Γερμανία: Και μια φωνή υποστήριξης της Ελλάδας

ΠΗΓΗ: ΕΛ. Τύπος

"Όποιος αρνηθεί τώρα την αλληλεγγύη στους Έλληνες, ρισκάρει έναν εκτροχιασμό της χώρας σε χαοτικές ή αυταρχικές δομές, που θεωρούνταν από καιρό ξεπερασμένες", δηλώνει ο Πρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ σε συνέντευξή του στην Die Zeit και καλεί την κυβέρνηση της χώρας του να μην επιτρέψει να βυθιστεί η Ελλάδα σε κοινωνικό χάος. Τονίζει δε ότι η Ελλάδα αποτελεί μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη, καθώς επί χρόνια "είχε μετατραπεί σε λεία λίγων οικογενειών, ενώ δεν διαθέτει λειτουργικές κρατικές δομές".

Ο κ. Γκάμπριελ υποστηρίζει ότι το θέμα είναι "να εκπονήσουμε τεράστια επενδυτικά προγράμματα" και όχι "να ρίχνουμε σωρηδόν δημόσιο χρήμα", το οποίο, όπως λέει, "θα χαθεί χωρίς επιτυχία". Ο ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών υπενθυμίζει μάλιστα στην Ευρώπη ότι η Ελλάδα μόλις την δεκαετία του '70 ξεπέρασε μία στρατιωτική δικτατορία και κατηγορεί την 'Αγκελα Μέρκελ ότι με την πολιτική της κατάφερε οι ακροδεξιοί και οι πολέμιοι της Ευρώπης να εξασφαλίζουν την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο. Επισημαίνει ακόμη ότι η Ελλάδα θα ήταν η πρώτη αλλά όχι η μόνη πέτρα που θα ξεκολλούσε από το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. "Βραχυπρόθεσμα, η Γερμανία θα μπορούσε να αντέξει και να "ελβετοποιηθεί", δηλαδή να ευημερεί οικονομικά, αλλά πολιτικά να είναι άνευ σημασίας. Τότε θα είχαμε έναν γερμανικό μονόδρομο στην Ευρώπη, όχι στρατιωτικό, αλλά οικονομικό. Θα λέγαμε ότι θέλουμε να αγοράζετε τα προϊόντα μας, αλλά δεν μας ενδιαφέρει τις σας συμβαίνει. Τι ολέθριο μήνυμα!", αναφέρει ο κ. Γκάμπριελ και προειδοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση θα δρούσαν εκ νέου οι φυγόκεντρες δυνάμεις στην Ευρώπη, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Grexit Would Be 'Regrettable, But Not Fatal'

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

With Greece apparently unable to form a government and the leader of one party rejecting the country's bailout commitments, warnings are growing across Europe that Athens may have to leave the euro zone. German editorialists say it would be a shame but probably wouldn't mean the end of the common currency.

  

Comments made by Alexis Tsipras, a Greek politician with the Coalition of the Radical Left (SYRIZA) party, declaring previous euro bailout agreements to be "null and void" earlier this week have vexed leaders in Brussels and across Europe, where warnings that Greece may have to leave the common currency are growing louder.

Speaking in Brussels on Wednesday, German Finance Minister Wolfgang Schäuble said that Athens can't be forced to retain the euro. "Greece must decide for itself if it wants to remain in the euro zone or not," he said. But if Greece wants to remain a member, then it "must form a stabile government and it must adhere to its obligations as well," he added. Schäuble noted that a large majority of Greeks wants to maintain the euro at any cost "because they are conscious of all the advantages of the common currency despite all the burdens."

Νέο σκηνικό πιέσεων προς την Ελλάδα

ΠΗΓΗ: sofokleous 10

Κάτι παραπάνω από κεκτημένη ταχύτητα που έρχεται από το παρελθόν είναι η προσπάθεια των διεθνών κέντρων και δη των Βρυξελλών να επηρεάσουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Κοινή τους κατεύθυνση είναι η προσπάθεια να υπογραμμίσουν τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας, μέσω των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου κι επιδίωξη τους είναι να γίνουν σεβαστές αυτές οι δεσμεύσεις για το από ‘δω και πέρα. Από το μέλλον έρχονται επομένως, επιζητώντας την απαράλλαχτη εφαρμογή των Μνημονιακών πολιτικών των δύο προηγούμενων ετών και για την επόμενη μέρα.

