Why A Grexit Would Make Lehman Look Like Childs Play

 From Peter Tchir of TF Market Advisors

http://www.zerohedge.com/ 

(via Λαιστρυγονία)

Why A Grexit Would Make Lehman Look Like Childs Play

Maybe I’m wrong, but every time I look at the possibility of a Greek exit right now I see it spiraling out of control and dragging down the entire global economy.  I hear and read the arguments of why it is controllable and they just don’t seem credible.  They either link a Greek devaluation to other devaluations that have little, if anything in common.  They also seem to ignore human nature and how the markets will likely respond.  I think with planning and time, a Greek exit would be manageable but right now it would create chaos, first within Europe and then the globe.

The ECB, EFSF and IMF will take massive losses

The ECB has €50 billion of GGB bonds still on their books.  Those would not get paid at par by Greece if this is an amicable breakup, but this is quickly heading to a pots and pans thrown in the kitchen sort of break-up.  Why would Greece pay the ECB if they feel like the ECB drove them out?  Don’t forget, not for a second, that most of the money Greece now gets goes to pay back the ECB and IMF.  The EFSF is totally out of luck.  The ECB might be able to offer something to a post drachma Greece, but the EFSF offers nothing.  The IMF has more negotiating power, as their direct loans had more protection in the first place and they are likely to provide additional funds post exit, but quite simply Greece won’t be able to pay them in full on existing loans.

The Guardian: H καθοδική κοινωνική κινητικότητα είναι πλέον πραγματικότητα

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ 2/6/2012

του  ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ

Κάθε γενιά έχει και το δικό της ποσοστό απόκληρων. Δεν συμβαίνει συχνά η δεινή κατάσταση στην οποία το να είναι κανείς απόκληρος να αφορά σε μια ολόκληρη γενιά. Όμως ακριβώς αυτό ενδέχεται να συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη.

Μετά από αρκετές δεκαετίες αυξανόμενων προσδοκιών, αυτοί που εισέρχονται τώρα στην ενήλικη ζωή αντιμετωπίζουν την κατάρρευση των προσδοκιών τους -και μαζί όποια ελπίδα για μια ομαλή κατάβαση. Πλέον υπάρχει ένα σκοτεινό τούνελ πίσω από κάθε φως που τρεμοπαίζει και σβήνει σε μια προσπάθεια να τρυπήσει το σκοτάδι. Η προοπτική της μακροπρόθεσμης ανεργίας και τα μεγάλα διαστήματα "παλιοδουλειών" πολύ κατώτερων των ικανοτήτων και των προσδοκιών τους, χαρακτηρίζουν την πρώτη γενιά μετά τον πόλεμο που αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο καθοδικής κοινωνικής κινητικότητας.

Οι νέοι της γενιάς που μπαίνουν τώρα στη λεγόμενη "αγορά εργασίας" προετοιμάστηκαν να πιστεύουν πως σκοπός της ζωής τους είναι να ξεπεράσουν τις επιτυχημένες διαδρομές των γονιών τους και πως κάτι τέτοιο είναι μέσα στις ικανότητές τους. Όσο μακριά κι αν έφτασαν οι γονείς τους, εκείνοι θα μπορούν πάνε ακόμη πιο πέρα. Τίποτα δεν τους προετοίμασε για την άφιξη του σκληρού και αφιλόξενου κόσμου της απαξίωσης των αποτελεσμάτων, της αξίας που με κόπο κέρδισαν, της αστάθειας των θέσεων εργασίας και της εμμονής της ανεργίας, της παροδικότητας των προοπτικών και μιας μακράς διάρκειας ήττας, των θνησιγενών έργων και της απογοήτευσης και των ανύπαρκτων ευκαιριών. Όσο ψηλότερα στόχευαν τόσο πιο εξαπατημένοι και καταποντισμένοι θα νιώθουν.

