Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Η ΜΑΡΤΑ ΧΑΡΝΕΚΕΡ ΣΤΗΝ ΙΣΚΡΑ : ''ΝΑ ΣΠΑΣΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑKΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ''


ΠΗΓΗ: ISKRA
Η Μάρτα Χάρνεκερ γεννήθηκε στην Χιλή από Αυστριακούς γονείς. Από τα νεανικά της χρόνια εντάχτηκε στα κίνημα της «θεολογικής απελευθέρωσης», όπου ενεργά στήριζεπροοδευτικές και επαναστατικές πολιτικές της αριστεράς. Στα χρόνια της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε, είχε ενεργό συμμετοχή από θέσεις ευθύνης στην κυβέρνηση της «Λαϊκής Ενότητας», ενώ στο αιματηρό πραξικόπημα του δικτάτοραΠινοσέτ, διώχθηκε και φυλακίστηκε. Έζησε για πολλά χρόνιαεξόριστη στην Κούβα, όπου διεύθυνε το Ινστιτούτο «Λαϊκή Μνήμη των Λαών της Λατινικής Αμερικής». Από το 2001 είναισύμβουλος του Πρόεδρου Ούγο Τσάβεζ στην Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας και εργάζεται στο ερευνητικό Ινστιτούτο «Φρανσίσκο Μιράντα», μαζί με τον διακεκριμένο μαρξιστή, Καναδό καθηγητή Μάικλ Λίμποβιτς. Και οι δυο τους βρέθηκαν για λίγες μέρες στην Αθήνα προσκεκλημένοι του Ινστιτούτου Ν. Πουλαντζά και του Ευρωπαϊκού δικτύου«Τρασνφόρμ» ,όπου είχαν ένα πλούσιο πρόγραμμα επαφών, συνεντεύξεων και εκδηλώσεων. Η συντρόφισσα Μάρτα είχε την καλοσύνη να δώσει μια σύντομη συνέντευξη στην Ίσκρα.


Eρώτηση : Συντρόφισσα Μάρτα, υπάρχουν δυνατότητες να κάνουμε το “αδύνατο δυνατό”, για να παραφράσω ένα τίτλο του βιβλίου σας που διαβάστηκε από πολλούς στην Ελλάδα ;
Μάρτα Χάρνεκερ :Εμείς στην Λατινική Αμερική, υπήρξαμε θύματα των πιο άγριων διώξεων με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, ιδιαίτερα στην πατρίδα μου την Χιλή. Για πάνω από 3 δεκαετίες πολλές χώρες, ορισμένες από αυτές ακόμα, εφαρμόζουν εγκληματικές πολιτικές που διευκολύνουν την λεηλασία του πλούτου των χώρων μας. «Νομιμοποιούν», με μέθοδο και πρόγραμμα, τις εντολές της Παγκοσμίας Τράπεζας, του Δ.Ν.Τ. και άλλων διεθνών οργανισμών που εξυπηρετούν ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Τις λίγες μέρες που είμαι εδώ, διαπιστώνω πολιτικές που έχουν παράλληλες πτυχές, αν και υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις χώρες μας. Αυτό που διαπιστώνω επίσης είναι ηεπιχειρηματολογία των κυβερνόντων που επαναλαμβάνουν τις ίδιες «φράσεις», με τις δικές μας αντιδραστικές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, « Υπάρχει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας…», «υψηλοί μισθοί…»,                         «επιχειρήσεις που ασφυκτιούν…», «να έχουν εμπιστοσύνη οι αγορές στη χώρα μας…», κ.λ.π.
Πρόκειται για ένα συντονισμένο σχέδιο του επιθετικού νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού της εποχής μας, όπου οι λαοί πρέπει να υποτάσσονται και να νιώθουν ανίσχυροιταπεινωμένοι και αβοήθητοι. Εδώ ακριβώς είναι το ιστορικό καθήκον της αριστεράς να οργανώνει ενωτικές πρωτοβουλίες που θα ενσωματώνουν όλο και περισσότερες κοινωνικές δυνάμεις, που ίσως σήμερα δεν φαντάζεστε να μπορείτε. Δεν πιστεύω ότι σε τέτοιες συνθήκες η οριοθέτηση δεξιός, κεντρώος, αριστερός, να έχει μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους και τους ανέργους, για τους νέους και νέες που συνθλίβονται. Μια αριστερά ικανή να ενώνει, να οργανώνει αντιστάσεις, να διαθέτει εναλλακτικές πολιτικές που θα σπάσουν τον «κοινωνικό κλοιό της απαισιοδοξίας» μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, όπως συνέβη σε αρκετές από τις χώρες τις Λ..Α . Πριν λίγα χρόνια η Βενεζουέλα, ο Ισημερινός, η Νικαράγουα, η Βολιβία, η Ουρουγουάη και η Αργεντινή, φάνταζαν χώρες χωρίς μέλλον και προοπτική, κάτω από σκληρές διεθνείς και εγχώριες συνθήκες που επέβαλλαν οι ίδιοι οργανισμοί που σήμερα σας λένε ότι «είστε καλοί μαθητές» και «να κάνετε υπομονή». Νομίζω, από τις επαφές που είχα, ότι ο λαός σας διαθέτει τέτοια ιστορικά αποθέματα, αλλά και τις δυνατότητες να στραφούν τα μάτια των λαών επάνω σας με τους αγώνες σας και την αντιστάσεις σας. Έξαλλου στην Ευρώπη και η Ιρλανδοί αλλά και άλλοι περιμένουν να δεχθούν ανάλογες σκληρές πολιτικές. Με λαϊκές αγωνιστικές συμμαχίες μέθοδο, και εναλλακτικό πρόγραμμα μπορείτε να τα καταφέρετε. Αρκεί και εσείς να σπάσετε τον κατακερματισμό της αριστεράς που και εμείς είχαμε υποστεί στις πατρίδες μας για πολλά χρόνια. Έτσι θα δώσετε ελπίδα, προοπτική και νίκη στους αγώνες σας.

