(Ομιλία στη Λαϊκή Συνέλευση Χαλκίδας, 29/7/2011)
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Εισαγωγή
Ευχαριστώ αρχικά την Λαϊκή Συνέλευση (ΛΣ) Χαλκιδας για την πρόσκληση της και ιδιαίτερα για τον τύπο της πρόσκλησης της που με έπεισε να μετάσχω, αντίθετα με αυτό που θεωρώ παρωδία Άμεσης Δημοκρατίας (ΑΔ) στο Σύνταγμα, όπου και αρνήθηκα να πάρω μέρος. Το γεγονός ότι με καλέσατε απλά για «να συζητήσουμε μαζί», σαν ίσος προς ίσους, και όχι να έλθω σαν ο «ειδικός» που θα σας καπελλώσει μαζί με άλλους ειδικούς σε μια νέα έκδοση τηλεοπτικού πάνελ (συνήθως και με τους ίδιους τηλεοπτικούς αστέρες των καναλιών) το εκτιμώ ιδαίτερα. Γιατί αυτό είναι η πεμπτουσία της ΑΔ: το δικαίωμα ισηγορίας στις αντιτιθέμενες απόψεις (και όχι απλά στον κάθε ομιλητή που είναι πρακτικά αδύνατο όταν έχουμε μια συνέλευση ακόμη και 1.000 ατόμων ―κάτι που μπορεί να γίνεται και με άλλους σκοπούς, όπως π.χ. στο Σύνταγμα όπου καλούσαν 5-6 «ειδικούς» να μιλήσουν υποτίθεται για την κρίση, αλλά στη πραγματικότητα για το Χρέος και οι οποίοι απλά διατύπωναν παραλλαγές των ίδιων διαχειριστικών απόψεων, με το τουπέ του ειδικού, ενώ η ίδια η πλατεία βομβαρδιζόταν με τις ίδιες απόψεις, με βίντεο σαν το debtocracy, με πανό μέσα στη πλατεία για τον Λογιστικό Έλεγχο, με περίπτερο για το ίδιο θέμα κ.λπ. σε μια συντονισμένη εκστρατεία να περάσουν στη ΛΣ τις αποπροσανατολιστικές διαχειριστικές απόψεις για την κρίση. Και το ίδιο γινόταν ακόμη και στις ημερίδες για την ΑΔ όπου καλούσαν δεδηλωμένους εχθρούς της ΑΔ για να μιλήσουν για το πως θα μπορούσαμε να έχουμε μια σύνθεση ΑΔ και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, λες και η ΑΔ είναι απλά μια βελτίωση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, όπως π.χ. η κοινοβουλευτική «δημοκρατία» ήταν μια βελτίωση της συνταγματικής μοναρχίας και αυτή βελτίωση της απόλυτης μοναρχίας. Γι’ αυτό και καλούσαν για να εκθειάσουν την ΑΔ μέχρι βουλευτές ή άλλους «ειδικούς» που πιστεύουν ότι ΑΔ σημαίνει μόνο τη πολιτική δημοκρατία, ξεχνώντας δηλαδή τις άλλες διαστάσεις της σημερινής κρίσης.
Και αρχίζω με τις διαστάσεις τη κρίσης.
H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
