Κυριακή 3 Ιουνίου 2012
Ανακυβίστηση Βενιζέλου
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
του Κ. Καλλωνιάτη
Είναι ηλίου φαεινότερο πως το ΠΑΣΟΚ πληρώνει στις εκλογές αυτές την πολιτική αδιαπραγμάτευτης αποδοχής του Μνημονίου που έφερε τη χώρα στη δεινή σημερινή κατάσταση. Όμως, ο νέος αρχηγός του, στο όνομα της υπευθυνότητας και του πραγματισμού, επιχειρεί να αποσείσει τις ευθύνες του μνημονιακού ναυαγίου και να προβάλει μία νέα πολιτική εικόνα ανασύνταξης του κόμματος, η οποία, πέραν κάποιων γενικόλογων παραδοχών περί διαχειριστικών λαθών, βασίζεται ουσιαστικά σε δύο σκέλη:
Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε μία χώρα ερείπιο από τη διακυβέρνηση της ΝΔ και "υποχρεώθηκε" να αποδεχθεί το Μνημόνιο 1 για να μην χρεοκοπήσει η χώρα, ενώ "πέτυχε" το Μνημόνιο 2, που σήμανε νέα μεγάλη ευρωπαϊκή χρηματοδότηση με χαμηλότερο επιτόκιο και σημαντικό κούρεμα χρέους 100 δισ. Δεύτερον, με την εξασφάλιση των παραπάνω δεδομένων και με την αλλαγή του κλίματος στην Ευρώπη, τώρα το ΠΑΣΟΚ μπορεί να προχωρήσει στην "οργανωμένη διαπραγμάτευση" του Μνημονίου αντί της καταστροφικής για την οικονομία καταγγελίας που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, ο αγώνας κατά του λαϊκισμού που ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. επικαλούνται προβαλλόμενα ως θεματοφύλακες της σοβαρότητας, της υπευθυνότητας και του ρεαλισμού για τη διάσωση της χώρας καθόλου δεν δικαιολογεί την πολιτική ασυνέπεια και ψευδολογία.
Ανθρώπινες «μερίδες ξου»
|
ΠΑΛΙ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ Κυριακή 3 Ιουνίου 2012
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Είτε κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρή κυβέρνηση είναι δύσκολο να υπάρξει, καθώς ο σχηματισμός που θα δημιουργηθεί θα έχει τον μισό τουλάχιστον ελληνικό λαό απέναντί του
Κυβέρνηση θα αποκτήσει οπωσδήποτε η Ελλάδα μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Είτε είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση θα σχηματιστεί και μάλιστα με την πρώτη κιόλας εντολή που θα δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αν κερδίσει η ΝΔ, θα κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με τη ΔΗΜΑΡ αν κριθεί απαραίτητο. Αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει κυβέρνηση με τη στήριξη τόσο της ΔΗΜΑΡ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και με την ανοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου. Κυβερνητική λύση θα δώσει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, καθώς βρίσκεται στη φάση της αποσύνθεσής του, θα στηρίξει πρόθυμα τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προχωρήσει στη μετάλλαξή του στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ως ελάσσων κυβερνητικός εταίρος.
Ισχυρή κυβέρνηση όμως αποκλείεται να υπάρξει. Το πρώτο κόμμα πιθανότατα δεν θα έχει καν ούτε το ένα τρίτο των ψήφων και παρ' όλο που οποιαδήποτε κυβέρνηση θα στηρίζεται από δύο, τρία ή περισσότερα κόμματα, θα έχει τουλάχιστον τον μισό ελληνικό λαό απέναντί της και απολύτως εχθρικά διακείμενο.
ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗΣ: ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Σάββατο 2/6/2012
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ*
Ερ. Πως βλέπεις το τοπίο που διαμορφώνεται εν όψει των εκλογών της 17 Ιούνη;
Σ.Κ. Η στιγμή που ζούμε είναι η συνέχιση του σεισμού της 6ης Μαϊου, με τη διαφορά ότι δεν πρόκειται για απλές μετασεισμικές δονήσεις αλλά μάλλον για προανάκρουσμα μεγαλύτερου σεισμού. Η εντεινόμενη πόλωση μεταξύ Συριζα και Μνημονιακού μπλοκ, με βασικό πόλο τη Δεξιά, είναι η λογική προέκταση της δυναμικής που αποτυπώθηκε στο αποτέλεσμα των εκλογών. Το πιο εντυπωσιακό ίσως στοιχείο, που δεν έχει τονιστεί επαρκώς πάρα κάποιες πολύ σοβαρές αναλύσεις όπως αυτές των Γιάννη Μαυρή και Χριστόφορου Βερναρδάκη, είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανόδου του Σύριζα αλλά και αυτά των στρωμάτων και των κοινωνικών χώρων που αντιστέκονται σ'αυτήν την άνοδο της ριζοσπαστικής αριστεράς και που συσπειρώνονται σήμερα κυρίως στη ΝΔ.
Εχουμε λοιπόν, σε αδρές γραμμές, από τη μια πλευρά κυρίως τα εργατικά και λαϊκά στρώματα των μεγάλων αστικών κέντρων, τον κόσμο της μισθωτής εργασίας με την ευρεία έννοια, με το κύριο κέντρο βάρους στις παραγωγικές ηλικίες, και από την άλλη, την ύπαιθρο , τις μεγάλες ηλικίες, τα πιο εύπορα στρώματα της μη-μισθωτής εργασίας. Ο Συριζα κατάφερε επιτέλους αυτό που η αριστερά μάταια κυνηγούσε για δεκαετίες, να διευρύνει την επιρροή της στον κορμό του λαϊκού ΠΑΣΟΚ διατηρώντας και επεκτείνοντας ταυτόχρονα το παραδοσιακό της ακροατήριο, με ιστορικές καταβολές και υψηλό βαθμό πολιτικοποίησης και κοινωνικής δράσης.