Η Αριστερά στη δεκαετία του ’90 σχεδόν έσβησε από το λεξιλόγιό της την αναφορά στο ξένο κεφάλαιο. Κατά βάση -σε όλες μάλιστα τις εκδοχές της, ευρωπαϊστική, αντικαπιταλιστική, ταξικιστική- επηρεάστηκε από την αστική προπαγάνδα για «ισχυρή Ελλάδα του ευρώ» και μεταλλάχθηκε η αντίληψή της για την χαρακτήρα της χώρας. Κυριαρχεί πλέον η αντίληψη για «ιμπεριαλιστική Ελλάδα» ή για «μικροϊμπεριαλιστική Ελλάδα». Οι φορείς των αντιλήψεων αυτών προφανώς δεν μπορούσαν να δουν στην πραγματική διάσταση τον παράγοντα χρέος. Έτσι, από το 2010 και μετά οι αναφορές αυτές περιορίζονται, καθώς η χώρα βαδίζει στη χρεοκοπία, οι αντιλήψεις, όμως, παραμένουν και εκφράζονται με την υποτίμηση των ζητημάτων της χούντας και της Κατοχής, την υποτίμηση του στόχου της ανεξαρτησίας, καθώς και με την υποτίμηση του ρόλου του ξένου κεφαλαίου στη χώρα.
Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012
Ένας άλλος κόσμος είναι υπαρκτός...
ΠΗΓΗ: Εφημ. Δράση
Αλληλεγγύη και αντίσταση.
Το κίνημα από τα κάτω αναπτύσσεται, λειτουργεί πέρα από τη κρίση και κάνει τις ουτοπίες του πραγματικότητα.
Ήδη χιλιάδες άνθρωποι σε όλη στην Ελλάδα παίρνουν τη κατάσταση στα χέρια τους και γίνονται μέρος της λύσης, όχι του προβλήματος.
Πολλές πρωτοβουλίες σε μικρή κλίμακα που περιμένουν τη δική σου συμμετοχή, ή να αναλάβεις μια αντίστοιχη πρωτοβουλία.
Στην έλλειψη χρημάτων απαντάμε με αλληλέγγυα ανταλλαγή χωρίς χρήματα και χαριστικά παζάρια. Στη έλλειψη τροφής απαντάμε με αυτοκαλλιέργεια, αυτοδιαχειριζόμενους κήπους καιδιατήρηση παραδοσιακών σπόρων. Στην ανεργία απαντάμε με συνεταιρισμούς και εργασιακές κολεκτίβες, στην έλλειψη στέγασης με κοινωνικές καταλήψεις στέγης και οικοκοινότητες, ενώ στην έλλειψη συντροφικότητας με συλλογικές κουζίνες. Στο έλλειμμα δημοκρατίας και την πολιτική ολιγαρχία απαντάμε με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις γειτονιών και παίρνουμε τη κατάσταση στα χέρια μας γιατί δεν πάει άλλο.
Δεν υπάρχουν περιθώρια για απαισιοδοξία και μεμψιμοιρίες. Οι ουτοπίες μας είναι η πραγματικότητα του αύριο.
2012 ευχές αγάπης, αισιοδοξίας και συνειδητότητας.