Ερώτηση :Έχετε διακριθεί, μέσα από τα βιβλία σας, και ως ερευνήτρια ιστορικός για την αριστερά του 20ου αιώνα, ενώ έχετε γράψει για την αριστερά του 21ου αιώνα. Πέστε μας λίγα λόγια….
Μάρτα Χάρνεκερ : Σήμερα είμαι απαλλαγμένη από δόγματα, κάνω αυστηρή αυτοκριτική για την δικιά μου πορεία, έτσι θέλω να ξεκινώ πάντα, μια τέτοια κουβέντα, δεν πετώ τίποτε από την επαναστατική αριστερά του 20ου αιώνα. Η μπολσεβίκικη επανάσταση ήταν για μένα μιαεπιβεβλημένη ιστορική πραγματικότητα, που καλώς τέλειωσε με το απάνθρωπο τσαρικό καθεστώς. Έγιναν στην πορεία σοβαρές διαστρεβλώσεις της επανάστασης, ιδιαίτερα στο σημείο που σχετίζετε με την δημοκρατία στα σοβιέτ, την συμμέτοχη των εργατών, την λήψη αποφάσεων, κ.λ.π. Όταν η«δημοκρατία από τα κάτω» έσβηνε, έσβηνε και η φλόγα της επανάστασης, όταν τα συνδικάτα δεν μπορούσαν να έχουν τις δικές τους επιβεβλημένες αντιπαραθέσεις με το κράτος, η επανάσταση επαψε να είναι λαϊκή και ήταν «μόνο από τα πάνω». Θεωρώ καλοπροαίρετα αλλά λαθεμένα ότι τελικά το «κόμμα» υποκατάστησε την κοινωνία και τις προοδευτικές και επαναστατικές διαδικασίας, για αυτό και όταν εκδηλώθηκε η αντεπανάσταση κάνεις δεν υπερασπίστηκε την επανάσταση γιατί ένιωθε ξένος ως προς τον «σοσιαλισμό». Δεν έχουμε συνταγές που θα ακολουθήσουμε ως «εγχειρίδια», η κάθε χώρα έχει να διανύσει διαφορετικούς αντί-καπιταλιστικούς δρόμους, έτσι και σήμερα στην Λ.Α. δεν έχουμε σοσιαλισμό αλλά έχουμε ξεκινήσει μια μακρά πορεία προς τα εμπρός. Ο Ούγο Τσάβεζ έχει πει ότι ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό στην Βενεζουέλα είναι ειρηνικός και δημοκρατικός αλλά έχει επίσης δηλώσει ότι ο λαός είναι ένοπλος.
Κ.'Ησυχος