Επωδός όλων των δηλώσεων που έγιναν το τελευταίο τριήμερο ήταν ο κίνδυνος εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη σε περίπτωση που καταγγελθούν ή αμφισβητηθούν οι δανειακές συμβάσεις. Το ευρώ δεν εννοείται χωρίς το πρόγραμμα διάσωσης τόνισε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, θέτοντας το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Με αυτό τον τρόπο η στήριξη που προσέφερε στα φιλο-Μνημονιακά κόμματα ήταν σαφής, δίνοντας επιπλέον τροφή και στον Αντώνη Σαμαρά να υποστηρίξει δημόσια πως οι πέντε προτάσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κατέληγαν σε έξοδο από το ευρώ. Τι κι αν ουδέποτε υποστήριξε δημόσια κάτι τέτοιο ο επικεφαλής του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος, σύμφωνα με τις τελευταίες προτιμήσεις του εκλογικού σώματος; Η δήλωση του Αντ. Σαμαρά, κινούμενη στην γραμμή του Σόιμπλε, επαναλάμβανε τον εκβιασμό των Βρυξελλών: αμφισβήτηση των Μνημονίων σημαίνει εκδίωξη από την ευρωζώνη.

Λεφτά(πάντα) υπάρχουν για τις τράπεζες

Πηγή: Οικονομία με άλλο μάτι

του Μ. Λίτση

  

Πανικό προκάλεσε σε ορισμένες εγχώριες γραφίδες η αναφορά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρα σε δημόσιο έλεγχο των τραπεζών. Κάποιοι έσπευσαν μάλιστα να τον λοιδορήσουν που ανασύρει από το ντουλάπι της ιστορίας, τις εθνικοποιήσεις.

 Ποια είδηση δεσπόζει σήμερα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης; Η μερική κατά 45% εθνικοποίηση της ισπανικής τράπεζας Bankia. Δεκάδες άλλωστε τράπεζες όχι μόνο στον προβληματικό ευρωπαϊκό νότο αλλά στις αναπτυγμένες Γερμανία και Βρετανία έχουν περάσει από το 2008 στα χέρια του δημοσίου προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση. Με μία διαφορά. Το δημόσιο έχει στις περισσότερες την πλειοψηφία, οι φορολογούμενοι πληρώνουν με εξοντωτική αλά Ελλάδα λιτότητα, αλλά οι τράπεζες εξακολουθούν να λειτουργούν σαν να μην τρέχει τίποτα. Όχι λεφτά δεν ρίχνουν στην οικονομία αλλά καταθέτουν επιπλέον κεφάλαια που έχουν πάρει από την ΕΚΤ στην ίδια ή και άλλες κεντρικές τράπεζες αποκομίζοντας δισεκατομμύρια ευρώ από τους τόκους!

 Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» (http://online.wsj.com/article/SB10001424052702304020104577386462981039998.html) στα τέλη Μαρτίου, δέκα από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες τοποθέτησαν συνολικά περί το 1,2 τρις. δολάρια σε ρευστό στις κεντρικές τράπεζες σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ποσό αυτό είναι κατά 128 δις. δολάρια υψηλότερο ή 12% σε σχέση με τον Δεκέμβριο και υψηλότερο κατά 66% από τα τέλη του 2010.

Roubini: Προσδεθείτε για την ισπανική διάσωση

Πηγή: FT (via euro2day)

N. Roubini

Ο αρθρογράφος είναι πρόεδρος της Roubini Global Economics και καθηγητής του Stern School of Business, New York University. 

Κανείς δεν μπορεί να προσποιείται ότι γνωρίζει αν η Ισπανία πάσχει από ρευστότητα ή είναι χρεοκοπημένη, αν δεν μετρηθεί το μέγεθος της μαύρης τρύπας στον τραπεζικό κλάδο της χώρας. Η ισπανική κυβέρνηση άρχισε επιτέλους να το κάνει: Η Bankia και άλλες τράπεζες αρχίζουν να λαμβάνουν ενέσεις ρευστότητας από την Μαδρίτη. Με την ισπανική οικονομία να συρρικνώνεται δριμύτατα και την ανεργία να εκτινάσσεται, ήταν αναπόφευκτο να χρειαστεί να διασώσει τη κυβέρνηση τις τράπεζες. Όμως αυτό είναι το ένα μόνο κομμάτι του παζλ. Χωρίς ανάπτυξη, το ισπανικό κράτος θα χρειαστεί και το ίδιο διάσωση. 

