Politicians under the euro: at the wheel but not steering

ΠΗΓΗ: Guardian
Editorial

A novel sight was on display in southern Europe yesterday: voters actually choosing their next prime minister. Over the past month, the Greeks and Italians have seen their leaders tossed out of office and replaced with unelected technocrats. In the case of Spain, which went to the polls yesterday, the leader, socialist José Luis Rodríguez Zapatero, also left – but this time his exit was scheduled well in advance. And Spaniards were actually consulted on who his successor should be. All the indications last night were that they plumped for conservative Mariano Rajoy. Yet although exit polls showed the Popular party had a 13-point lead in the opinion polls over the outgoing socialists, Mr Rajoy and his team are not acting like they are in charge.

Ο Μύθος της οικονομικής πειθαρχίας της Γερμανίας

Myth of German economic discipline

21 November 2011

Der Spiegel

Hamburg

ΠΗΓΗ: SPIEGEL (via presseurop)

Germany is selling itself during the crisis as a haven of stability – and the financial markets even believe it. But, in truth, it’s hardly better off than the others. And its public role of disciplinarian is arrogant and dangerous, writes Spiegel Online.

Stefan Kaiser

Financial market investors and German politicians don’t really have a lot in common. Normally, the former don’t understand why the latter need so much time to implement the decisions they reach at a crisis summit. Conversely, the investors serve the politicians as the scapegoat of choice when it comes to who caused the crisis of the day.
There is one point, however, where both are unusually united: in their view of Germany’s fiscal policy, regarded as solid and a role model for all the southern countries in debt. Even when the facts look very different, it’s a boat no one really wants to rock.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΑΛΥΤΗ ΤΗΣ PUBLIC ISSUE, ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ

ΠΗΓΗ: ΕΠΟΧΗ

Κοινωνικό αίτημα οι πρόωρες εκλογές

 

Συζητάμε με τον πολιτικό αναλυτή Γιάννη Μαυρή για την κυβέρνηση Παπαδήμου, το δικομματισμό και τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Κατά τον Γ. Μαυρή το ζήτημα διεξαγωγής εκλογών «θ’ αποτελέσει πεδίο σύγκρουσης το επόμενο διάστημα», καθώς «θα υπάρχουν οι δυνάμεις που θα θέλουν να αποτρέψουν τη διεξαγωγή εκλογών, με την ίδια λογική και φοβία που απορρίφθηκε το δημοψήφισμα, γιατί οι εκλογές θα δημιουργούν συνθήκες για να εκφραστεί η κοινωνική δυσαρέσκεια και αποδοκιμασία». 

 

Τη συνέντευξη πήρε
η Ιωάννα Δρόσου

Δεν υπάρχουν απαντήσεις σε λάθος ερωτήσεις

 

Πηγή: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Η κρίση στο πολιτικό επίπεδο περιγράφεται στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Στην ουσία της η πολιτική κρίση αποτυπώνει την αδυναμία των κομμάτων να δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις - λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας και της χώρας. Ο φαύλος κύκλος της πολιτικής κρίσης θα συνεχίζεται και θα βαθαίνει, όσο οι πολιτικές δυνάμεις αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τις πραγματικές ερωτήσεις.

Αυτές οι – αναπάντητες από το πολιτικό σύστημα – ερωτήσεις είναι που υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή, διαλύουν την οικονομία και εντείνουν τον φαύλο κύκλο στον οποίο περιστρέφεται χωρίς δυνατότητα διεξόδου το μεταπολιτευτικό σύστημα της χώρας.

Αντισταθείτε στους χαμαιλέοντες του Φασισμού!

 

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

του Στ. Ελληνιάδη

Σήμερα, γίνεται εμπράκτως αντιληπτό ότι ο εκφασισμός αποτελεί ισχυρή σύγχρονη τάση του καπιταλισμού, σε φάσεις όξυνσης του ανταγωνισμού για τις αγορές και τις πρώτες ύλες, αλλά και εκμαυλισμού και χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων.

Γι’ αυτό, να μην μας εκπλήσσει η επίκληση των δημοκρατικών θεσμών από τον Καρατζαφέρη ούτε η χρήση φασιστικών μεθόδων από τους κυβερνητικούς σοσιαλιστές. Αντιθέτως, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα.

Σε επιφυλακή,
Γκαούρ
(Περίπτερο Ιδεών, 21/5/11, φ. 66)

Η Αυτοδιοίκηση βάζει πλάτη ενάντια στο χαράτσι

Πηγή: ΑΥΓΗ

Γαλανοπούλου Μ.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 20/11/2011

Την πραγματική της αποστολή, να στέκεται συμπαραστάτης στους πολίτες στα δύσκολα, εκπληρώνει αυτές τις ημέρες η Αυτοδιοίκηση, χάρη στις πρωτοβουλίες δεκάδων ΟΤΑ από ολόκληρη τη χώρα ενάντια στο "χαράτσι" μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Το κίνημα των δήμων, που βάζουν πλάτη και καλύπτουν νομικά όσους επιλέγουν να μην πληρώσουν είτε γιατί αντικειμενικά δεν μπορούν είτε γιατί θεωρούν το ειδικό τέλος ακινήτων παράνομο, έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις αναγκάζοντας ήδη την κυβέρνηση σε μια πρώτη μικρή αναδίπλωση.

