ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣτου Γ. ΔελαστίκΑδιάφορη αφήνουν την τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων οι εκλογές του Νοεμβρίου για δημάρχους και περιφερειάρχες. Ελάχιστοι -πλην φυσικά των ίδιων των υποψηφίων και των κομματικών επιτελείων- ενδιαφέρονται για τα αποτελέσματα που θα αναδείξουν οι κάλπες. Ο πρώτος λόγος γι’ αυτή την ασυνήθιστης έντασης αδιαφορία του λαού είναι η άθλια οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μετά την υπαγωγή της από την κυβέρνηση Παπανδρέου στο καθεστώς επικυριαρχίας ΕΕ - ΔΝΤ με το περιβόητο Μνημόνιο. Καθώς τα κυβερνητικά μέτρα πλήττουν σχεδόν όλα τα κοινωνικά στρώματα και βυθίζουν την Ελλάδα σε μια βαθιά ύφεση, που θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία για να ξανασηκώσει κεφάλι η ελληνική οικονομία, λογικό είναι να μην ενδιαφέρεται κανένας ποιος -εκ προοιμίου αποτυχημένος καθότι... άφραγκος!- δήμαρχος ή ποιος περιφερειάρχης θα εκλεγεί. «Εδώ καίγεται το σπίτι μας, για τους δήμους θα ενδιαφερθούμε;» είναι η αντίληψη που επικρατεί στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων.
Ο δεύτερος λόγος της αδιαφορίας των πολιτών είναι η πλήρης επίγνωση που έχουν του γεγονότος ότι, παρά τις παροτρύνσεις της ΝΔ ή της Αριστεράς, το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών δεν μπορεί να ανατρέψει ή να διορθώσει την υφιστάμενη κατάσταση. Δεν εκλέγεται κυβέρνηση σε αυτές τις εκλογές, άρα ο Γ. Παπανδρέου θα συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός και να ασκεί την ίδια και σκληρότερη αντιλαϊκή πολιτική, αδιαφορώντας παντελώς για τα δεινά των πολιτών και τις λαϊκές αντιδράσεις. Μόνο οι βουλευτικές εκλογές απομακρύνουν κυβερνήσεις. Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών χρησιμοποιούνται απλώς για προπαγανδιστικούς λόγους - από την κυβέρνηση αν είναι καλά για το κυβερνών κόμμα, από την αντιπολίτευση αν δεν ευνοούν το ΠΑΣΟΚ. Τίποτα παραπάνω.
Ο τρίτος λόγος της αδιαφορίας των πολιτών προκύπτει από τη στάση των δύο κομμάτων - πυλώνων του πολιτικού μας συστήματος, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οσες διακηρύξεις και αν κάνουν περί του αντιθέτου, τα δύο αυτά κόμματα δεν επιθυμούν κατά κανέναν τρόπο την πολιτικοποίηση των εκλογών για την αυτοδιοίκηση.
Η στάση του ΠΑΣΟΚ είναι πολύ εύκολα εξηγήσιμη. Η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων είναι σφόδρα δυσαρεστημένη με την πολιτική του. Αν πολιτικοποιούσε τις εκλογές, οι ψηφοφόροι πολύ εύκολα θα του έστελναν ένα αυστηρό καταδικαστικό μήνυμα - πόσω μάλλον που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει και καμία συνέπεια, αφού δεν αλλάζει η κυβέρνηση.
Πολιτικοποίηση των εκλογών δεν θέλει όμως ούτε ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Ούτε κατά διάνοια η ΝΔ βρίσκεται σε τροχιά επιστροφής στην εξουσία. Ο κόσμος θυμάται πολύ ζωντανά και με απέχθεια τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί επιστροφή της Δεξιάς στην εξουσία.
Ο Αντ. Σαμαράς έχει επιπλέον το πρόβλημα της υπονομευτικής δράσης εναντίον του και εναντίον των υποψηφίων της ΝΔ εκ μέρους της Ντόρας Μπακογιάννη και του κύκλου των υποστηρικτών της. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι προ ολίγων μηνών, η Ντόρα είχε πάρει το 40% και πλέον των μελών και φίλων της ΝΔ. Οσο και αν εκτός ΝΔ δεν την ακολουθεί ίσως ούτε το 5%, είναι πολύ ευκολότερο να υπονομεύσει τον άλφα ή τον βήτα δεξιό υποψήφιο δήμαρχο, αν το θελήσει.
