Να επανεξεταστούν όλες οι φοροαπαλλαγές

Πηγή: Αυγή

Μόνο ένα μέρος των προϋπολογιζομένων εσόδων κατορθώνει να πραγματοποιήσει το κράτος, με αποτέλεσμα η έμφαση για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων να μετατίθεται στις περικοπές των δαπανών, ιδιαιτέρως μάλιστα των κοινωνικών δαπανών. Στην ουσία, το κράτος έχει συνθηκολογήσει με τη φοροδιαφυγή, ενώ βυθίζει την οικονομία στην ύφεση, περιορίζοντας τη φοροδοτική ικανότητα των ασθενέστερων ή μεσαίων οικονομικά πολιτών, αυτούς δηλαδή που φορολογεί αγρίως, ιδιαιτέρως με την έμμεση φορολογία.

Παρά την ένταση της κρίσης, η κυβέρνηση επιμένει να διατηρεί εκτεταμένα προνόμια σε κοινωνικές ομάδες και τάξεις, με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει τεράστια έσοδα. Πρόκειται για τη νόμιμη φοροαποφυγή, τις φοροαπαλλαγές, που απολαμβάνουν π.χ. η Εκκλησία, μεγάλες επιχειρήσεις και εφοπλιστές.

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι οι φοροαπαλλαγές, όταν έγιναν, εξυπηρετούσαν αναγκαιότητες που δεν ταυτίζονταν κατ' ανάγκην με τα στενά ταξικά συμφέροντα των ευνοουμένων, αν δεχτούμε ότι διευκόλυναν π.χ. τη συγκρότηση της ελληνικής ναυτιλίας και της ελληνικής βιομηχανίας μεταπολεμικά, σήμερα, που το πλαίσιο έχει ανατραπεί, η διαιώνιση των φοροαπαλλαγών συνιστά κοινωνική πρόκληση και λειτουργεί ως αντιπαράδειγμα για τη δημιουργία φορολογικής συνείδησης.

Αν η κυβέρνηση εννοεί τα όσα διακηρύσσει για τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, πρέπει να προχωρήσει στην κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών, στην επανεξέτασή τους εκ του μηδενός. Διαφορετικά, το μήνυμα που λαμβάνουν οι σκληρά δοκιμαζόμενοι πολίτες είναι ότι τα βάρη της κρίσης σπρώχνονται στις πλάτες τους και οι συνήθεις ευνοούμενοι του μεταπολεμικού πελατειακού κράτους περιφρουρούν τα προνόμια και τα πλούτη τους.

Είναι, λοιπόν, θέμα ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά κοι αποτελεσματικότητας για την άντληση δημοσίων εσόδων. Αν δεν φορολογηθούν οι έχοντες και κατέχοντες, από πού θα βρεθούν οι φόροι;

Οι Ευρωπαίοι πολίτες εκλαμβάνουν ως παράδοξο το γεγονός ότι η χώρα μας, αντιμέτωπη με τη χρεωκοπία, διατηρεί ανώτατους φορολογικούς συντελεστές, κατώτερους εκείνων που ισχύουν σε άλλες χώρες. Στην ουσία, οι Έλληνες πλούσιοι και γενικότερα εύποροι δεν πληρώνουν φόρους, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό, με τους πλούσιους άλλων χωρών της Ε.Ε. (π.χ. Σκανδιναβία, Αυστρία, Γερμανία), από τις οποίες όμως αντλούμε τα δάνεια για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Είναι κι αυτό το παράδοξο αφορμή για την αναζωπύρωση των ενδοευρωπαϊκών αντιθέσεων και των επιθέσεων από ευρωπαϊκά ΜΜΕ κατά της Ελλάδας. Παράδοξο, που τροφοδοτεί τον οικονομικό εθνικισμό κυβερνήσεων και των κυρίαρχων δυνάμεων του συστήματος