Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Ευρωπαική κρίση: Ασκήσεις ακριβείας εν μέσω μιας ανακριβούς πραγματικότητας



Πηγή: Stratfor
By George Friedman

* Αφιερωμένο εξαιρετικά στον ταλαντούχο κ. Γεωργίου, επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, και στο πώς το ΑΕΠ προσαρμοζεται ανάλογα με τη δημοτικοτητα της αντιπολίτευσης... 

An important disconnect over the discussion of the  future of the European Union exists, one that divides into three parts. First, there is the question of whether the various plans put forward in Europe plausibly could result in success given the premises they are based on. Second, there is the question of whether the premises are realistic. And third, assuming they are realistic and the plans are in fact implemented, there is the question of whether they can save the European Union as it currently exists.
The plans all are financial solutions to a particular set of financial problems. But regardless of whether they are realistic in addressing the financial problem, the question of whether the financial issue really addresses the fundamental dilemma of Europe — which is political and geopolitical — remains.

Η βόμβα του ευρώ: Πώς μια καλή ιδέα κατέληξε σε τραγωδία



ΠΗΓΗ: Der Spiegel


Before Germany's Horst Reichenbach had even stepped off the plane in Athens, the Greeks knew who was coming. He had already been given various unflattering nicknames in the Greek media, including "Third Reichenbach" and "Horst Wessel" -- a reference to the Nazi activist of that name who was posthumously elevated to martyr status. The members of his 30-strong team, meanwhile, had been compared to Nazi regional leaders.
The taxi drivers at the airport were on strike, while hundreds stood in front of the parliament building, chanting their slogans. One protestor was wearing a T-shirt that read: "I don't need sex. The government fucks me every day." Within the first few hours, Horst Reichenbach realized that he had landed in a disaster area.

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ...


ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης  04.10.2011
Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
 
Κάποτε ήταν οι «εργαζόμενοι - ρετιρέ».
 Και επί ΠΑΣΟΚ και επί ΝΔ έτσι τους αποκάλεσαν. Τους διέσυραν και τους έβαλαν απέναντι στους «μη προνομιούχους». Βάφτισαν τα δικαιώματα σε «προνόμια»! Και τα αφαίρεσαν. Από τους «μη προνομιούχους»...
*
Μετά ήταν οι αγρότες.
Οι «τεμπέληδες». Που «άραζαν στα καφενεία». Που τους έχουν αποκαλέσει και επί ΠΑΣΟΚ και επί ΝΔ, από «μπαταχτσήδες» μέχρι «γαϊδούρια». Που «κάθονταν και έτρωγαν τις επιδοτήσεις». Μέσα σε δυο δεκαετίες ξεκλήρισαν τον κύριο όγκο της αγροτιάς...
*