Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΛΕΙΜΑ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ


του Θανάση Αυγερινού
25-3-2010

ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΛΕΙΜΑ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ

Α) Τα δημοσια εσοδα ως ποσοστο του ΑΕΠ
Ελλάδα (ΕΕ-15)
Άμεσοι φόροι 8% (12%)
Έμμεσοι φόροι 12% (14%)
Σύνολο φορών 20% (26%)
Κοινωνικές εισφορές 14% (14%)
Σύνολο εσόδων 34% (40%)

Τα δημόσια έσοδα είναι μικρότερα κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ στην Ελλαδα. Από το μέσο όρο της ΕΕ-15. Δηλαδή περίπου 15 δις

Έκανα μια σύγκριση με ιστορικά στοιχεία και είμαστε στο επίπεδο του1960 για τα φορολογικά έσοδα
Πού οφείλεται η υστέρηση
α) Μη απόδοση ΦΠΑ 2 μον
β) Φοροδιαφυγή 2,5 μον
γ) απαλλαγή φορολ. νομικών προσώπων 1,5 ΑΕΠ
Αυτά με συντηρητικές εκτιμήσεις


Β) Οι δημοσιες δαπανες
Ελλαδα (ΕΕ-15)
Πρωτογενεις Δαπανες 23% (26%)
Κοινωνικες Δαπανες 19% (19%)
Συνολο 42% (45%)

Β(α) Οι πρωτογενεις δαπανες (μισθοι συνταξεις υγεια προνοια κτλ) είναι 3% κατω από το μ.ο της ΕΕ δηλ 7,5 δις

Πρωτογενεις δαπανες ως % του ΑΕΠ 2000-2009 (Ελλαδα)
2000 (2009)
Μισθοι δημ 7% (6,7%)
Συνταξεις δημ 2,3% (2,6%)
Επιχ ασφαλ ταμειων 1,5% (4,8%)
Περιθαλψη 0,5% (0,53%)
Κοινωνικη προστασια 1,2% (1,75%)
Επιχορηγηση φορεων 1,2% (1,34%)
Καταναλωτικες δαπανες 1,5% (1,45%)
Αποδιδομενες 2,1% (2%)
Αντικριζομενες 1,3% (1,5%)
ΣΥΝΟΛΟ 19% (22,8%)

@ Οι δημοσιες δαπανες αυξηθηκαν το 2000-2009 κατά 2,8 μον ΑΕΠ αλλα παραμενουν 3 μον κατω από το μεσο ορο της ΕΕ

@ Οι μισθοι σαν ποσοστο του ΑΕΠ μειωθηκαν 0,3 μον ΑΕΠ Καιαντιστοιχα αυξηθηκαν οι συνταξεις δημοσιου Μισθοι και συνταξεις ( αυτό εννοουν σα μισθολογικη δαπανη ) είναι σταθερες 9,3% του ΑΕΠλιγο κατω από το μεσο ορο ΕΕ-15 που είναι 10%

@ Οι επιχορηγησεις ασφαλιστικων ταμειων αυξηθηκαν από 1,5% σε 4,8% ( 3,3 μον ) κυριως λογω φαρμακευτικης και νοσοκομειακης Δαπανης όπως θα δουμε παρακατω

Β(β). Οι κοινωνικες δαπανες είναι στα επιπεδα ΕΕ αλλα σε αυτές το κρατος συμμετεχει με 5% του ΑΕΠ και οι εργαζομενοι/εργοδοτες με 14% όπως φαινεται από τις κοινωνικες εισφορες 2009

Κοινωνικες εισφορες
Εργαζ/εργοδ 23 δις
Κρατος 11 ,6δις
Προσοδοι 1δις
Διαφορα 1δις

Συνολο 36,6δις

Δαπανες ασφαλιστικων ταμειων
2000 (2009)
Συνταξεις 9 δις (23) δις
Φαρμακα 1 δις (8) δις
Νοσοκομεια 1 δις (9) δις

