ΜΕΡΚΕΛ: ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ!

Πηγή: iskra

Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΩΝ!

Στη χτεσινή Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών της ΕΕ στις Βρυξέλλες μπορεί να μην έγινε διεξοδική συζήτηση για την οικονομική διακυβέρνηση- οι σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν στην Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου-, αλλά η Γερμανία εμφανίστηκε, για μια ακόμα φορά, ιδιαίτερα σκληρή ως προς τους βασικούς άξονες που θέλει να διέπουν την οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ.

Συγκεκριμένα, η κ. Μέρκελ τόνισε πως μια παρόμοια κρίση του ευρώ δεν πρέπει να επαναληφθεί και απαίτησε, για τα κράτη με μεγάλα ελλείμματα, τον αυτοματισμό των κυρώσεων, δηλαδή να επιβάλλονται αμέσως μόλις διαπιστωθούν υπερβολικό έλλειμμα και χρέος! Αυτό πρακτικά σημαίνει, σύμφωνα και με τις προτάσεις της Κομισιόν, την αναστολή των χρηματοδοτήσεων απ’ όλα τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ (Γεωργικό, Κοινωνικό, Αλιείας, Περιφερειακό και Συνοχής), καθώς και την επιβολή χρηματικών προστίμων στις «αμαρτωλές» χώρες.

Γίνεται ξεκάθαρο λοιπόν ότι τα κυρίαρχα κεφαλαιακά συμφέροντα στην Ευρώπη και πρώτ’ απ’ όλα το γερμανικό μεγάλο κεφάλαιο, προκειμένου να ξεφύγουν από τη δίνη της κρίσης, επιχειρούν να πετύχουν – μέσω των «προκρούστειου» ιδεολογήματος της άκαμπτης δημοσιονομικής πειθαρχίας- την βίαιη αναδιανομή πλούτου από την ευρωπαϊκή περιφέρεια στον ευρωπαϊκό Βορρά και από τον κόσμο της εργασίας στο ίδιο το κεφάλαιο. Βασικά εργαλεία γι’ αυτή την βίαιη αναδιανομή αποτελούν ο μηχανισμός του ευρώ και οι σχεδιαζόμενοι θεσμοί πειθάρχησης των ευρωπαϊκών χωρών με μεγάλα ελλείμματα (τα οποία βέβαια αντιστοιχούν στα πλεονάσματα της Γερμανίας).

Χαρακτηριστική, και δηλωτική του τι θα αποφασισθεί στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής τον Οκτώβριο, ήταν η παρέμβαση της ίδιας της κ. Μέρκελ στα πλαίσια της χτεσινής Συνόδου: «η Ένωση οφείλει να θεσπίσει αυστηρότατες οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις στις χώρες που αποκλίνουν δημοσιονομικά από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Μια κρίση, όπως αυτή που αναπτύχθηκε γύρω από το ευρώ, δεν πρέπει με κανένα τρόπο να επιτρέψουμε να ξαναεμφανισθεί».

Και ενώ μεθοδεύεται, κατ’ επιταγή του γερμανικού κεφαλαίου, ο οικονομικός στραγγαλισμός της χώρας μας ο κ. Γ. Παπανδρέου αποδεικνύεται «βασιλικότερος του βασιλέως», καθώς δήλωσε στα πλαίσια της χτεσινής Συνόδου ότι συμφωνεί με την επιβολή κυρώσεων στις χώρες με μεγάλα ελλείμματα! Συμπλήρωσε βέβαια, ότι κυρώσεις πρέπει να επιβάλλονται και στις τράπεζες που παραβαίνουν τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά ποιος μπορεί  να τον πάρει στα σοβαρά τη στιγμή που η κυβέρνησή του έχει προκλητικά μοιράσει 78 δις, το 1/3 περίπου του ΑΕΠ της χώρας, στις εγχώριες τράπεζες;

Η δήλωση όμως του πρωθυπουργού, ότι συμφωνεί με τις κυρώσεις ισοδυναμεί με «πράσινο φως» για τον οικονομικό αφανισμό της χώρας, καθώς οι κυρώσεις αυτές, σύμφωνα με τις σχετικές προτάσεις της Κομισιόν, θα προβλέπουν, όπως προείπαμε, την αναστολή των χρηματοδοτήσεων από όλα τα διαρθρωτικά ταμεία της Κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων ιδιαίτερα των αγροτικών επιδοτήσεων. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το 2008 οι καθαρές απολαβές της Ελλάδας από τα διαρθρωτικά ταμεία ανήλθαν σε 6 δις ευρώ ή 2,68% του ΑΕΠ. Γίνεται συνεπώς εύκολα αντιληπτό ότι το πλήγμα που θα υποστούν, στην περίπτωση εφαρμογής των κυρώσεων, πολλοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας - και ιδιαίτερα οι έλληνες αγρότες, εκ των οποίων τεράστιος αριθμός θα οδηγηθεί στο περιθώριο – θα είναι βαρύτατο, οδηγώντας τη χώρα σε ακόμα πιο βαθιά ύφεση και το λαό σε πρωτοφανή φτώχεια.

Όμως η ακραία μονεταριστική πολιτική που κυριαρχεί σήμερα στην ΕΕ, ούτε την ευρωζώνη θα σώσει ούτε την Ευρωπαϊκή Ένωση θα προστατέψει, καθώς τόσο το ίδιο το ευρώ όσο και οι «προκρούστειοι» κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, οδηγούν άμεσα τις περιφερειακές οικονομίες της ΕΕ σε ασφυξία και συνεπώς, μεσοπρόθεσμα, τον πυρήνα της Ευρωζώνης (βλ. Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Ολλανδία) σε μια νέα, πολύ πιο βαθιά από την προηγούμενη, ύφεση.

Στο πλαίσιο αυτής της επίθεσης του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας, η χώρα μας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, ως πειραματόζωο, στο οποίο επιβάλλονται, διαμέσου του μνημονίου, τα πιο ακραία νεοφιλελεύθερα δόγματα. Και έχουμε από την μια πλευρά ένα πρωθυπουργό, ο οποίος χρησιμοποιεί συνεχώς το ιδεολόγημα της «πράσινης ανάπτυξης», προκειμένου να καλύψει την παντελή έλλειψη σχεδίου για την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας της χώρας και από την άλλη έναν Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος περιφέρεται στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες από τους εκπροσώπους της τρόϊκας και «χορεύει» στον ρυθμό των «διεθνών επενδυτών» προσφέροντας «γη και ύδωρ», προκειμένου να τους πείσει ότι δεν θα συμβεί αυτό το οποίο με τις ακολουθούμενες πολιτικές γίνεται, σχεδόν, αναπόφευκτο : η χρεοκοπία της Ελλάδας.