Πώς η τραπεζική κρίση μετατράπηκε σε δημοσιονομική

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

του Σταθη Στασινού

Τα πρώτα σημάδια της κρίσης ήταν φυσικά στις ΗΠΑ, με την κρίση των τραπεζών και τα διάφορα καζινοεργαλεία στις αρχές του 2007. Τότε, βεβαίως, κανείς δεν μιλούσε γι' αυτά και η Ελλάδα βρισκόταν σε εποχές φούσκας και “ασφαλών” δομημένων ομολόγων. Φτάσαμε στον χειμώνα του 2008 με τη χρεωκοπία της Bear Sterns, μίας από τις πέντε μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα πάλι δεν μάθαμε τίποτε, διότι οι τράπεζες συνέχιζαν να δανείζουν σαν μεθυσμένοι ναύτες, στην ουσία συνέχιζαν να πληθωρίζουν διάφορες αξίες, κάτι που με διάφορα ταχυδακτυλουργικά τα ονομάζαμε ανάπτυξη.

Χρειάστηκε να φτάσουμε στον περίφημο Σεπτέμβριο του 2008, τότε δηλαδή που μέσα σε μία εβδομάδα εξαφανίστηκαν από τον χάρτη άλλες δύο από τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες των ΗΠΑ (η Lehman Brothers και η Merill Lynch) και η διατραπεζική αγορά πάγωσε μια για πάντα. Στην Ελλάδα βεβαίως επέμεναν πως δεν υπάρχει πρόβλημα. Η κυβέρνηση του "καταλληλότερου" απάντησε στην κρίση με το περίφημο πακέτο των 28 δισ., που οι ελληνικές τράπεζες “δεν είχαν ανάγκη” (αλλά ευχαρίστως βούτηξαν τα λεφτά).

Μετά ήρθε ο ΓΑΠ, που από την αρχή μάς έλεγε ότι είδε την κρίση ως ευκαιρία, δεν εξήγησε πως ήθελε να την αλλάξει παρέα με τον Ντομινίκ του ΔΝΤ, με τον οποίο τα είχαν μιλήσει και συμφωνήσει, όπως άλλωστε μας διαβεβαίωσαν και ο Ντομινίκ και ο Ραντανπλάν Σαχινίδης.

Amid the Echoes of an Economic Crash, the Sounds of Greek Society Being Torn

ΠΗΓΗ: NYT

By RACHEL DONADIO

Published: October 20, 2012

ATHENS — The cafes are full, the night life vibrant and the tourists still visiting in droves, but beneath the veneer of normalcy hereGreece is unraveling. In good times, money papered over some of the problems. As the economic crisis grinds along, austerity is fraying the bonds of civility, forcing long-submerged divisions to the surface.

Members of the neo-Nazi Golden Dawn party, who are widely seen to have the support of the police, clash violently with leftists and immigrants, raising fears of the precariousness of the rule of law. But the discord is not confined to them.

Lawmakers, increasingly mired in corruption scandals that alienate the public, curse one another in Parliament. Friends fall out, disagreeing over how deep the country’s troubles run and who is to blame.

The divisions are not only political. With unemployment at 25 percent, and exceeding 50 percent for young people, tensions are rising between generations, public- and private-sector workers, haves and have-nots.

“In Greece today, there are people with nothing to lose, and they’re dangerous,” said a popular blogger, Pitsirikos, as he sat in a cafe here. “If something happened, it would be like pouring gasoline on a fire. From moment to moment, things change completely. It’s not stable.”