@Απο τους παραπανω πινακες βλεπουμε ότι οι εισφορες
Εργαζομ/εργοδοτ καλυπτουν τις συνταξεις

@ Βλεπουμε την τεραστια σπαταλη /καταληστευση των ασφαλιστικων
εισφορων του κρατους στο νοσοκομειακο/φαρμακευτικο κυκλωμα

@Ολη η αυξηση της επιχορηγησης ασφαλιστικων ταμειων (3 μον ΑΕΠ)
από το κρατος αναμεσα 2000-2009 εχει παει σε αυτό το κυκλωμα,ό
που οι δαπανες αυτές αυξηθηκαν από 2 δις σε 17 δις 2000-2009

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΟΧΕΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΑ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΥΣΤΕΡΗΣΗ ΕΣΟΔΩΝ (φοροδιαφυγη, φοροαπαλλαγη κεφαλαιου) ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΛΟΓΟ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΟΥ/ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ.

Γ) Δημοσιονομικη προσαρμογη
Από οσα ειπαμε παραπανω μια δικαια και παραγωγικη Δημοσιονομικη Προσαρμογη θα ηταν σε βαθος 3τιας. Τα εξοδα να μειωθουν κατά 2,5 μον ΑΕΠ ( κυριως νοσοκ/φαρμα και σπαταλες δημοσιου). Τα εσοδα δε να αυξηθουν 5 μον ΑΕΠ με συλληψη φοροδιαφυγης και καταργηση φοροαπαλλαγων, ωστε να εχουμε εσοδα 25% ΑΕΠ και εξοδα 21%.Ετσι ωστε να εχουμε ένα πρωτογενες πλεονασμα 4% που είναι απαραιτητο αν θελουμε να μιλαμε για εξυπηρετηση δημοσιου χρεους

Δ) Δ η μ ο σ ι ο Χ ρ ε ο ς
Το δημοσιο χρεος αυξηθηκε από το 2000 μεχρι το 2009 κατά 145 δις Από 124 δις το 2000 σε 270 δις το 2009 Αυτό είναι το δημ χρεος της γενικης όπως λεμε κυβερνησης. Ένα ερωτημα είναι πως δημιουργηθκε ένα τοσο μεγαλο χρεος. Ένα άλλο βασικο , αν μπορει να εξυπηρετηθει

Δ(α) Θα δουμε πως δημιουργηθηκε αυτό το χρεος τα χρονια 2000-20009
Δεν παω πιο πισω όχι γιατι δεν εχει σημασια αλλα γιατι δεν εχω
προς το παρον ασφαλη στοιχεια .

Συσσωρευση χρεους 2000-2009
Πρωτογενες ελλειμα +43,4 δις
Τοκοι -100 δις
Προγρ Δημοσ Επενδυσεων -50,7 δις
ΟΤΑ-ΝΠΔΔ +12,5 δις
Εξοπλιστικα -20 δις
Νοσοκομ-Τραπεζες -Δανεια -14,8 δις
Ασφαλεια -προνοια -11,8 δις
Αποκρατικοποιησεις +8 δις
Λοιπα -11 δις
ΑΥΞΗΣΗ ΧΡΕΟΥΣ - 145,5 δις

@ Τα στοιχεια αυτά από του κρατικους προυπολογισμους 2000-2009
Δειχνουν ότι το δημοσιο όχι μονο δεν επιβαρυνε τη συσωρευση 
χρεους το χρονικο αυτό διαστημα αλλα και μας ξεχρεωσε κατά 43,5 δις 
διοτι ειχε πρωτογενη πλεονασματα

@ Το ιδιο εκαναν και οι ΟΤΑ-ΝΠΔΔ ( η γνωστη ασπρη τρυπα) με12,5 δις

@ Το μεγαλο κοματι του χρεους προερχεται από τοκους -100 δις

@ Ένα μεγαλο κοματι επισης προερχεται από το προγραμμα δημοσιων
επενδυσεων ( δες μεγαλοεργολαβοι ) - 50,7 δις