13 σχόλια:

  1. Για ποια αριστερά μιλάμε,την αριστερά των γραφείων και των ατέρμονων ομφαλοσκοπικών συζητήσεων?

    Για ξεκάρφωμα φυσικά η ομφαλοσκόπηση

    Πότε η αριστερά θα ξαναγίνει αυτό που την κατοχύρωνε παλιά στις συνειδήσεις σαν κάτι
    το διαφορετικό : του πεζοδρομίου,του δρόμου και της αμφισβήτησης,της μη εφησύχασης?

    Μιας αριστεράς που μάχεται και δεν κοιμάται όρθια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ολες οι ηγεσίες της Αριστεράς είναι κατώτερες των περιστάσεων.
    Συσπείρωση όλων πάνω στην διαγραφή του χρέους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πότε η αριστερά θα ξαναγίνει αυτό που την κατοχύρωνε παλιά στις συνειδήσεις σαν κάτι
    το διαφορετικό : του πεζοδρομίου,του δρόμου και της αμφισβήτησης,της μη εφησύχασης?

    Βασικά όταν οι ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων της αριστεράς πιεστούν να κηρύξουν το σύνθημα ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

    Τότε και μόνο τότε αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές.Τότε μόνο η κατάσταση θα μπορέσει να ξεφύγει ακόμη περισσότερο από τα χέρια των γραφειοκρατών και των σεχταριστών που περιμένουν μεσσιανικά την έλευση του πληρώματος του χρόνου, που φυσικά δεν υπάρχει.


    ★ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ & ΠΡΑΞΗ
    www.theorystudies.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Μαρξιστική μαλακία

    "Βασικά όταν οι ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων της αριστεράς πιεστούν να κηρύξουν το σύνθημα ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ".


    Ακριβώς, αυτό λείπει σήμερα από την Αριστερά: η σωστή ιδέα-αιτημα που θα σαγηνεύσει τις μάζες!!

    Τα ίδια μήπως δεν έλεγε και το Δεκέμβρη η Αριστερά ("να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων" sic)

    Τέτοιος ιδεαλισμός πια; (και αλήθεια τι σχέση έχει με τον ιδεαλισμό η μαρξιστική θεωρία;).

    Μαρξιστική μαλακία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαρξιστη,

    τι λειπει σημερα απο την αριστερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Cynical

    Δε λείπει σίγουρα το αίτημα που ξάφνου, έτσι και το βρούνε οι αριστεροί, τότε ο λαός θα ακολουθήσει.

    Η Αριστερά έχει χρεοκωπήσει σα θεσμός και σαν πολιτικό μόρφωμα στην Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό γιατί πλέον πολύ απλά δε συμμετέχει στην έναρξη, στην ριζοσπαστική στήριξη και πάνω από όλα στην ουσιαστική οργάνωση των σημερινών αγώνων, που ξεσπάνε σε πολλά πεδία (βλ. π.χ. τοπικό, εργασιακό).

