The Stakes in "Punishing" Greece (στα Ελληνικά)

(Μετάφραση από τον Ν.P. του πολύ σημαντικού άρθρου του Rick Wolf που έχουμε καταχωρήσει στο πρωτότυπο πριν λίγες μέρες παρακάτω)

Ο παγκόσμιος καπιταλισμός κατέρρευσε το 2007. Οι  κύριες αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, μεταξύ άλλων, είναι:

1. Το γεγονός ότι οι πραγματικοί μισθοί σταμάτησαν να αυξάνονται στις ΗΠΑ. Η  υποκατάσταση των μισθών με τον αυξανόμενο τραπεζικό δανεισμό των εργαζομένων ξεπέρασε τα όρια που αυτοί θα μπορούσαν να αντέξουν
2. Η παγκόσμια βιομηχανική υπέρ-επένδυση
3.  Η έκρηξη της κερδοσκοπίας και η ανάληψη υψηλού ρίσκου από τις τράπεζες, άλλους χρηματοπιστωτικούς και μη οργανισμούς καθώς και από τους πλουσίους
4. Η συστηματική απόκρυψη του πιστωτικού ρίσκου από τους οίκους που έκαναν τις εκτιμήσεις
5. Η αποτυχία των κυβερνήσεων τα τελευταία 25 χρόνια να επιβλέψουν και να ρυθμίσουν τις αγορές. Αυτό οφείλεται όλο και περισσότερο στη δύναμη των εταιρειών και των πλουσίων που  χρηματοδοτούν κόμματα και προάγουν παρασκηνιακά τα συμφέροντά τους.
6. Το αυξανόμενο χρέος των κυβερνήσεων
7. Οι τεράστιες ανισορροπίες εμπορικών και κεφαλαιακών ροών μεταξύ των εθνών (και πάνω από όλα το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ και το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας)

Σε αυτή τη λίστα ο ρόλος της Ελλάδας είναι αμελητέος, αλλά οι Έλληνες εργαζόμενοι παίρνουν μια περίοπτη θέση ανάμεσα στα θύματα μιας καπιταλιστικής κρίσης που οι ίδιοι δεν προκάλεσαν.

Όταν έκανε την εμφάνισή της  η κρίση του 2007, η Ελλάδα, όπως και οι περισσότερες άλλες χώρες, αύξησε το δημόσιο χρέος της. Η Ελλάδα είχε ήδη υψηλά ελλείμματα που σε μεγάλο βαθμό οφείλονταν σε αισιόδοξες προβλέψεις για τις προοπτικές της οικονομίας της δεδομένων των χαμηλών, για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, μισθών και την αυξανόμενη παραγωγικότητα τα προ του 2007 έτη.  Έτσι, η Ελλάδα δανείστηκε πολλά (παρόλα αυτά άλλες χώρες που δανείστηκαν περισσότερα και για παρόμοιους λόγους δεν έχουν - προς το παρόν - την ίδια αντιμετώπιση με την Ελλάδα).

Το πρόβλημα με το Ελληνικό χρέος είναι ότι άλλες μεγαλύτερες και πλουσιότερες καπιταλιστικές χώρες, (των οποίων οι ενέργειες ήταν οι κύριες αιτίες της παγκόσμιας κρίσης), έχουν ήδη αυξήσει σημαντικά το χρέος τους. Το να δανείζει κανείς τις δεύτερες είναι πολύ ασφαλέστερο από το να δανείζει φτωχότερες χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, κλπ. Έτσι, οι δανειστές απαιτούν από τις φτωχές χώρες να πληρώνουν πολύ υψηλότερα επιτόκια απλώς για να ανταποκριθούν στις τρέχουσες δανειακές υποχρεώσεις τους (και πιθανότατα θα χρειαστεί να δανειστούν και περισσότερα όπως οι άλλες χώρες για να αποφύγουν την οδυνηρή ύφεση).  Οι δανειστές απειλούν να σταματήσουν να δανείζουν αυτές τις φτωχές χώρες εκτός κι αν μειώσουν το δημόσιο χρέος τους ως ποσοστό του ΑΕΠ (πρόκειται για έναν ευρέως χρησιμοποιούμενο δείκτη της εγχώριας παραγωγής που σε τελευταία ανάλυση αντικατοπτρίζει τη  δυνατότητα να αποπληρωθούν τα χρέη).