The New York Times: Το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας προς την Αθήνα επιστρέφει στην Ευρώπη

Ημερομηνία δημοσίευσης: 02/06/2012

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

Σκίτσο του Brian Adcock (Σκωτία)

Τη στιγμή που η συμμετοχή της στη νομισματική ένωση παραμένει αβέβαιη, η Ελλάδα συνεχίζει να λαμβάνει δισεκατομμύρια ευρώ ως έκτακτη βοήθεια από μια αποκαλούμενη τρόικα δανειστών που επιβλέπει τη διάσωσή της. Ωστόσο, ελάχιστα από αυτά τα χρήματα πηγαίνουν στην ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να πληρώσει για ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες. Αντιθέτως, διοχετεύονται και πάλι στις τσέπες της τρόικας.

Το ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης των 130 δισεκατομμυρίων ευρώ, που υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζε χρόνο στην Ελλάδα, εξυπηρετεί κυρίως τους τόκους του χρέους της χώρας, ενώ η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να παραπαίει. Όλα αυτά δεν βγάζουν νόημα από οικονομική άποψη, αλλά εξυπηρετούν μια συγκεκριμένη λογική του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού τομέα. Σε τελική ανάλυση, τα χρήματα που στέλνει η τρόικα -η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή- προέρχονται από Ευρωπαίους φορολογούμενους, πολλοί από τους οποίους είναι όλο και περισσότερο δύσπιστοι απέναντι στην πολιτική αναστάτωση στην Αθήνα, η οποία σκιάζει το μέλλον της Ευρωζώνης.

High Frequency: Εάν σκάσει η φούσκα των 10ετών γερμανικών ομολόγων τότε η Ευρώπη θα γνωρίσει τραπεζικό κραχ - Άμεσα θα χαθούν 228 δισ. ευρώ - Το αναιμικό τραπεζικό σύστημα της και το υψηλό χρέος παραβλέπονται από τους επενδυτές ομολόγων

ΠΗΓΗ: www.bankingnews.gr

Το γερμανικό ομόλογο θα υποχωρήσει κατά 35% όταν η κρίση στην ευρωζώνη θα φαίνεται να τελειώνει, δήλωσε ο Carl Weinberg, επικεφαλής της High Frequency, προειδοποιώντας ότι η πτώση σε ιστορικά χαμηλά της απόδοσης δημιουργεί ολοένα και περισσότερες ανησυχίες για την ύπαρξη φούσκας.

Η απόδοση του 10ετούς γερμανικού ομολόγου, ωρίμανσης Ιουλίου 2022 υποχωρεί στο 1,162% ενώ η τιμή του είναι στις 105,555 μονάδες. Σύμφωνα με τον Weinberg αυτά τα επίπεδα δεν είναι ρεαλιστικά, ενώ μόλις οι επενδυτές αντιληφθούν την υπερτίμηση των ομολόγων οι εκροές θα αυξηθούν κατακόρυφα. Από την έναρξη της ελληνικής κρίσης η υπερτίμηση φτάνει στο 22%. 

Αναμένουμε τις τιμές του bund να διορθώσουν βίαια όταν ακόμη οι επενδυτές αντιληφθούν ότι η δημοσιονομική κατάσταση της Γερμανίας είναι ευάλωτη και ο τραπεζικός της κλάδος εύθραυστος. Μόλις έλθουν αυτά στην επιφάνεια κανείς δεν θα δίνει στα ομόλογα της χώρας. 

Ο Weinberg ανέφερε ότι τα φυσιολογικά επίπεδα του γερμανικού ομολόγου είναι μεταξύ 2,5-3,5%, ενώ αν λάβουμε υπόψιν μας και τον πληθωρισμό το ποσοστό ανεβαίνει στο 4,5-5%. Επομένως το premium φτάνει τις 300-350 μ.β. Εάν η αγορά διορθώσει τότε θα μιλάμε για πτώση περίπου 35%, ή κεφαλαιακές απώλειες 228 δισ. ευρώ από τα συνολικά 652 δισ. ευρώ που είναι επενδεδυμένα στα γερμανικά ομόλογα. Επομένως, άν αυτή η διόρθωση γίνει βίαια τότε θα γνωρίσουμε ένα ισχυρό κραχ στο τραπεζικό σύστημα, καταλήγει ο Weinberg.

