ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ
ΤΑ € 78 ΔΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ 1% ΤΗΣ ΕΚΤ ΣΤΙΣ "ΤΣΕΠΕΣ" ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ!
Όλο και περισσότερο, κλείνουν οι τράπεζες τις στρόφιγγες χρηματοδότησης της οικονομίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε στις 31 Αυγούστου, η Τράπεζα της Ελλάδος, ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης έπεσε στο 2,0% κατά τον μήνα Ιούλιο, από 2,4% τον Ιούνιο και 4,2% το Δεκέμβριο του 2009.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εμφανίζεται στη βιομηχανία, το εμπόριο, τα καταναλωτικά και τα στεγαστικά δάνεια, όπου ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης «έγραψε» ποσοστά -2,2%, -1,8%, -0,7% και 1,9% αντίστοιχα για το μήνα Ιούλιο.
Σύμφωνα δε με δημοσιεύματα του Τύπου ακόμα και τα προγράμματα εγγυοδοσίας του ΤΕΜΠΜΕ είναι παγωμένα από τις τράπεζες, δημιουργώντας συνθήκες πραγματικής ασφυξίας για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Σύμφωνα δε με δημοσιεύματα του Τύπου ακόμα και τα προγράμματα εγγυοδοσίας του ΤΕΜΠΜΕ είναι παγωμένα από τις τράπεζες, δημιουργώντας συνθήκες πραγματικής ασφυξίας για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
ΡΕΚΟΡ ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ - ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ !
Σύμφωνα με πληροφορίες που κατά καιρούς βλέπουν το φώς της δημοσιότητας, ο πραγματικός βραχνάς των τραπεζιτών είναι τα δάνεια σε καθυστέρηση («κόκκινα» δάνεια), τα οποία υπερβαίνουν τα € 22 δις και βρίσκονται σταθερά σε ανοδική τροχιά.
Ο προβληματισμός αυτός αντικατοπτρίστηκε και στα πολύ υψηλά επίπεδα προβλέψεων, ποσών δηλαδή που βάζουν στην «άκρη» οι τράπεζες για να καλύψουν πιθανολογούμενες μελλοντικές απώλειες. Η πραγματικότητα αυτή αποτυπώθηκε στα οικονομικά αποτελέσματα όλων σχεδόν των τραπεζών για το Α΄ εξάμηνο το 2010.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΜΕ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΤ
Κάποιος θα περίμενε πως στη σημερινή συγκυρία οι τράπεζες κάθε άλλο παρά θα τα «φέρνανε εύκολα βόλτα». Παρόλα αυτά, όμως, όλες οι μεγάλες τράπεζες (πλην των δύο υπό δημόσιο έλεγχο τραπεζών, της Αγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου), εμφανίζουν υψηλότατη κερδοφορία, κατά το Α΄ εξάμηνο του 2010.
Η κερδοφορία αυτή στηρίζεται κατά κύριο λόγο από την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των μεγάλων ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό, όπως τα πρόσφατα μεγάλα "deals" της Εθνικής σε Τουρκία και ΠΓΔΜ.
Με τη σειρά τους, τα deals αυτά χρηματοδοτούνται από το δημόσιο και τον ευρωπαϊκό κορβανά. Σε €78 δις ανέρχονται οι ενισχύσεις του Ελληνικού Δημοσίου προς το τραπεζικό κεφάλαιο κατά τα τελευταία δύο χρόνια και σε €92 δις το υπόλοιπο από τον προνομιακό δανεισμό της Ευρωπαίκής Κεντρικής Τράπεζας με 1%.
Όπως όλα δείχνουν, οι ενισχύσεις αυτού του είδους θα συνεχιστούν όσο είναι απαραίτητη η στήριξη της κερδοφορίας του τραπεζικού κεφαλαίου. Τόσο η «τρόικα» έχει ανάγει σε ύψιστη προτεραιότητα τη σταθερότητα των τραπεζών ενώ σε ότι αφορά την ΕΚΤ, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα επεκτείνει τη δυνατότητα χαριστικού δανεισμού των τραπεζών μέχρι και το Α' τρίμηνο του 2011, κατά τη συνεδρίαση της την Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη.
ΜΟΝΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ Η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ !
Ο παρασιτικός ρόλος του τραπεζικού κεφαλαίου στην ελληνική οικονομία και κοινωνία δεν πρόκειται να παύσει να υφίσταται. Σήμερα εν μέσω κρίσης οι τραπεζίτες δεν δίνουν δάνεια στα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις αλλά κάνουν business στην Τουρκία και τα Βαλκάνια με «ξένα κόλλυβα». Όταν περάσει η κρίση θα ξαναρχίσουν να δίνουν δάνεια στους «ιθαγενείς» με τους γνωστούς σε όλους μας τοκογλυφικούς όρους!
Μόνη λύση για την οικονομική ανάπτυξη, την παραγωγική, κοινωνική και οικολογική ανασυγκρότηση, είναι η εφαρμογή μιας άλλης, μιας νέας χρηματοπιστωτικής πολιτικής. Αυτή η νέα χρηματοπιστωτική πολιτική μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από ένα συνολικά εθνικοποιημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα, κάτι το οποίο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν άμεσο και μαχητό στόχο ενός μεγάλου, ενωτικού και ταξικού μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, το οποίο θα έχει σαν στόχο την άμεση απεμπλοκή από τα Μνημόνια και τις δεσμεύσεις τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πρώτη προειδοποίηση!
Θα σας παρακαλούσα τα σχόλια να παραμένουν εντός θέματος.
Θα σας παρακαλούσα τα σχόλια να είναι ευπρεπή.
Αλλιώς θα αναγκαστώ να πάρω μέτρα.