    Η Αριστερά έχει χάσει πλέον τη βάση της σε πολλά κοινωνικά κομμάτια που πλήττονται από την κρίση και το χειρότερο: ΔΕΝ έχει να προτείνει πρακτικές λύσεις εξόδου από την κρίση σε επίπεδο καθημερινότητας (όχι ρομαντικές ιδέες και γενικά αιτήματα, που από μόνα τους δε λένε τίποτα). "Ο ιδέες" έλεγε ο Μαρξ, "δεν μπορούν «Οι ιδέες δεν μπορούν ποτέ να μας πάνε πέρα από μια παλιά τάξη πραγμάτων· Μπορούν μόνο να μας πάνε πέρα από τις ιδέες της παλιάς τάξης πραγμάτων. Οι ιδέες δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τίποτα. Για να πραγματοποιηθούν οι ιδέες χρειάζονται άνθρωποι που να χρησιμοποιήσουν μια υλική δύναμη».

    Η Αριστερά δεν πειραματίζεται όμως ούτε καν με ιδέες, δηλαδή με προτάσεις, με λύσεις: έχει αρκεστεί στον αντιδραστικό ρόλο της καθοδήγησης της κοινωνίας (μόνο που σήμερα τουλάχιστον η κοινωνία την έχει προ πολλού ξεπεράσει). Ασχολείται επίσης με τον αντιδραστικό επίσης ρόλο της διαμεσολάβησης των αιτημάτων στην κεντρική πολιτική σκηνή (μόνο που πλέον ο ρόλος της στην κεντρική πολιτική σκηνή είναι ανύπαρκτος).

    Θες και παράδειγμα για να στο κάνω νιανια; Βλ. την πλατεία του αγ. παντελεήμονα που αν πραγματικά ενδιέφερε την Αριστερά έπρεπε να είχε στήσει τσαντιράκι στην πλατεία και να αναδεικνύει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή τα προβλήματα και να προτείνει λύσεις. Αλλά ανταυτού: γενικόλογες διακηρύξεις...

    Αλλά είπαμε η Αριστερά έχει χρεοκωπήσει γιατί τη νοίαζουν μόνο τα ψηφουλάκια και άρα η διαιώνιση του αστικού κοινοβουλευτισμού, εναντίον του οποίου υποτίθεται παλεύει!

    Όλα αυτά είναι γνωστά προς τι η έκπληξη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν η Αριστερά έχει χρεοκωπήσει τι δουλειά έχεις να λες οτι κανενα σύνθημα δεν θα τη σώσει; Αυτό δεν είναι ιδεαλισμός. Είναι παπαδίστικος σκοταδισμός: Κάθεσαι πάνω από ένα "πτώμα" και μας λες οτι δεν μπορεί ν' αναστηθεί (με τα μέσα που προτείνουμε). Άρα δεν μπορεί ν' αναστηθεί!!!

    "Τα ίδια λέγανε και τον Δεκέμβρη" μας λες. Αλλά προφανώς δεν έχεις την παραμικρή σχέση με συνδικάτα και άλλα τέτοια "βρωμερά" και "σιχαμένα"¨κατασκευάσματα για να ξέρεις οτιεκεί ούτε καν τα λέγανε αλλά και οτι ούτε καν σκέφτονταν να τα πούνε.

    Άλλο το "λέμε" και άλλο το κάνουμε σύνθημα και κύριο μέσο της προπαγάνδας μας, κ. "μαρξιστή". Η διαφορά είναι όσο η μέρα με τη νύχτα.

    Αλλά τότε συ δεν είσαι μαρξιστής του Μαρξ αλλά των αδερφών Μαρξ!

    Μ*λάκα δεν θα σε έλεγα, απλώς αμόρφωτο μικροαστό που βλέπει πολύ τηλεόραση και ασφαλώς είναι εκτός κινήματος και εκτός Ελληνικής πραγματικότητας.

    Ανδρέας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όπα ρε καραγκιοζάκο ξέρεις και τους αδελφούς Μαρξ; Αλήθεια από τη "μικροαστική" τηλεόραση τα έμαθες αυτά; Αλήθεια επίσης από πότε έχεις να κατέβεις σε κανένα αγώνα και να κάτσεις να καταλάβεις τα ζητήματα που μπαίνουν τώρα στο κίνημα, που δεν έχουν να κάνουν με τον αφελή ρομαντισμό που δέρνει τις διακηρύξεις σας, ούτε και τον συντηρητισμό που κουβαλάνε οι ιδέες σας. Και ηττοπαθείς και soft... και απολιθώματα.