@ Τα υπολοιπα είναι εξοπλισμοι ,δανεια για μετοχες ,επιχορηγ. νοσοκομειων
Ασφαλιστικων ταμειων κτλ όπως αναφερονται στον πινακα

@ Οι αποκρατικοποιησεις απεφεραν μονο δις στην 10 ετια

Αυτή ειναι η πραγματικοτητα του δημοσιου χρεους

Το μεγαλο μερος είναι από τη αυτοτροφοδοτηση του χρεους
(τοκοι) και το προγραμμα δημοσιων επενδυσεων

Τα δημοσιο(σαν κεντρικη κυβερνηση) επεδρασε θετικα και όχι
αρνητικα αυτό το διαστημα οπως εσφαλμενα αναφερεται. Σαν 
δε ευρυτερος δημοσιος τομεας ειχε αρνητικη επιπτωση όχι όμως 
σε μεγαλο βαθμο

Δ(β) Το ερωτημα τωρα αν μπορει να εξυπηρετηθει αυτό το χρεος
Τα πραγματα είναι οριακα και από αποψη οικονομικη αλλα και πολιτικη Αυτή τη στιγμη το χρεος ( γενικης κυβερνησης) είναι113% του ΑΕΠ Αν εξασφαλιστουν ο προυποθεσεις

1) Πρωτογενες πλεονασμα 4% του ΑΕΠ μεχρι το 2003 που θα διατηρηθει
σταθερο μεχρι το 2020
2) Ονομαστικη (πραγματικη+ πληθωρισμος) αυξηση ΑΕΠ 5% μεχρι το 2005 καινα διατηρηθει μεχρι 2020
3) Πτωση των μεσοσταθμικων επιτοκιων στο 4,5-4 % μεχρι το
2004
4) Εκμετάλλευση περιουσιας δημοσιου
5) Εναλλακτικες μορφες δανεισμου κτλ
6) Μια σοβαρη ομαδα ειδικων υπο τη εποπτεια της βουλης μεχρι το 2020 και του Προεδρου. Τοτε μπορουμε να πουμε ότι θα τα καταφερουμε το 2020 να εχουμε χρεος 95% του ΑΕΠ και να θελουμε 5 χρονια ακομα να το κατεβασουμε στο 80-85% του ΑΕΠ που είναι ένα θεμιτο μεγεθος.

Αυτοι που δεν είναι αισιοδοξοι , και δεν εχουν αδικο, επικαλουνται το πολιτικο προβλημα που δεν είναι άλλο από το ποιος θαπληρωσει ολη αυτή την προσπαθεια και σε ποια βαση θα γινει η ανδιαρθρωση κοινωνιας και οικονομιας.
Αν
1) δεν συμβαλλουν αυτοι που πρεπει
και όλα τα βαρη φορτωθουν στους εργαζομενους
2) το οικονομικο-
παραγωγικο όπως και το κοινωνικο-πολιτικο συστημα αναδιαρθρωθει
πανω στις ιδιες σαθρες δομες , δεν θα μπορεσει να βγει περα αυτή 
η ιστορια. Που κατά τη γνωμη μου είναι και το πιθανοτερο.

8 σχόλια:

  1. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ο λόγος που το δημόσιο δεν μπορεί να μαζέψει έσοδα είναι κομματικός.

    Όταν η δημόσια διοίκηση σκόπιμα αποτελείται από κομματόσκυλα που έχουν το ρόλο να εξυπηρετούν τους ημετέρους τότε πώς να μαζέψουν;

    Ας προσλάβουν μέλη της ΚΟΕ και του ΠΑΜΕ ή άλλους με ταξικό μίσος να τους αμολήσουν να πιάσουν τους "κακούς". Και από πίσω να έχουν και 2-3 σωματοφύλακες με αλεξίσφαιρα γιλέκα γιατί θα πέφτουν βροχή οι σφαίρες.

    Πάντως η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή είναι συνάρτηση της σκληρότητας.

