'The Euro-Zone Bailout Programs Must Be Stopped'

ΠΗΓΗ: SPIEGEL

How to save the euro? Some believe that the European Central Bank is the key to any solution. Others think that the euro zone should be contracted and the weak members squeezed out. SPIEGEL spoke with two leading German economists about the currency's future. Their one area of agreement? Something must be done quickly.

SPIEGEL: Mr. Starbatty, Mr. Bofinger, can the euro still be saved?

Starbatty: All of the measures that are currently planned take effect in the long term. But rescue measures are needed now. That's why many politicians want to pull out the so-called bazooka and inject money into the market through the European Central Bank (ECB) or introduce euro bonds. Both are deadly sins. It would be better to shrink the monetary union to a hard core that can sustain the euro.

Bofinger: That would be a disaster. But I agree with you that time is of the essence. The highly indebted countries must be able to borrow at moderate interest rates so they don't go bankrupt. This could be achieved with euro bonds. And if they can't be implemented that quickly, the ECB has to stabilize the system. In doing so, it would not create inflation but would in fact avoid deflation.

Ο ευρωπαϊσμός στρατηγική αποτυχία της ελληνικής Αριστεράς

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Ένα στοίχημα που δεν τέθηκε και δεν παλεύτηκε ποτέ. Του Γιώργου Τσίπρα

Ο ευρωπαϊσμός υπήρξε, στο οικονομικό πεδίο, κύρια στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα. Η εφαρμογή της καθόρισε κομβικά την μεταπολιτευτική πορεία της χώρας. Ο νεοφιλελευθερισμός αλά ελληνικά είχε ως πολιτικό και ιδεολογικό όχημα την E.E. και τον ευρωπαϊσμό. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που μεταμόρφωσαν το κοινωνικό τοπίο, η αλλαγή της ταξικής σύνθεσης, ο παραγωγικός προσανατολισμός και εξειδίκευση στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, η αποσάθρωση της παραγωγικής βάσης, είχαν ως όχημα και προοπτική τον ευρωπαϊσμό. Σε δυο φάσεις, πριν και μετά το ευρώ. Η δυσμενέστατη για τις υποτελείς τάξεις αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, η διαμόρφωση μιας δυαδικής κοινωνίας και καταστροφή της, περπάτησαν στο όνομα της ενωμένης Ευρώπης. Η κατάκτηση της ηγεμονίας μέσα στην κοινωνία από τον αστισμό, η συνολική από τη μεταπολίτευση μέχρι το 2009 τροποποίηση του συσχετισμού δύναμης, ιδεολογικού, πολιτικού, κοινωνικού, σφραγίστηκε από την εκπλήρωση και ηγεμόνευση της στρατηγικής επιλογής του ευρωπαϊσμού.

Το ταγκό... της Ελλάδας με την Αργεντινή

 

Της Ζέζας Ζήκου

Πηγή: Καθημερινή 20/12/2011

Το «σενάριο Αργεντινής» ήταν πάντα προσφιλές στον Τζόζεφ Στίγκλιτς. Ηδη από το 2010 ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος έλεγε τα εξής «σπουδαία»: «Η Αργεντινή αποτελεί ένα καλό παράδειγμα. Αφού υποτίμησε το νόμισμά της και αναδιάρθρωσε το χρέος της, πλήρωσε ένα υψηλό τίμημα. Γνώρισε όμως στη συνέχεια έξι χρόνια ανάπτυξης, που της επέτρεψαν να μειώσει το ποσοστό της φτώχειας από 40% σε 13%. Η ανεργία της είναι σήμερα μικρότερη από εκείνη που γνωρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί να μη λύθηκαν όλα τα προβλήματά της, αλλά η κατάσταση είναι σήμερα αντικειμενικά καλύτερη από ό, τι πριν. Βγαίνοντας από το ευρώ και αναδιαρθρώνοντας το χρέος τους, η Ελλάδα και η Ισπανία θα ανακτούσαν την ανταγωνιστικότητά τους. Δεν θα είχαν βέβαια πλέον πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές, αλλά αυτό συμβαίνει ήδη με την Ελλάδα. Αυτό που τους συμβαίνει σήμερα είναι η χειρότερη δυνατή τιμωρία…».

Europe, prepare for a riotous 2012

Πηγή: Guardian

by Henning Meyer

As 2011 draws to a close, it is fair to say that this year has been one of the most disastrous for the European Union in its history. The eurozone crisis has spread from the periphery to the core and all political and financial rescue packages were too little, too late. Towards the end of the year it felt like EU leaders took longer to agree the latest measures to restore confidence than it took for markets to lose it again.

It was also unfortunate that the little action taken was mostly misguided. This includes austerity policies implemented simultaneously across Europe and the creation of so-called debt brakes, which is basically the constitutionalisation of a failed stability framework. The last summit of the year also brought about the biggest political rift in the union's history, with the UK blocking a treaty change leaving the EU deeply divided and caught up in a silly war of words.

Διαγραφή χρέους. "Oυκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".

Πηγή: tvxs

O πλανήτης μας κοντεύει να βουλιάξει στα χρέη, που σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις ξεπερνούν κατά δέκα φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ, το οποίο υπολογιζόταν το 2008 σε περίπου 70 τρισεκατομμύρια δολάρια (10.500 δολάρια μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα). Αυτό σημαίνει πως ο κόσμος μας, η παγκόσμια οικονομία, κάθεται πάνω σε μια βόμβα χρεών ύψους τουλάχιστον 700 τρισεκατομμυρίων δολαρίων! Μια βόμβα που, αντί να μικραίνει, μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο.