    Βέβαια στα ζητηματα όμως που έβαλα ούτε σε ένα από αυτά δεν απάντησες. (Τι να απαντήσεις εξάλλου; Η σχέση σου με τα συνδικάτα είναι όση και με το δρόμο. Εκτός αν εννοείς το συνδικαλισμό των γραφειοκρατών...).

    Το ξαναείπαμε η Αριστερά πέθανε, ας κοιτάξουμε λοιπόν να την ξεπεράσουμε ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ κινηματικά. Στο δρόμο σπάνε οι διαμεσολαβήσεις, στο δρόμο ξεπερνιούνται και οι ιδέες... Ποιος στα αλήθεια χρειάζεται πια την Αριστερά; Για να την κάνει και τι; Να του πει τι να κάνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Περίεργη συζήτηση για τη Αριστερά.

    Όποιος διάβασε Μαρξ ξέρει ότι η Αριστερά είναι πολιτικός οργανισμός της εργατικής τάξης που τον δημιουργεί η αναγκαιότητα της εξουσίας της εργατικής τάξης. Δεν είναι αυθύπαρκτη στο κενό.

    Όποια μορφή και αν παίρνει κατά καιρούς τον ίδιο ρόλο θα παίξει. Όσες φορές και αν «πεθαίνει» την ανασταίνει πάντα ο καπιταλισμός με την εκμετάλλευση και τα αδιέξοδα της κοινωνικής εξέλιξης αλλά και γιατί σύστημα χωρίς νεκροθάφτη δεν υπάρχει.

    Μπορεί να βλέπει κάποιος «πτώμα» την Αριστερά σήμερα στην Ελλάδα και πολύ περισσότερο παγκόσμια. Μα έτσι είναι η ιστορία, με ζικ - ζακ που δε ρωτάει αυτούς που θέλουν μόνο νίκες και δεν βλέπουν πέρα από το σήμερα, ούτε διάβασαν Μαρξ για να αλλάξουν τον κόσμο.

    Δείτε λίγο ιστορία, όχι μόνο του κομμουνιστικού κινήματος αλλά όλων των πολιτικών οργανισμών που έφεραν στους ώμους τους ένα νέο κοινωνικό σύστημα. Τι κόποι, αίμα και αγώνες χρειάστηκαν. Πόσοι και πόσοι είδαν το τέλος τους αλλά ποτέ το όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα. Τι να έλεγαν αυτοί; Ότι το όνειρο είναι ένα πτώμα επειδή οι ίδιοι παρά τη θέλησή τους έγιναν πτώμα;

    Θα αναγκαστώ να θυμηθώ πάλι τις ατελείωτες «κηδείες» της Αριστεράς που της έκαναν «φίλοι» και αντίπαλοι επί χουντικής δικτατορίας. Ίδια και όμοια όπως επί μεταξική διδακτορίας. Τότε η Αριστερά (1941 και 1967 βάλε και το 1950...) είχε «εξαφανισθεί» και ποτέ μα ποτέ (!!!) δεν θα ανασταίνονταν. Όταν ψέλλιζες «μα η ιστορία, η αναγκαιότητα…» σου έλεγαν με ύφος 100 καρδιναλίων ότι «τώρα» τα πράγματα είναι «διαφορετικά» (αχ αυτό το «τώρα» πόσες φορές το έφαγα στη μούρη από παντογνώστες του «τώρα»)!!! Ακριβώς όπως μας το λένε και τώρα φυσικά. Η ιστορία όμως δεν συζητά τη πορεία της με όσους την αρνούνται. Έτσι συνεχίζει, όπως συνεχίζει και η Αριστερά με τις νίκες και ήττες της, συνεχώς ανανεωνόμενη σε μορφή και περιεχόμενο αλλά ποτέ σε αρχές όπως η ανατροπή του καπιταλισμού και η εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού.