    Όλα όμως εξαρτώνται από και από τις δομές του κράτους. Με αυτό το κράτος χάνουμε δις έσοδα, και δεν φταίνε οι υπάλληλοι αλλά οι δομές, οι διαδικασίες και ο σκληρός κομματισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντως το πιο σημαντικό νούμερο από όλα όσα αναφέρονται είναι το ΑΕΠ.

    Το Δ.Χ. μετριέται πάντοτε ως ποσοστό του ΑΕΠ, οπότε το θέμα είναι κατά 50%+ μη ταμειακό αλλά αναπτυξιακό.

    Με λίγα λόγια αν η ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια μειωθεί κατά 7-8% όπως πολύ συντηρητικά λέει η Deutsche Bank τότε το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό όσο αιματηρές οικονομίες και αν έχουμε κάνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν είδα πουθενά "αισιόδοξο" σενάριο. Μια σειρά από "αν" , για να μειωθεί μετά θάνατον το ποσοστό του ελλείμματος.
    Δεν μπορώ , παρά να βγάλω ένα και μόνο συμπέρασμα:
    Αφού το μεγάλο ποσό του ελλείμματος είναι τα χρέη, ας τα καταργήσουμε.
    Πολύ εύκολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ με τον Odyssey, ας σταματήσουμε να πληρώνουμε το χρέος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπορεί κανείς να εκφέρει πολλές αντιρρήσεις για το παραπάνω, που ξεκινούν από το γεγονός οτι ο λογιστικός επιμερισμός των ελλειμάτων και των πλεονασμάτων είναι απλοϊκός, δεδομένου οτι μέρος των κερδών μπορεί να οφείλεται σε αντίστοιχες (επενδυτικές) δαπάνες.
    Επιφανειακή μεθοδολογία στην ανάλυση της κατάστασης, καταλήγει υποχρεωτικά σε επιδερμικές "λύσεις" - που έχουν μεγάλη μερίδα αλήθειας (πχ τα όσα αναφέρονται για τη βιομηχανία της υγείας), όμως δεν ακουμπούν την πολιτική ρίζα της κατάστασης ούτε είναι τεχνικά υποστηριγμένες. Πχ ένα στοιχειώδες νοικοκύρεμα στις προμήθειες των νοσοκομείων πρέπει ν'αρχίσει με τη θέσπιση του μηχανισμού που θα καταρτήσει και θα συντηρεί εθνικό κατάλογο προδιαγραφών, κατόπιν με το στήσιμο εθνικού (ηλεκτρονικού, όπως λένε) συστήματος προμηθειών βασισμένων στις προδιαγραφές.
    Επιμένω όμως: το πολιτικό είναι η ουσία. Και αυτό είναι καθολικό: η κρίση (κατά βάθος, κερδοφορίας του κεφάλαιου), που προκάλεσε παγκόσμια "κρατικοποίηση" χρεών, ξεπερνιέται με την ίδια παντού συνταγή, αυτήν της σε αντίστοιχη κλίμακα μεταφοράς πόρων από την εργασία στο κεφάλαιο.
    -Με τα φορομπηχτικά μέτρα, μπορεί να θιχτούν ορισμένα επιβιώνοντα ή και καλοπερνώντα μεσαία στρώματα - τμήμα των οποίων τα βρίσκει με τη νέα κατάσταση, δημιουργώντας καταστάσεις ακόμα μεγαλύτερης διαφθοράς και αδιαφάνειας. Έχουν θιχτεί και θα θιχτούν παραπέρα τα λαϊκά εισοδήματα (φόροι...)
    -Με την περικοπή δαπανών έχουν θιχτεί και θα θιχτούν παραπέρα οι μισθοί, σε δημόσιο και εξεπαγωγής σε ιδιωτικό τομέα.
    -Με τις αναδιαρθρώσεις θα ξεριζωθούν τα όποια κατακτημένα: συντάξεις, περίθαλψη, παιδεία, με τη σειρά ίσως που θα έλθουν.
    Αυτές είναι οι γενικές γραμμές μιας ενιαίας πολιτικής σε όλον τον ανεπτυγμένο καπιταλισμό της Δύσης, που υλοποιείται απαρέγκλιτα και για την οποία η Ελλάδα προς το παρόν είναι μια επιλεγμένη (και συγκυριακή) προπομπός.
    Το χειρότερο είναι οτι τίποτα δεν μπορεί ν'αποκλείσει α) έναν νέο παροξυσμό της κρίσης, που θα χτυπήσει τις επιχειρήσεις (τον ευρύτερο παραγωγικό τομέα) β) την εκτός ελέγχου πορεία προς κλασσικότερες λύσεις καταστροφής κεφαλαίου, που είναι ιστορικά συνδεμένες με τον πόλεμο.
    Στο πλαίσιο αυτό, η τεράστια κοινωνική πλειοψηφία, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας και σε όλη τη Δύση, δεν μπορούν πλέον να εμπιστεύονται τίποτε άλλο παρά τη δική τους λυσσαλέα πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Τα μερεμέτια δε σώζουν τίποτα. Στο βάθος του τούνελ, παραμονεύει η κοινωνική βαρβαρότητα - κι αν η κατάσταση ζορίσει, η πολιτική της έκφραση, ο φασισμός. Αυτός που θριαμβεύει πολιτικά στην Ευρώπη (Ολλανδία, Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία...), αυτός που συμπαραστέκεται στον "πρόεδρο Γιώργο" στην Ελλάδα...