Ετσι, είναι απολύτως βέβαιο ότι η ΝΔ θα σημειώσει τον Νοέμβριο σαφώς χειρότερα αποτελέσματα από τις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Θα συνιστούσε πολιτική αυτοκτονία του Αντ. Σαμαρά να πολιτικοποιήσει τις εκλογές αυτές μέσα σε τέτοιο κλίμα. Με δεδομένες τις απώλειες λόγω ενδοδεξιάς διαμάχης και με μηδαμινή διαρροή ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ -είναι πιθανότατο ότι εκατοντάδες χιλιάδες δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος δεν θα πάνε να ψηφίσουν καθόλου- ο αρχηγός της ΝΔ θα διακινδύνευε ακόμη και το αξίωμά του αν πολιτικοποιούσε στο έπακρο τις αυτοδιοικητικές εκλογές και υφίστατο συντριπτική εκλογική ήττα.
Αντιθέτως, με υποψηφίους τύπου Κικίλια, Γκιουλέκα, Κακλαμάνη και λοιπών, που φυσικά κανείς δεν θεωρεί σοβαρές πολιτικές προσωπικότητες, περιορίζονται στο ελάχιστο δυνατό οι συνέπειες από αναπότρεπτες «κατραπακιές» που θα δεχθεί η ΝΔ όταν ανοίξουν οι κάλπες.
Για δήμαρχοι
Απρόθυμοι όλοι οι νυν υπουργοί
Αρνήσεις κατά συρροήν εισπράττει ο πρωθυπουργός από όσους υπουργούς προσπαθεί να πείσει να εκτεθούν ως υποψήφιοι δήμαρχοι ή περιφερειάρχες, εγκαταλείποντας, εννοείται, τους υπουργικούς τους θώκους. Απολύτως λογική είναι αυτή η στάση τους με κριτήριο φυσικά το ιδιοτελές προσωπικό πολιτικό τους συμφέρον. Τρελοί είναι να παρατήσουν το υπουργιλίκι με τα πάσης φύσεως τυχερά του και να πάνε να παριστάνουν τους δημάρχους με χρεοκοπημένους δήμους, που το ΔΝΤ και η ΕΕ επιβάλλουν να κάνουν χιλιάδες απολύσεις; Χώρια που τα μέτρα ασφαλείας των δημάρχων είναι μηδαμινά, με κίνδυνο οι... ντομάτες και τα αβγά να τους βρίσκουν κατακέφαλα, όταν αρχίσουν να πέφτουν!
Μνημειώδης η τελευταία φράση. Αμήν και πότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δω τον Λοβέρδο, δήμαρχο γιαουρτωμένο και μ αυτό το βλέμμα της απορημένης αγελάδας και χαλάλι του τα ασφαλιστικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήmbiker
Τον Νοέμβριο (με την εκλογή νέων δημάρχων και των πρωτοεμφανιζομένων περιφεριαρχών) ολοκληρώνεται η "ιεραρχία" που θα εφαρμόζει "κάθετα" τις εντολές της Τρόικας, ΔΝΤ και ΕΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αριστερά δεν αντιτίθεται σ΄αυτή την πρακτική ή δεν την νοιάζει ή είναι αφανής συνεργάτης για την πλήρη εφαρμογή του μνημονίου.
Οι πολίτες δεν αδιαφορούν. Αδιαφορούν οι κάθε είδους ηγήτορες της κάθε είδους αριστεράς.
Η ευθύνη αντίδρασης στα αντιλαϊκά μέτρα ανήκει (στο μέτρο που αντιστοιχεί) σ΄αυτούς.
Διαφωνώ με το άρθρο και συμφωνώ και εγώ οτι οι πολίτες δεν αδιαφορούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εκλογές που έρχονται είναι έντονα πολιτικές και παρά τα πρωτοφανή μέτρα κατάφεραν και τα πέρασαν γιατί
δεν βρήκαν αξιόλογη αντίσταση.
Οι πολίτες δεν αδιαφορούν, απλώς δεν εμπιστεύονται την Αριστερά σε όλες της τις μορφές γιατί πάσχει κυρίως απο έλλειψη ηγεσίας.
Το ΚΚΕ ακολουθεί διασπαστική πολιτική και δεν έχει αντιληφθεί ακόμη οτι δεν κτίζεται Σοσιαλισμός χωρίς Δημοκρατία. Η υπόλοιπη Αριστερά μαστίζεται μεσα σε θολούρα ιδεολογικοπολιτική,ενα πραγματικό ναυάγιο, οπου διάφοροι ασχετοι ηγετίσκοι αναλώνονται για κάποιες καρέκλες.
Νομίζω λοιπόν ότι η κατάλληλη λέρξη κ. Δελαστίκ δεν είναι αδιαφορία αλλά μάλλον αηδία και αδυναμία.
Με εκτίμηση