    Δείτε λίγο προσεκτικά τα λόγια της Χάρνεκερ για την επανάσταση… ο σοσιαλισμός νο 1 δεν πέτυχε ο σοσιαλισμός νο 2 είναι το επόμενο βήμα μας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παρεμπιπτόντως, γνώρισα τη Μ. Χάρνκερ μέσα από το βιβλίο της «Βασικές έννοιες του ιστορικού υλισμού» εκδ. Παπαζήση – 1976.

    Παρότι δεν ήμουν οπαδός της μεθόδου του Λ. Αλτουσέρ του οποίου ήταν μαθήτρια, μπορώ να πω ότι κατανόησα πολύ περισσότερα από αυτά που διάβασα χάρη στη βαθύτερη και πολυνοηματική γραφή της.

    Το συνιστώ για όσους πελαγοδρομούν και αγνοούν τις νομοτέλειες εξέλιξης των κοινωνιών και την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εγώ επιμένω να λέω πως η αλήθεια είναι απλή και το αντίστροφο.

    Ο καθένας λέει τα δικά του.

    Ένα εργατικό κόμμα δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί στα καθήκοντά του, και δεν μπορεί πραγματικά να είναι ένα κόμμα της εργατικής τάξης, αν δεν έχει το αναγκαίο Πρόγραμμα που όχι μόνο θέτει σωστά τα άμεσα καθήκοντα αλλά επίσης συνοψίζει σωστά την στρατηγική εμπειρία.

    Αυτό που θέλουμε ν’ αναδείξουμε είναι ότι μια ανοιχτή καταγγελία του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, θα άνοιγε τον δρόμο για το κίνημα των εργαζομένων και θα έκανε ξεκάθαρο ότι τα κόμματα αυτά επιθυμούν την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος με άμεσο καθήκον την ανατροπή της κυβέρνησης, και τη συγκρότηση μιας Κυβέρνησης των Εργαζομένων με σοσιαλιστικό Πρόγραμμα.

    Αν τα κόμματα αυτά δεν θέσουν το ζήτημα της Κυβέρνησης των Εργαζομένων, οι μάζες δεν πρόκειται να το θέσουν ποτέ από μόνες τους, όχι γιατί δεν είναι ώριμες για ένα τέτοιο αίτημα, αλλά γιατί το ζήτημα πρέπει να τεθεί κεντρικά, ταχτικά και προγραμματικά κι’ αυτό μπορεί να το κάνει μόνο μια οργανωμένη πρωτοπορία.


    ★ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ & ΠΡΑΞΗ
    www.theorystudies.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Μαρξιστική Μαλακία

    Υπάρχει ποτέ περίπτωση τα κόμματα να "θέσουν το ζήτημα της Κυβέρνησης των Εργαζομένων";;;!!!

    Η λογική της πρωτοπορίας και του λενινισμού είναι αυτή που οδήγησε ιστορικά στα ΓΚΟΥΛΑΓΚ (ή ούτε αυτό ξέρεις από την ιστορία;).

    Τέλος υπάρχει και ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός, που κάτι απολιθώματα σαν τα μούτρα σου στηρίζουν ως διέξοδο από την κρίση.

    Και μόνο η απαξίωση με την οποία αναφέρεσαι στο λαό, (δηλαδή όπως λες οι "μάζες" sic) δείχνει πάνω από όλα την ανελεύθερη προοπτική όσων λες.

    Ε, ρε δικτατορία του προλεταριάτου που σου χρειάζεται... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ & ΠΡΑΞΗ

    Σωστός στο βασικό μέρος….

    Πολλές είναι οι ανησυχίες των αριστερών και τίποτα δεν περνάει απαρατήρητο. Εγώ στο χώρο του ΚΚΕ ανήκω. Όμως καθόλου δεν παύω να ανησυχώ και να ασκώ σκληρή κριτική. Κριτική ενδοοικογενειακή της Αριστεράς όχι αυτών που τη νομίζουν πτώμα και την απορρίπτουν φοβιστικά όπως απέρριπταν τη 1η γαλλική αστική δημοκρατία οι αριστοκράτες κραυγάζοντας ότι δημοκρατία είναι καθεστώς γκιλοτίνας.