    -Και μια ερώτηση: ο συντάκτης του ποστ είναι απλός συνώνυμος του ανταποκριτή της Ελευθεροτυπίας στη Μόσχα, ή πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαυρο Προβατο καλημερα,

    δεν γνωριζω αν προκειται περι συνωνυμιας. Μου το εστειλε στο cynical.

    Οσα νουμερα μπορεσα τα τσεκαρα και συμφωνουσαν με αυτα που ειχα δημοσιευσει σε αλλα ποστ. Ετσι θεωρησα οτι και τα υπολοιπα θα ειναι σωστα. Και δεν υπαρχει λογος γιατι να μην ειναι.

    Τα στοιχεια ειναι αρκετα ωστε ο καθενας να μπορει να τα χρησιμοποιει για να βγαλει τα δικα του συμπερασματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Mαύρο προβατο
    καλως σε βρίσκω και εδω......
    δεν μπορει να διαφωνήσει κανεις μαζί σου στην αναλυση για το ποιος κι ποσο αδρά θα πληρώσει-πληρώνει αυτη την κ΄ριση-οσο και στο οτι η ουσια ειναι μια =μια αντικαπιταλιστική διέξοδος[αλλοιως μας...εφαγε το μαυρο φίδι.....]
    Η κρίση βρίσκει την Αριστερα στην Ευρωπη και την Ελλάδα κατακερματισμένη,απροετοίμαστη.Και την κοινωνία αμήχανη και φοβισμένη με την καλη υπηρεσια των ΜΜΕ,και τη χρόνια απαξίωση αξιών οπως η αλληλεγγύη,η αντισταση,πολλοι βολεύτηκαν και νομιζαν οτι με δάνεια και κάρτες θα κερδίσουν το ονειρο μιας καλύτερης ζωής.Ζόρικα γενικώς τα πράγματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητές,

    σας ευχαριστώ για την υποδοχή. Cynique, δεν αμφισβητώ τα νούμερα - η κριτική μου είναι επί των συλλογισμών του τύπου επενδύσαμε πέντε και χάρις σ'αυτά κερδίσαμε τρία (συμβολικά τα νούμερα ;-) ), μπορούσαμε να είχαμε επενδύσει δύο και να βγάζαμε και πάλι τρία (θα μπορούσε, αλλά...)

    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πρώτη προειδοποίηση!

Θα σας παρακαλούσα τα σχόλια να παραμένουν εντός θέματος.

Θα σας παρακαλούσα τα σχόλια να είναι ευπρεπή.

Αλλιώς θα αναγκαστώ να πάρω μέτρα.