Εύθραυστη η Γερμανία σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ – Το αναιμικό τραπεζικό σύστημα της και το υψηλό χρέος παραβλέπονται από τους επενδυτές ομολόγων

Στο χορό των προειδοποιήσεων για τις καταστροφικές επιπτώσεις πιθανής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη μπήκαν σήμερα και οι Financial Times, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ακόμη και για την ίδια τη Γερμανία.

Η Γερμανία είναι αυτή που επωφελήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον από την είσοδο στην ευρωζώνη των αδύναμων χωρών, αναφέρουν στην ανάλυση τους οι FT. Η οικονομία της στηρίζεται κατά 40% στις εξαγωγές, ενώ το τραπεζικό της σύστημα μόνο ισχυρό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Το χρέος της ξεπερνά το 80% του ΑΕΠ, καθιστώντας την ευάλωτη, ακόμη και αν αυτό δεν έχει αποτυπωθεί στις αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων.

Οι αδυναμίες αυτές, κυρίως δε αυτές του τραπεζικού της συστήματος, μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες για τη χώρα, την ώρα μάλιστα που επιμένει σε πολιτικές που οδηγούν την ζώνη σε αδιέξοδα. Αν συνυπολογιστεί η τεράστια έκθεση της Γερμανίας σε χώρες που βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης, όπως η Ελλάδα αλλά και η Ισπανία, η χώρα μόνο ασφαλές καταφύγιο για τους επενδυτές δεν είναι.

Οι αναλυτές της BofA Merrill Lynch, σε έκθεση τους, υπολόγιζαν ότι η ύφεση στην Ευρωζώνη θα μπορούσε να ανέλθει ακόμα και στο 4%, ποσοστό ανάλογο με τη συρρίκνωση μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008. Επομένως, σύμφωνα με τους FT, μόνο οι απώλειες για το Βερολίνο από μια έξοδο της χώρας μας από το ευρώ, αποτιμώνται σύμφωνα με τον αρθρογράφο σε 90 δισ. ευρώ.

Εν τω μεταξύ, την εκτίμηση ότι ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ασκούσε πιέσεις σε όλες τις αξιολογήσεις των κρατών της περιοχής, ανεβάζοντας το κόστος των διασώσεων για την Γερμανία σε απαγορευτικά επίπεδα.

Γ. Κατρούγκαλος: Η χώρα δεν είναι άοπλη!

Αν οι δανειστές επιλέξουν τη ρήξη, τότε ανοίγει ο δρόμος για να επικαλεστούμε «κατάσταση ανάγκης» και να διακόψουμε την πληρωμή του χρέους

πηγή: ΕΘΝΟΣ 2/6/2012

του Γ. Κατρούγκαλου

Προφανώς το πρόβλημα της εξόδου από την κρίση δεν είναι νομικό, ούτε καν κυρίως οικονομικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό. Από τη νομική άποψη, όμως, που παρουσιάζεται εδώ, τα πράγματα είναι απλά:

Τα μνημόνια καθαυτά δεν αποτελούν διεθνείς συμβάσεις. Συνεπώς από αυτά δεν απορρέουν διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, ούτε η εφαρμοστική τους νομοθεσία έχει τυπική ισχύ ανώτερη από τον κοινό νόμο.

Ούτε από τις δανειακές συμβάσεις απορρέουν δεσμεύσεις με υπερνομοθετική ισχύ, εφόσον αυτές δεν έχουν κυρωθεί σύμφωνα με το Σύνταγμα.

Συνεπώς, όλοι οι μνημονιακοί νόμοι μπορεί να καταργηθούν με νέο νόμο, με απλή πλειοψηφία, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη καταγγελία καμιάς σύμβασης.

Ειδικότερα:

? Η θέση περί της πολιτικής και όχι νομικής φύσης των μνημονίων έγινε, ορθά, δεκτή από την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 668/2012. Αλλωστε, το ίδιο το Μνημόνιο χαρακτηρίζεται από τον νόμο ως «σχέδιο προγράμματος», ενώ στο κείμενό του αυτοπροσδιορίζεται ως «σχέδιο δράσης».