    Για να μην επαναλαμβάνω μπορείς να δεις στο blog μου http://aristeripolitiki.blogspot.com/ διάφορες αναρτήσεις για τις οποίες βάζω κάποια αποσπάσματα.

    13/12/10
    Κατάσταση παραλόγου

    «Αν οι συνδικαλιστικές και πολιτικές κορυφές της Αριστεράς που αντιμάχονται το μνημόνιο και τις πολιτικές της κυβέρνησης και του ΔΝΤ, δεν αντιληφθούν τι γίνεται κάτω, «οι κάτω» θα τους καταπιούν σαν κινούμενη άμμο. Η κατάσταση παραλόγου δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον».

    8/11/10
    Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή…

    «Η Αριστερά ποτέ δεν είχε ποτέ αυταπάτες ότι με εκλογές αλλάζουν τα πράγματα.
    (…)
    Για να αλλάξει η πολιτική χρειάζεται οργάνωση και αγώνας σε βάθος, στη γειτονιά, στους εργαζόμενους, στα πανεπιστήμια, στη νεολαία και όλο το λαό».

    21/10/10
    Οι συνέπειες της ακινησίας μπροστά τη κρίση

    «Προφανώς δεν είναι λίγοι στην Αριστερά που ακόμη δεν αντιλήφθηκαν ότι άλλαξαν οι καιροί και πρέπει να αλλάξουν κι αυτοί».

    2/9/10
    Ο μεσσιανισμός του Σεπτέμβρη και η σκληρή πραγματικότητα

    «Σε αυτή τη μάχη είδαμε καλά την Αριστερά; Την είδαμε να αντιπαρατάσσει στην προπαγανδιστική επίθεση της ολιγαρχίας, της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και των καναλιών του κεφαλαίου, την οργανωτική μάχη και τη γνωστή σε όλους πρακτική γειτονιά τη γειτονιά, πόρτα-πόρτα, μαγαζί το μαγαζί, τόπους δουλειάς; Είδαμε μεγάλες πρωτοβουλίες απελευθέρωσης των μαζών από μια κακόμοιρη καταγγελιολογία;»

    8/6/10
    Αριστερά τι κάνεις;;;;
    http://aristeripolitiki.blogspot.com/search?updated-max=2010-06-22T08%3A03%3A00%2B03%3A00&max-results=7

    16/6/10
    Πλουραλισμός και Αριστερά
    4/6/10
    Η εργατική τάξη και οι φορείς της

    « Η ανεστραμμένη αντανάκλαση της πραγματικότητας κατοικοεδρεύει σε πολλά μυαλά της Αριστεράς που νομίζουν ότι δεν είναι αυτοί το «οικόπεδο ευήλιο και ευάερο» στην απόλυτη διάθεση της εργατικής τάξης να το αξιοποιήσει όπως και όποτε το έχει ανάγκη για να βγει στον δικό της ουρανό αλλά το αντίστροφο».


    6/5/10
    Το γράμμα που δεν έλαβε (ακόμη) ο λαός…
    http://aristeripolitiki.blogspot.com/2010_05_01_archive.html

    «Η καταστροφή που απειλεί τη χώρα και το λαό βάζει σε δεύτερη μοίρα κάθε επιμέρους εμπόδιο που αφορά τις ιδεολογικές και πολιτικές μας διαφορές. (…)

    Να προτάξουμε αυτό που μας ενώνει. Να το αντιπαραθέσουμε σε αυτό που ενώνει το κεφάλαιο. Να αντιστρέψουμε τη πορεία πτώχευσης του λαού που εφαρμόζει ως λύση εξόδου από τη κρίση η εξουσία του κεφαλαίου…»

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πρώτη προειδοποίηση!

Θα σας παρακαλούσα τα σχόλια να παραμένουν εντός θέματος.

Θα σας παρακαλούσα τα σχόλια να είναι ευπρεπή.

Αλλιώς θα αναγκαστώ να πάρω μέτρα.