Ηλιόσποροι
Ακολουθεί μια επικαιροποιημένη καταγραφή των κυριότερων ελληνικών πρωτοβουλιών από τα κάτω που αποτελούν ένα άλλο κόσμο, πέρα από τη κρίση, εδώ και τώρα (και διαθέτουν ιστοσελίδα):
Επιζήμια και προσωρινή η συμφωνία ανταλλαγής ομολόγων
ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ 22/1/2012
του Λ. Βατικιώτη
Σε χειρότερη κι όχι καλύτερη θέση θα βρεθεί η ελληνική κοινωνία έναντι των δανειστών της με την υπογραφή της συμφωνίας ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων στο πλαίσιο της εφαρμογής της απόφασης της ΕΕ της 26ηςΟκτωβρίου. Ήδη, μετά την προσωρινή διακοπή και τις απειλές που εκτοξεύθηκαν εκατέρωθεν οι διαπραγματεύσεις όλη την προηγούμενη εβδομάδα συνεχίστηκαν σε καλό κλίμα και όλα τα ρεπορτάζ μαρτυρούν πως οι δύο βασικές διαφορές έχουν γεφυρωθεί: Πρώτο, σε ό,τι αφορά το επιτόκιο και δεύτερο σε ό,τι αφορά την λήξη των ομολόγων. Χωρίς ακόμη να έχει οριστικοποιηθεί η συμφωνία, το σημείο συμβιβασμού φαίνεται να έχει βρεθεί σε ένα μεσοσταθμικό επιτόκιο ύψους 4% και περίοδο αποπληρωμής τα 30 χρόνια. Ανοιχτό θέμα ωστόσο παραμένει ακόμη η έκταση της συμμετοχής των ιδιωτών πιστωτών. Πόσοι δηλαδή απ’ όσους έχουν τοποθετηθεί σε ελληνικά ομόλογα θα δεχθούν να συμμετάσχουν στην εθελοντική ανταλλαγή που θα επιτρέψει την μείωση του χρέους κατά 100 δισ. ευρώ, από τα 360 δισ. που είναι σήμερα όπως προβλέπει η συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας θα εγκριθεί νέος δανεισμός ύψους 130 δισ. ευρώ. Απ’ αυτό το ποσό τα 30 δισ. θα πάνε στις τράπεζες για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες που θα δημιουργηθούν, με το μέλλον τους ωστόσο να είναι άδηλο…
Γιατί πρέπει να πάει η τρόικα φυλακή
ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ
του Θ. Καρτερού
ΜΕΧΡΙ κι ο Σημίτης το κατάλαβε, αλλά η αλητεία σε σχήμα τρόικας που ελέγχει αυτή τη στιγμή τη χώρα εξ ονόματος των δανειστών, των αγορών και των Γερμανών δεν παίρνει από λόγια. Ούτε από αριθμούς, ούτε από στοιχεία, ούτε από λογική καταλαβαίνει. Ασκεί μια απόλυτη εξουσία που άλλοι της ανέθεσαν και για την οποία εμείς ούτε καν κρίθηκε σκόπιμο να ρωτηθούμε. Κι όσο για ανθρωπιά, αλληλεγγύη, σεβασμό στα δικαιώματα ενός λαού, αυτά ούτε που τα διδάχτηκαν στις σχολές τους και προφανώς ούτε καν τα έχουν ακουστά.
ΕΤΣΙ εξακολουθούν το ίδιο βλακώδες και επαναλαμβανόμενο έγκλημα, περικοπές, περικοπές, περικοπές, με έναν δογματισμό και μια ψυχρή αγριότητα που παραπέμπει στους παπάδες του Μεσαίωνα. Βαφτίζοντας κατά περίπτωση τις χήνες ψάρια, όπως ακριβώς οι ομοϊδεάτες τους εκείνων των σκοτεινών χρόνων. Και παραβιάζοντας χωρίς καμιά αιδώ και χωρίς καμιά περίσκεψη όλους εκείνους τους κανόνες που υποτίθεται ότι ήρθαν να διδάξουν και να επιβάλουν σε μας τους άγριους ως εκπρόσωποι της αγίας εκκλησίας του κέρδους και της ακόμα αγιότερης ιερής εξέτασης των αγορών.
Σπ. Λαπατσιώρας: Αυτό το "κούρεμα" δεν απαντά στη βιωσιμότητα του χρέους
ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΛΑΠΑΤΣΙΩΡΑ*
Αν και γράφουμε αυτές τις γραμμές πριν από τη διαφαινόμενη πιθανότατη ολοκλήρωση του πρώτου γύρου που αφορά στην αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, το περίφημο PSI Plus, μάλλον οδηγούμαστε στην αναγγελία μίας συμφωνίας σχετικά συμβατής με τους λογιστικούς στόχους που είχαν τεθεί στη Σύνοδο της 26ης Οκτωβρίου. Αν τη ημέρα που διαβάζονται αυτές οι γραμμές δεν έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία, τότε η αναγκαιότητα διαγραφής ενός τμήματος του χρέους θα οδηγήσει στην πραγματοποίησή της στο επόμενο διάστημα είτε στο μη εθελοντικό μονομερές «κούρεμα», και τα δύο με περιπλοκή των πολιτικών εξελίξεων. Η ολοκλήρωσή της θα είναι αποτέλεσμα το οποίο θα βάλει ένα κόμμα στην ιδεολογική τρομοκρατία που ασκήθηκε στην ελληνική κοινωνία για τις ανάγκες δημιουργίας συναίνεσης στην υπάρχουσα πολιτική και θα ανοίξει νέους, πιο δύσκολους γύρους, για το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίζεται τις τύχες της υπάρχουσας μορφής αστικής ηγεμονίας.