 2,181 Italians pack a Sports Arena to learn Modern Monetary Theory: The Economy doesn’t Need to suffer Neoliberal Austerity Michael Hudson I have just returned from Rimini, Italy, where I experienced one of the most amazing spectacles of my academic life. Four of us associated with the University of Missouri at Kansas City (UMKC) were invited to lecture for three days on Modern Monetary Theory (MMT) and explain why Europe is in such monetary trouble today – and to show that there is an alternative, that the enforced austerity for the 99% and vast wealth grab by the 1% is not a force of nature. Stephanie Kelton (incoming UMKC Economics Dept. chair and editor of its economic blog, New Economic Perspectives), criminologist and law professor Bill Black, investment banker Marshall Auerback and me (along with a French economist, Alain Parguez) stepped into the basketball auditorium on Friday night. We walked down, and down, and further down the central aisle, past a packed audience reported at over 2,100. It was like entering the Oscars as People called out our first names. Some told us they had read all of our economics blogs. Stephanie joked that now she understood how the Beatles felt. There was prolonged applause – all for an intellectual rather than a physical sporting event. With one difference, of course: Our adversaries were not there. There was much press, but the prevailing Euro-technocrats (the bank lobbyists who determine European economic policy) hoped that the less discussion of possible alternatives to austerity, the easier it would be to force their brutal financial grab through. |
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012
There is an Alternative to Neoliberal Monetary Austerity by Prof. Michael Hudson
Greece's horror story starts losing power to impress
One analyst likens the euro debt drama to 'the fourth or fifth instalment of a horror movie that is running out of ideas and credibility – it's Halloween 5 or Jaws IV
In Athens it probably still feels like Nightmare on Elm Street. Photograph: Allstar/Cinetext Collection
ΠΗΓΗ: GUARDIAN
Weary of the euro debt drama? Dario Perkins of Lombard Street Research makes a fair point when he says the crisis "is starting to feel like the fourth or fifth instalment of a horror movie series that is rapidly running out of ideas and credibility. It's Halloween 5 or Jaws IV."
One suspects the crisis still feels more like Nightmare on Elm Street on the ground in Greece.
But it's true that events seem to have lost their power to impress markets. The stand-off between bondholders and the Greek government has been the story of the past fortnight but the plot seems likely to fizzle out. Assuming Greece has persuaded private holders of 67% of its bonds to accept a loss and switch into new bonds, the bailout will go ahead.
Η ώρα της αλήθειας για το PSI
ΠΗΓΗ: Sofokleous 10
Απόψε το βράδυ στις 10 κλείνει η προθεσμία για τη δήλωση συμμετοχής των ιδιωτών πιστωτών του ελληνικού δημοσίου στο PSI κι έτσι θα έχουμε την τελική εικόνα που θα προσδιορίσει αν θα ενεργοποιηθούν εν τέλει οι ρήτρες συλλογικής δράσης – όπως και πιστεύουμε ότι θα γίνει – ή όχι.
Πηγές του υπουργείου Οικονομικών δήλωναν χτες βράδυ στο πρακτορείο Ρόιτερ ότι ανέμεναν πολύ υψηλή συμμετοχή που θα ξεπερνούσε κατά πολύ το όριο του 75% το οποίο έθετε η δημόσια προσφορά ώστε να προχωρήσει η ανταλλαγή. Ανάλογα αισιόδοξη εικόνα έδιναν και άλλα διεθνή μέσα, με τους Financial Times να γράφουν ότι η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου και το Bloomberg να υποστηρίζει ότι με βάση τους υπολογισμούς του, η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων, με βάση της πραγματοποιηθείσες ανακοινώσεις συμμετοχής έως χτες το βράδυ, είχε φτάσει το 58%.
Παναγιώτης Μαυροειδής
ΠΗΓΗ: aristero blog
Ζούμε σε μια ιστορική εποχή με δυο όψεις. Από τη μια, είναι περίοδος τεράστιων κίνδυνων για τον κόσμο της εργασίας. Είναι σε εξέλιξη μιαεπιχείρηση κοινωνικής καταβύθισης με πρωτεργάτη τον κόσμο του κεφαλαίου. Και θύμα το λαό και τη νεολαία, το παρόν αλλά και το μέλλον.Από την άλλη, είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση για το εργατικό κίνημα, τους κομμουνιστές, την αριστερά.
Καλούμαστε να δράσουμε μαχητικά όσο ποτέ. Αλλά πρέπει και να στοχαστούμε βαθιά, να δούμε καθαρά. Οι αντίπαλοι μας βλέπουν 10 και 50 χρόνια μπροστά.
Πρέπει και εμείς να τελειώνουμε με τοσεχταρισμό του εφήμερου, του συγκυριακού. Με τηθεοποίηση του ελάχιστου, του άμεσου, του εύπεπτου.
Τα ‘’μικρά’’ και τα ‘’μεγάλα’’
Ακούγεται συνέχεια. Πονηρά, από βολεμένες στα θέσφατά τους ηγεσίες. Καλόπιστα, από αγωνιστές: ‘’Ας ενωθούμε στα ‘’μικρά’’. Γιατί μια ζωή μπαίνουν ‘’μεγάλα’’ για να μας χωρίζουν; Πράγματα που δεν είναι της ώρας;’’. Τέτοια ‘’μεγάλα’’ προσφάτως είναι ‘’η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ’’ και βέβαια ο αντικαπιταλιστικός προσανατολισμός του κινήματος. ‘’Μικρά’’ και ενωτικά είναι το ‘’όχι στο μνημόνιο’’ και το ‘’ναι στα δημόσια αγαθά’’.
Απίστευτη αντιστροφή! Αυτοκτονική ακύρωση του ρηξικέλευθου επαναστατικού χαρακτήρα του αριστερού κινήματος, πολιτικά, ιδεολογικά, κινηματικά.
Η αριστερά είναι γέννημα του απελευθερωτικού επαναστατικού αιτήματος του εργατικού κινήματος. Αποτελεί έκφραση του ερωτήματος ‘’υπάρχει άλλος δρόμος;’’, αλλά και μέρος της απάντησης σε αυτό. Με βάση αυτό την κρίνει ο εργαζόμενος.
Η αριστερά δεν είναι μόνο για τα ‘’μικρά’’. Οι επαναστάτες δεν φοβούνται, δεν λοιδορούν, δεν απαξιούν και δεν απεύχονται τα ‘’μεγάλα’’. Δεν γίνεται να θέλουν να λέγονται επαναστάτες, αλλά να φοβούνται όχι απλά την επανάσταση, αλλά και τα ριζοσπαστικά αιτήματα και την λαϊκή εξέγερση. Θα ήταν προτιμότερο σε αυτήν την περίπτωση να προτιμήσουν το δρόμο της Δαμανάκη ή του Κουβέλη.
Οι κομμουνιστές δεν περιφρονούν τα ‘’μικρά’’. Δεν αρνούνται να μπουσουλήσουν μαζί με το λαό, όταν χρειάζεται και όταν πρέπει.Δεν γίνεται να θέλουν να είναι πρωτοπορία του λαού, αλλά να μην είναι μαζί με το λαό.