνάσει τις αγορές- οι τελευταίες δανειοδοτούν την Ελλάδα, αλλά τα επιτόκια παραμένουν αστρονομικά, επαναφέροντας το φάσμα της χρεοκοπίας- η κυβέρνηση παίρνει νέα μέτρα κ.ο.κ. Κάθε φορά που οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ο "συνασπισμός προθύμων" δημοσιογράφων εξυμνούν υποθετικούς διπλωματικούς θριάμβους του πρωθυπουργού και αναγγέλλουν φως στην άκρη του τούνελ, σύντομα διαπιστώνουμε ότι πρόκειται μόνο για τον επόμενο συρμό αντιλαϊκών μέτρων που έρχεται κατά πάνω μας.

Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει επί τέλους να σπάσει! Κάτι περισσότερο: Είναι βέβαιο ότι θα σπάσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, καθώς είναι εντελώς αδύνατο πλέον η Ελλάδα να συνεχίσει να υφίσταται αυτό το παρανοϊκό κόστος δανεισμού. Το χρέος εξελίσσεται σε μηχανισμό πειρατικού σφετερισμού του κοινωνικού μας πλούτου από τους σύγχρονους Σάιλοκ, οι οποίοι απαιτούν πεισματικά να εισπράξουν τη λίβρα κρέας από τον άτυχο οφειλέτη που έπεσε στην ανάγκη τους. Πέραν των άλλων, η πορεία των πραγμάτων αφαιρεί την οποιαδήποτε πιθανότητα αποτελεσματικότητας, έστω στο καθαρά δημοσιονομικό επίπεδο, των επώδυνων μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση. Το μόνο πραγματικό αποτέλεσμά τους είναι να μεταφέρονται κεφάλαια από τις τσέπες των Ελλήνων εργαζομένων και τον τζίρο των μικρών επιχειρήσεων στα θησαυροφυλάκια των διεθνών τραπεζιτών, ενώ το ίδιο το δανειακό πρόβλημα του ελληνικού κράτους όχι μόνο δεν περιορίζεται, αλλά αναπαράγεται κάθε μέρα σε διευρυμένη μορφή.

Ξεκινούν οι Αποκρατικοποιήσεις

(Γιούργια γιούργια στον ταβά με τα κουλούρια!)

Του Στέλιου Κράλογλου

Πηγή: Capital.gr

Δευτέρα, 12 Απριλίου 2010

Ετεροχρονισμή... εβδομάδα των παθών περιμένει την κυβέρνηση που θα πρέπει να περάσει τα σχέδια για τις αποκρατικοποιήσεις από τις συμπληγάδες των κοινωνικών φορέων, να θέσει τις βάσεις για το φιλόδοξο σχέδιο της ίδρυσης επιχειρήσεων μέσα σε μια ημέρα και όλα αυτά με φόντο την μάχη για το φορολογικό στη Βουλή και την ενεργοποίηση του σχεδίου στήριξης της ελληνικής οικονομίας από την Ε.Ε.

Εταιρείες όπου υπάρχει συμμετοχή του Δημοσίου και που μπορεί να προσελκύσουν επενδύτες, έχουν μπει στο μικροσκόπιο του υπουργείου Οικονομικών για πιθανή αποκρατικοποίηση, με στόχο την αύξηση των εσόδων.

Το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων ύψους 2,5 δισ. ευρώ που θα τεθεί προς έγκριση την ερχόμενη Τρίτη στο υπουργικό συμβούλιο θα κινηθεί σε 3 άξονες, ανάλογα με τα κρατικά στρατηγικά συμφέροντα:

* Πλήρης ιδιωτικοποίηση για περιουσιακά στοιχεία που δεν σχετίζονται με τα δημόσια αγαθά και αποκλείονται από τα κρατικά στρατηγικά συμφέροντα. 

* Μειωμένη δεσμευμένη κρατική ιδιοκτησία ή μικρότερη από 34%, με συμφωνίες μετόχων για περιουσιακά στοιχεία στα οποία πρέπει να διατηρηθεί μια αποτελεσματική διακριτική παρέμβαση, και τέλος 

* Διατήρηση της πλειοψηφίας του Δημοσίου για μικρό αριθμό εταιρειών που σχετίζονται με δημόσια αγαθά. 

Άμεσα μπορεί να προχωρήσει η αποκρατικοποίηση του Καζίνο της Πάρνηθας όπου το Δημόσιο κατέχει το 51%, ενώ δεν αποκλείεται και η πλήρης αποχώρησή του από τη ΛΑΡΚΟ.

Σε αναζήτηση στρατηγικής συμμαχίας θα βγει η κυβέρνηση για τη ΔΕΠΑ, ενώ δεν αποκλείεται να προχωρήσει σε προσπάθεια παραχώρησης του management σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, καθώς το Δημόσιο κατέχει το 61% και 74% αντίστοιχα.

Για τον ΟΠΑΠ, το οικονομικό επιτελείο δεν θέλει να μειώσει τη συμμετοχή του Δημοσίου κάτω από το 34% που κατέχει αυτή τη στιγμή, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζει την ανανέωση των αδειών στους τομείς των λαχείων και παιχνιδιών που διαχειρίζεται.

Για την περίπτωση του ΟΤΕ, στελέχη της κυβέρνησης επισημαίνουν ότι απαιτούνται λεπτοί πολιτικοί χειρισμοί. Η επιθυμία της Deutsche Telecom για αύξηση των μετόχων της στον Οργανισμό είναι μεγάλη. Σήμερα το Δημόσιο κατέχει το 20% του Οργανισμού και αν πέσει κάτω από το 15% θα χάσει δικαιώματα στη λήψη αποφάσεων.

Σημαντικό αγκάθι για το οικονομικό επιτελείο είναι και ο ΟΣΕ, του οποίου το έλλειμμα φτάνει τα 10 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Υποδομών, δεν τίθεται θέμα αποκρατικοποίησης του Οργανισμού, άλλα προέχει η εξυγίανση και η αναδιάρθρωσή του. Το σχέδιο για το πώς θα γίνει αυτό προβλέπεται να ανακοινωθεί το καλοκαίρι και μετά θα αναζητηθεί στρατηγική συμμαχία.

Στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο θα τεθεί προς έγκριση και το  σχέδιο νόμου για την απλούστευση των διαδικασιών ίδρυσης μια νέας επιχείρησης. 

Το σχέδιο νόμου, προβλέπει την ίδρυση Α.Ε. και ΕΠΕ με «υπηρεσία μιας στάσης» στα περίπου 3.200 συμβολαιογραφικά γραφεία. Για τις υπόλοιπες εταιρείες η έναρξη θα περνά από τα Επιμελητήρια και 100 ΚΕΠ ανά την Ελλάδα. 

Με το νομοσχέδιο καταργείται η υποχρέωση δημοσίευσης στο Πρωτοδικείο, στο Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών και στο ΦΕΚ, ενώ καθιερώνεται η ηλεκτρονική καταχώριση και δημοσίευση των στοιχείων της επιχείρησης στο ηλεκτρονικό Εθνικό Δελτίο Εμπορικής Δημοσιότητας του Γενικού Επιχειρηματικού Μητρώου  των Επιμελητηρίων. 

Επίσης, ο έλεγχος νομιμότητας επιμερίζεται σε δύο σημεία. Προληπτικά θα γίνεται από την ανά περίπτωση (Επιμελητήριο ή συμβολαιογράφος) «υπηρεσία μιας στάσης». Εκ των υστέρων από τις Διευθύνσεις Α.Ε. των νομαρχιών και τις ΔΟΥ.