 Για να εξοικονομήσουν τα δισεκατομμύρια που χρειάζονται για να πληρωθούν οι αυξημένοι τόκοι, ή για να μειωθεί το δημόσιο χρέος, χώρες σαν την Ελλάδα πρέπει να αυξήσουν τη φορολογία των πολιτών ή να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες που καλύπτουν τις ανάγκες του κόσμου ή και τα δύο. Αυτές οι ενέργειες θα έδιναν στις κυβερνήσεις τους πόρους να πληρώσουν τους τόκους ή να μειώσουν το δημόσιο χρέος.

Με απλά λόγια: Πρώτα, η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έφερε ύφεση στην Ελλάδα, και τώρα, η «ανάκαμψη» προσπαθεί να βάλει τον Ελληνικό λαό να υποφέρει οικονομικά για μια απροσδιόριστη χρονική περίοδο καθώς οι παγκόσμιοι δανειστές προτιμούν να διαθέσουν τα κεφάλαιά τους σε πλουσιότερες .  Οι ίδιοι ηγέτες επιχειρήσεων και κρατών που δημιούργησαν την κρίση διαχειρίζονται την «ανάκαμψη», ακριβώς με αυτό τον τρόπο.

Ούτε μπορούμε να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι η Ελληνική κυβέρνηση και οι Έλληνες επιχειρηματίες πιέζονται επίσης τώρα να πάρουν μια απόφαση. Θα ακολουθήσουν το πλάνο ? Θα εξαναγκάσουν τη μεγάλη μάζα των Ελλήνων εργαζομένων και των οικογενειών τους να πληρώσουν υψηλότερους φόρους, να μειώσουν τα εισοδήματά τους και να στερηθούν δημόσιες υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, κλπ), για να εξυπηρετήσουν τους δανειστές ? Ή θα μπλοκαριστούν από την αντίδραση του κόσμου ? Να τι παίζεται τώρα με τις μαζικές απεργίες στην Ελλάδα.

Και πώς θα μπορούσε αυτή η αντίδραση να αλλάξει τα πράγματα ?  Στο άμεσο μέλλον θα μπορούσαν επιτέλους να απαιτήσουν να σταματήσει η φοροδιαφυγή της ελίτ των εκατομμυριούχων και δισεκατομμυριούχων της Ελλάδας.  Ας πληρώσουν επιτέλους σύμφωνα με τις δυνατότητές τους για να εξυπηρετήσουν τους δανειστές της χώρας. Δεδομένων ωστόσο των περίφημων μηχανισμών φοροδιαφυγής που λειτουργούν για αιώνες, θα ήταν προτιμότερο, (και καλύτερα τώρα παρά αργότερα), να καταργηθούν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα και να αναδιοργανωθούν ως επιχειρήσεις ελεγχόμενες από εργαζόμενους με τη συμμετοχή της κυβέρνησης.  Η κοινή τους προσπάθεια θα ήταν να προχωρήσουν με μια «ανάκαμψη» όχι μόνο από την παρούσα καπιταλιστική κρίση αλλά από το ίδιο το σύστημα που αναπαράγει καπιταλιστικές κρίσεις κάθε λίγα χρόνια.

Μια τέτοια Ελληνική αντίδραση θα παρακινούσε και θα ενέπνεε παράλληλα κινήματα σε άλλες χώρες όπου ο κόσμος επίσης υποφέρει επειδή αντιμετωπίζει το κόστος μιας κρίσης που δεν προκάλεσε και μια «ανάκαμψη» που δεν θα είναι δική τους. Επίσης αυτό θα χρειαζόταν γιατί η Ελληνική αντίσταση θα χρειαζόταν συμμάχους  και αλλού για να επιτύχει και αντίστροφα.

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση είναι επαχθής για τις εργατικές τάξεις όλου του κόσμου αλλά είναι και μια ευκαιρία. Το να υποφέρεις το πρώτο χάνοντας την ευκαιρία να αξιοποιήσει το δεύτερο κάνει την παρούσα κρίση ακόμη πιο τραγική

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/03/stakes-in-punishing-greece.html

discount