Η χούντα της τρόικας

Πηγή: ΑΥΓΗ  (29-6-2010)

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό: Έχουμε δημοκρατία αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;Ισχύει η αρχή της πλειοψηφίας, κυβερνά η κυβέρνηση που εκλέξαμε, νομοθετεί η Βουλή που αναδείξαμε; Η απάντηση, όσο ευρύς και Ευρωπαίος κι αν θέλει να είναι κανείς, δεν μπορεί παρά να είναι ένα ξεκομμένο όχι. Ή ένα πιο ευγενικό όχι ακριβώς, αν είσαι τέλος πάντων ανανεωτικός. Κι αυτό το υποτιμημένο εκ των πραγμάτων πρόβλημα δημοκρατίας είναι μείζον, τεράστιο, πρωταρχικό.

Αν το καλοσκεφτείτε, αυτό που έγινε πριν από τα μέτρα εξαθλίωσης ήταν η εγκαθίδρυση του νέου καθεστώτος που ανέλαβε να τα επιβάλει. Ενός καθεστώτος που η εξουσία του όχι μόνο δεν υπόκειται στον έλεγχο της Βουλής, αλλά ίσα-ίσα έχει υποτάξει στον δικό του έλεγχο τα πάντα και φυσικά τη Βουλή. Όπως κάθε δικτατορία που σέβεται τον εαυτό της και τον ρόλο της, δηλαδή, και που εγκαθιδρύεται για να κάνει τη βρώμικη δουλειά χωρίς τον φόβο του πολιτικού κόστους.

Υπερβολή; Να το πείτε στη Βάσω, που εξηγούσε πριν από λίγες μέρες στους βουλευτές του κόμματός της ότι δεν έχει καμιά δουλειά η Βουλή να κυρώνει τις συμβάσεις που συνάπτει ο Παπακωνσταντίνου -με την τρόικα πίσω του, εννοείται. Στον Λοβέρδο, που θρηνεί δημοσίως ότι τον έχει πιάσει από τον λαιμό η πανίσχυρη τρόικα. Στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που έστω αργά ανακάλυψαν ότι με το Μνημόνιο σακάτεψαν τη δημοκρατία. Στον Παπανδρέου, τέλος, που δηλώνει πρωθυπουργός μειωμένης κυριαρχίας.

Αν αυτό το καθεστώς θέλει κανείς να το αποκαλεί δικτατορία των δανειστών, δικτατορία των αγορών ή αυταρχική δημοκρατία τη τρόικας, μικρή σημασία έχει. Σίγουρα όμως δεν είναι δημοκρατία -αστική και ευρωπαϊκή, όπως τη γνωρίσαμε, με όλα τα κουσούρια της. Είναι μια παραλλαγή δικτατορίας, στην οποία τον ρόλο χούντας έχει αναλάβει η τρόικα, η οποία σαρώνει όσα έχουν με θυσίες χρόνων επιβληθεί ως νομικός πολιτισμός, ως κοινωνικό κράτος, ως δικαιώματα των εργαζομένων.

Διαθέτει βέβαια την υποταγή μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, τη στήριξη της Ε.Ε. και του καρτέλ των τραπεζών, τη βάρβαρη αστυνομία του ΔΝΤ. Πιστεύει ότι διαθέτει και τη χώρα, όπως κάθε δικτατορία που μπερδεύει τον φόβο και τη σύγχυση με τη συγκατάθεση. Θα καταλάβουν το λάθος τους γρήγορα και δυστυχώς οδυνηρά για όλους...