Όλοι χρωστούν σε όλους. Κάποιοι όμως χρωστούν περισσότερα και κάποιοι άλλοι ζουν πλουσιοπάροχα με τους τόκους των χρημάτων που δάνεισαν σε κάποιους άλλους. Η αγορά χρέους καλά κρατεί. Κράτη χρωστούν ασύλληπτα ποσά σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, διεθνείς οργανισμούς, επιχειρήσεις, ιδιώτες προμηθευτές ακόμη και σε άλλα κράτη. Επιχειρήσεις χρωστούν σε κράτη, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες και σε ιδιώτες προμηθευτές. Ο μεγαλύτερος χρεωμένος στον κόσμο είναι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ με ένα συνολικό χρέος που αγγίζει τα 15 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αντίστοιχα ο μεγαλύτερος πιστωτής παγκοσμίως είναι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας: μόνο τα Αμερικανικά Ομόλογα που κατείχε το 2010 έφταναν σε αξία τα 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια. Στο ενδιάμεσο τους υπάρχει ένας ωκεανός από χρεωμένους και δανειστές και λίγο πολύ οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη ανήκουν είτε στη μία είτε στην άλλη κατηγορία.

«Υψηλή πολιτική» με τρύπιο παντελόνι

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Με ακροβασίες στο χείλος του γκρεμού συνεχίζονται οι παράλληλες διαπραγματεύσεις γιατην «ανταλλαγή ομολόγων» PSI από την κυβέρνηση Παπαδήμου, για τη χρηματοδότηση του ΔΝΤ από την ευρωζώνη, για τα κεφάλαια του προσωρινού και του μόνιμου μηχανισμού «στήριξής», για τον ρόλο της ΕΚΤ στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, αλλά καιγια το αν η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ή όχι κ.λπ. Ακροβασίες και εκβιασμοί από τη μια πλευρά και ουσιαστική ακυβερνησία από την άλλη.

Όπως σημειώναμε χθες: «Τα ίδια καθάρματα επαναφέρουν τους ίδιους εκβιασμούς με μικρές παραλλαγές. Μόνο που αυτή τη φορά δεν εκβιάζουν τον ανίσχυρο και προδομένο από θέση ισχύος, αλλά από θέση αδυναμίας».

Πράγματι δεν είναι δύσκολο να δει κάποιος ότι η αντιμετώπιση της κρίσης από την ευρωζώνη έχει υπάρξει, μέχρι σήμερα, παιδαριώδης και αδιέξοδη. Με τον ίδιο τρόπο που ένας βαρύτατα ασθενής δεν αναγνωρίζει την ασθένειά του, η ζώνη του ευρώ χώνει συνεχώς το κεφάλι στο έδαφος πιστεύοντας ότι κανένας δεν τη βλέπει.

''ΚΑΙΡΟΣ ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ''

ΝΕΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΣΤΗ ΜΑΝΙΑ ΣΤΑΪΚΟΥ*

πηγή: clickatlife.gr

Με την «αίσθηση του επείγοντος» έγραψε η Ιωάννα Καρυστιάνη τις ιστορίες του βιβλίου της «Καιρός σκεπτικός» (εκδ. Καστανιώτη) για να πιάσει τον σφυγμό μιας κοινωνίας σε βαθύτατη κρίση. Γραμμένα σε παπαδιαμαντικούς τόνους, με τρυφερότητα αλλά και με έναν αιχμηρό ρεαλισμό, τα διηγήματα της Καρυστιάνη, αφουγκράζονται οικείους χαρακτήρες που επιζητούν να σπάσουν το φράγμα της μοναξιάς τους, πολιορκημένοι από μια δύσκολη πραγματικότητα.

Ανάμεσα στα εννέα διηγήματα του βιβλίου, θα ανακαλύψουμε μια καλοβαλμένη αστή που αναπολεί τα επαναστατικά σκιρτήματα της νιότης, μια ηλικιωμένη κυρία η οποία παλεύει για να μη βάλει λουκέτο το σουβλατζίδικο της γειτονιάς της, μια περιπλανώμενη παζαριώτισα σε ρόλο Άγιου Βασίλη, έναν εκκεντρικό φίλο του ποδοσφαίρου με μοναδική συντροφιά την αφίσα του Μέσι...Η Καρυστιάνη κοιτάζει πίσω από τη λαμπερή και ανέμελη όψη των Χριστουγέννων, παράλληλα όμως φωτίζει με αναπάντεχο τρόπο το σκοτάδι της οικονομικής κρίσης, υπενθυμίζοντας μας τις συναισθηματικές μας εφεδρείες.

Γιατί το αδύναμο ευρώ είναι η μόνη λύση

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

by Martin Feldstein

Τα μεγάλα ελλείμματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών σε Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία μπορούν να μειωθούν χωρίς να χρειαστεί να αποδυναμωθούν τα εισοδήματα στις εν λόγω χώρες, ούτε να απαιτηθεί από την Γερμανία να αποδεχθεί πληθωριστική αύξηση στην εγχώρια ζήτησή της. Το κλειδί για την επέκταση είναι οι καθαρές εξαγωγές στις χώρες εκτός ευρωζώνης. 

Οι ανισορροπίες στα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών είναι το αποτέλεσμα της επιβολής ενός ενιαίου νομίσματος στις 17 χώρες της ευρωζώνης. Εάν υπήρχε ελεύθερη διακύμανση των συναλλαγματικών ισοτιμιών, τότε οι φυσικές πιέσεις των αγορών θα οδηγούσαν σε αποδυνάμωση των νομισμάτων της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας συγκριτικά με το νόμισμα της Γερμανίας, ωθώντας τις εξαγωγές και μειώνοντας τις εισαγωγές, ενώ παράλληλα θα οδηγούσαν και σε συρρίκνωση του εμπορικού πλεονάσματος της Γερμανίας.