Η πιστωτική άνθιση της Ισπανίας έφτασε σε αιχμή το 2008, όταν η προσφορά φθηνής, εξωτερικής χρηματοδότησης άρχισε να μειώνεται κάθετα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η ποιότητα των ενεργητικών των ισπανικών τραπεζών συνεχίζει να χειροτερεύει. Ο κλάδος θα χρειαστεί ανακεφαλαιοποίηση 100-250 δισ. ευρώ μέσα στο έτος, για να διατηρήσει συντελεστή κεφαλαιακής επάρκειας 9%, το ελάχιστο που ανέχεται η European Banking Authority. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν ανησυχίες για την δυνατότητα και την διάθεση των ισπανικών τραπεζών να υποστηρίξουν το κρατικό χρέος, ειδικά εν μέσω υποβαθμίσεων και αναλήψεων κεφαλαίων.

Εισηγμένες: Σχέδια άμυνας στο σενάριο της δραχμής

Πηγή: euro2day

του Στέφανου Κοτζαμάνη 

To πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα δεν άρεσε στις αγορές και αναμενόμενα ήταν τα σχόλια των διεθνών οίκων. Ενδεικτικά αναφέρουμε την Goldman Sachs που υποστηρίζει πως «το εκλογικό αποτέλεσμα ενδέχεται να απομακρύνει κι άλλο την Ελλάδα από την ευρωζώνη», ή τη Citigroup που λέει πως «αυξήθηκαν οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη μέσα στους επόμενους 12-18 μήνες». 

Το θετικό πάντως είναι πως οι τράπεζες δεν φαίνεται να δέχτηκαν χθες αξιοσημείωτες πιέσεις για αναλήψεις καταθέσεων και όλα λειτούργησαν ήρεμα. 

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, υπάρχουν εισηγμένες εταιρίες που -ήδη εδώ και καιρό- έχουν κάνει τους δικούς τους σχεδιασμούς σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο σενάριο επιστροφής της χώρας στη δραχμή. 

Στόχος τους είναι είτε ο περιορισμός των παρενεργειών (εφόσον συμβεί το απευκταίο), είτε ακόμη και η εκμετάλλευση της συγκυρίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι κινήσεις αυτές των εταιριών έχουν αναμφίβολα δυσκολέψει τη θέση των ελληνικών μακροοικονομικών δεδομένων. 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

ΠΗΓΗ: ISKRA

Η εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας με βασική προεκλογική θέση ότι το Δημοσιονομικό Σύμφωνο πρέπει να επανεξεταστεί ώστε να υπάρξει σαφέστερη κατεύθυνση προς την ανάπτυξη, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την υπόθεση του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία για το ζήτημα του Συμφώνου.

Παράλληλα και οι εξελίξεις από την Ελλάδα, όπου οι εκλογές έδειξαν σαφώς ότι οι πολίτες απορρίπτουν τη συνεχή λιτότητα, δίνουν επιπλέον επιχειρήματα και θέτουν προβληματισμούς για τους Ιρλανδούς.

Όπως επισήμανε προ ημερών ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, Μάικλ Νούναν, η στάση του Ολάντ σχετικά με το Δημοσιονομικό Σύμφωνο μπορεί να επηρεάσει τη στάση των Ιρλανδών ψηφοφόρων.

Αν κρίνει κανένας από τις δημοσκοπήσεις οι Ιρλανδοί εμφανίζονται έτοιμοι να το εγκρίνουν κατά πλειοψηφία (47% υπέρ του «ναι» και 35% υπέρ του «όχι» σε μία πρόσφατη) αν και δεν λείπουν οι αναποφάσιστοι (18%).

Europe’s potential gains from a silent alliance between Paris and Athens

Πηγή: varoufakis

Greece and France go back a long, long way. The Greek revolution, that procured our small, and constantly problematic, nation-state, was a spinoff (to all intents and purposes) of the French revolution and the culmination of a Greek Enlightenment that owed everything to the French Enlightenment (and almost nothing to either its German or Scottish variants).

More recently, when I was a teenager in Greece, the restoration of our democracy coincided with the landing at Athens’ Ellinikon airport of the French Presidential jet that was carried back from exile Mr K. Karamanlis, a conservative politician who had spent the dictatorship years in Paris, befriending the French President and converting into a kind of Gaullist politician. It was this closely-nit duo of politicians, Vallery Giscard d’ Estaing, the French centre-right President, and Karamanlis, that persuaded both the Europeans and the Greeks that it was a good idea for Greece to enter the, then, European Economic Community.

ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

ΠΗΓΗ: eparistera
του Γ. Τριανταφυλλόπουλου

ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ.