Μερικές δεύτερες σκέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα

Πηγή: αριστερό blog

του Παν. Μαυροειδή

Όταν στις 6 Μάη ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν δεύτερος, η αριστερά έπαιρνε συνολικά 27% και η  ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπαιρνε το διόλου ευκαταφρόνητο 1,2% και 75.000 ψήφους, λίγοι  επέμεναν να επισημαίνουν την δυναμική εμφάνιση της φασιστικής Χρυσής Αυγής. ‘’Ο κόσμος δεν ξέρει τι λένε …αν ήξερε δεν θα τους ψήφιζε …κατά βάση ψηφίζονται για διαμαρτυρία’’, ήταν οι συνήθεις απαντήσεις προς τους δύστροπους ανησυχούντες που δυσκολεύονταν να χαρούν.

Είναι αυτό το χρόνιο άγχος  εκείνης της αριστεράς, που έχοντας ενσωματώσει το σύνδρομο της ήττας, θέλει  να βλέπει παντού νίκες. Είναι εκείνο  το κόμπλεξ μήπως βρεθεί με τους ‘’χαμένους’’, λες και το συναίσθημα της ήττας και της ανημπόριας  δεν είναι ο ‘’μαύρος αδερφός’’ τόσων και τόσων φτωχών, ανυπεράσπιστων  και ανέργων.

Είναι  η εθελοτυφλία της μικροαστικής   αριστεράς να βλέπει  το μαγαζί της και όχι τη συνολική διάταξη των πολιτικών συσχετισμών.

Είναι, ακόμη χειρότερα,  η βαριά παράδοση της κρατικοποίησης της αριστεράς ειδικά μετά την μεταπολίτευση. Ο  εθισμός των αριστερών της κυρίαρχης αριστεράς, παρά τα αντιθέτως δηλούμενα, να μετράνε τα πάντα με βάση τα κοινοβουλευτικά ποσοστά και την αναγνώριση της μέσης κοινής γνώμης και να αδιαφορούν για τον ιδεολογικό αξιακό συσχετισμό που κυοφορείται κάθε φορά.

Varoufakis Y: Greek Election Result: An Assessment

Πηγή: Social Europe Journal

του Γ. Βαρουφάκη

Greek voters gave their contradictory verdict: While 55% voted for parties that stood explicitly against the ‘bailout’ terms and conditions, a pro-’bailout’ government is about to be formed – such is the nature of Greece’s electoral system (which rewards the largest party with a bonus of 50 additional MPs in the 300 seat chamber). The New Democracy party will lead the government even though it is utterly clear that at least one in three of the voters who backed it think very little of the party and its leader but felt they had no option but to vote for them simple because the alternative, a Syriza government, might bring upon the nation the combined wrath of Berlin, Frankfurt and Brussels. This is as inauspicious a beginning for a new government with a mountain range of challenges as one could have imagined.

So, what next? Setting aside the shenanigans of the next few days (that will be necessary before the degenerate socialist party, PASOK, finds the ‘narrative’ which will allow it to explain to itself its support to the New Democracy-led government), the main ‘feature’ to look forward to is the upcoming EU Council meeting, on 28^th and 29^th June where a Greek Bailout Mk3 will no doubt be shaped. For despite Germany’s protestations (that Greece must stick to the terms and conditions of Bailout Mk2), reality has overtaken and effectively annulled Bailout Mk2. To put it simply, all the underlying hypotheses (primarily regarding Greece’s recession and the related tax revenue projections) have been violated by the facts on the ground. Bailout Mk3 is an inevitability, since a Grexit would be tantamount to the instant dismantling of the Eurozone.

Δημήτρης Β. Παπαδημητρίου: Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια αναπτυξιακή δημόσια πολιτική

Πηγή: ΑΥΓΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΠΟΥΛΑΚΙΔΑ

Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον κ. Δημήτρη Β. Παπαδημητρίου, πρόεδρο του Ινστιτούτου Οικονομικών Levy του Bard College και εκτελεστικό αντιπρόεδρο και καθηγητή Οικονομικών στην έδρα «Jerome Levy» στο Bard College. Οι γνώσεις και η εμπειρία του στα θέματα της οικονομικής κρίσης που επιμένει να συνεχίζεται στην Ευρώπη, καθώς και η ελληνική καταγωγή του, δημιούργησαν το κίνητρο για αυτή την τόσο επίκαιρη συνέντευξη, λίγες ώρες πριν οι Έλληνες πολίτες αποφασίσουν από ποιον και με ποια πολιτική θέλουν να κυβερνηθούν. Μιλήσαμε για την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στις ΗΠΑ, το πολιτικό του πρόγραμμα, τη διασύνδεση της κρίσης Ελλάδας - Ε.Ε. τα μέτρα και τις πολιτικές που απαιτούνται για να ξεπεράσει η Ελλάδα τις χρόνιες διοικητικές και οικονομικές αδυναμίες της.

* Η Ελλάδα ίσως βρίσκεται στα πρόθυρα μιας μεγάλης πολιτικής ανατροπής, καθώς ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) φαίνεται να είναι έτοιμος για μια ιστορική νίκη παρά τις άγριες επιθέσεις προπαγάνδας που έχει δεχθεί, το τελευταίο κυρίως διάστημα, από το εγχώριο πολιτικό κατεστημένο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ποια είναι η επικρατούσα αντίληψη για τον ΣΥΡΙΖΑ στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ποια πιστεύετε ότι θα είναι η στάση της Ε.Ε. απέναντί του, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί διακαώς την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, αλλά θεωρεί ταυτόχρονα αναγκαία την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου;

Τρόμον έδωκας… τρόμο θα λάβεις

Πηγή: Γαλαξιάρχης (via tvxs.gr)

Ο Αντώνης Σαμαράς βάλθηκε να αποδείξει για μία ακόμη φορά ότι είναι ο αιώνιος “loser” της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Δεν έμαθε ποτέ ότι τρόμος και κάλπη δεν συμβαδίζουν. Διότι, όσο καταπραϋντική κι αν είναι η δράση της αντιπροσώπευσης, η κίνηση της τοποθέτησης του φακέλου στη σχισμή συνοδεύεται πάντα από ελπίδα. Ακόμη και στις πιο ζοφερές περιόδους της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Ο Αντώνης έχει χάσει ακόμη κι αν γίνει πρωθυπουργός αύριο. Για δύο βασικούς λόγους: η εμμονή του σε εγκληματικά διλήμματα του τύπου “ευρώ ή θάνατος”, αφενός μεν αφορά το φοβικό τμήμα της κοινωνίας που δεν μπορεί να αποτελέσει εκ των πραγμάτων σοβαρό στήριγμα για την επιβολή της νεοδημοκρατικής εξουσίας, αφετέρου δε έδωσε όλα τα όπλα στους δανειστές να τον λιανίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, όπου -ας μην γελιόμαστε- το πιο πιθανό είναι να μη βρεθεί ποτέ.

Ten Questions to Guillermo Nielsen. Europe crisis.

Πηγή: βλέμμα

Ten Questions

Guillermo Nielsen, former Argentine State Secretary of Finance, negotiator of the debt restructuring of 2005, former Argentine Ambassador in Germany.

El Economista–Buenos Aires,  15 th June, 2012.

1. Late in 2009, Europe was gradually recovering from the Great Recession and Greece faced an incipient debt crisis. Presently, the European economy has fallen back in recession and the debt crisis has extended to many other countries. Was this an inevitable outcome or is this a case of financial malpractice?

There was malpractice. At the end of 2009 and the beginning of 2010, I happened to live the Greek crisis from Berlin and interact with the most important German government officials, from the President of the Bundesbank to the Finance Minister. They had a completely naïve vision. They believed that Greece, because of being a European country, should not restructure. Besides, the role played by the IMF was quite unfortunate. During the Greek crisis, I remember attending a lunch together with many other ambassadors and the President of the Bundesbank, Axel Weber. He delivered an extremely hard and orthodox speech stating that the Greek financial rescue would amount to 32,000 million euros, which meant practically nothing. On leaving that lunch, press agencies reported that Dominique Strauss- Kahn (who was by then the Managing Director of the IMF) that was visiting Berlin, had said that the rescue would rise to 110,000 million euros. They were completely misguided.