Ημερολόγιο αποπληξίας

Του Γιάννη Χάρη

Πηγή: RedNoteBook

1. Η ακροδεξιά στην εξουσία. Ο λαϊκισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, -ισμοί διόλου άγνωστοι και σε άλλους πολιτικούς χώρους, εδώ όμως στην πολύ ειδική συσκευασία και με «προστασία ονομασίας προέλευσης». Με κερασάκι πια στην τούρτα τον ειδικότερο -ισμό, του Άδωνη Γεωργιάδη. Ώστε ο «εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος». Αυτό το αυτονόητο, νόμιζα, αυτή την αφόρητα τετριμμένη, νόμιζα, σκέψη έκανα μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, κι έγραψα δυο γραμμές στο μπλογκ μου. Κι ωστόσο διάβασα σχόλιο που αντιδρούσε, πόσο τάχα χειρότερος είναι ο Άδωνης από τη Φώφη, τον Πάγκαλο, τον Αβραμόπουλο, τον Πολύδωρα… 2. «Η ακροδεξιά στην εξουσία» περίμενα να δω να εκφράζουν τη φρίκη μου, να αποτυπώνουν τη γενική, νόμιζα, φρίκη, οι εφημερίδες την επομένη. Μπα! 20 πρωτοσέλιδα είχε φωτογραφία το frontpages.gr, μόνο σε ένα υπήρχε η λέξη «ακροδεξιά», σε υπότιτλο: «Η Ακροδεξιά υπουργοποιείται για πρώτη φορά από το 1974» έγραφε η Ελευθεροτυπία. Πουθενά, τίποτα, σε καμία άλλη. Ούτε στα Νέα και την Καθημερινή, από τις παραδοσιακά σοβαρές εφημερίδες, ούτε στην Αυγή ή τον Ριζοσπάστη, από τις παραδοσιακά αριστερές εφημερίδες.

Krugman:«Κανείς δεν είναι ασφαλής στην κρίση»

ΠΗΓΗ: FT (via Euro2day)

Συνέντευξη του Paul Krugman, καθηγητή Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων στο Princeton University, που τιμήθηκε με το Νόμπελ οικονομικών 2008.

Ποιος από τους παρακάτω παγκόσμιους κινδύνους είναι ο χειρότερος από την πλευρά του θεσμικού επενδυτή: κατ’ αρχήν οι πληθωριστικές πιέσεις; 
Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ μακρινός κίνδυνος για τις περισσότερες χώρες. Παντού υπάρχει υπερβάλλουσα προσφορά και απλώς δεν πρόκειται να έχουμε πληθωρισμό. Μπορεί να υπάρχουν πιέσεις στις αγορές εμπορευμάτων, αλλά δεν θα μεταδοθούν σε ευρύτερο πληθωρισμό. 

Θα μας πιάσουν ξανά με τις πυτζάμες;

ΠΗΓΗ: Αριστερό blog

του Π. Μαυροειδή

Το κύριο άρθρο, στο φύλλο της βασικής εφημερίδας της αριστεράς  “Αυγή” της 21ης Απριλίου 1967 (που δεν κυκλοφόρησε  φυσικά ποτέ), είχε τίτλο “Η δικτατορία είναι αδύνατος”.

 Η ελληνική αριστερά, ΔΕΝ υποτίμησε απλά το κίνδυνο μιας  μεγάλης αντιδημοκρατικής και αντικοινωνικής τομής από μια στρατιωτική χούντα. Απλούστατα, ΔΕΝ πήρε χαμπάρι και αποκοίμιζε το λαό με παραμύθια.

Φυσικά δεν ήταν οι μόνοι. Ο πρωθυπουργός Π. Κανελλόπουλος ετοίμαζε μέχρι αργά την πρώτη προεκλογική του ομιλία, μέχρι να συλληφθεί. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραπονέθηκε  ότι οι Γερμανοί που τον συνέλαβαν στην κατοχή δύο φορές νύχτα, τον άφησαν να φορέσει τα ρούχα του. Ο λοχαγός όμως  που μπούκαρε στο διαμέρισμα  τον πήρε όπως τον βρήκε. Με τις πυτζάμες….Ίδιο το σκηνικό με όλο το πολιτικό προσωπικό.

Powergrab at the ECB

Πηγή: counterpunch

by MIKE WHITNEY

“Time is running out fast. I think we have maybe a few months — it could be weeks, it could be days — before there is a material risk of a fundamentally unnecessary default by a country like Spain or Italy which would be a financial catastrophe dragging the European banking system and North America with it. So they have to act now.”

– Willem Buiter, Citi Chief Economist

As the boycott of sovereign bonds in Europe has spread beyond the south to triple-A-rated countries like Finland, the Netherlands and France, it’s become increasingly difficult for banks and corporations to get short-term financing. The cost of swapping euros for dollars is steadily rising while interbank lending has started to break down. As banks hoard more capital (to comply with new regulations) and scale-back their lending, companies will be forced to curtail operations and trim investment. This is how a debt crisis morphs into a credit crunch that slows growth and sends the economy hurtling back into recession.