ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ Η ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ

ΠΗΓΗ: Σοσιαλιστική Έκφραση

του Κ. Καλλωνιάτη

Η ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε τόσο γενικευμένη κρίση (οικονομική, ενεργειακή, διατροφική, κοινωνική, περιβαλλοντική, ψυχολογική, πολιτική). Ποτέ στην ιστορία του καπιταλισμού οι αντιφάσεις και οι ανισορροπίες του συστήματος δεν οξύνθηκαν τόσο πολύ σε πλανητικό επίπεδο. Ποτέ άλλοτε το δίλημμα δεν ήταν όχι «σοσιαλισμός ή καπιταλισμός», ούτε «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», αλλά «σοσιαλισμός ή αφανισμός»! Καμία διάθεση σκόπιμης και τεχνητής δραματοποίησης της κατάστασης του ανθρώπινου πολιτισμού. Με την παγκοσμιοποίηση και τη κρίση της, όλες οι παθογένειες του καπιταλιστικού συστήματος (άναρχη ανάπτυξη και αστικοποίηση, κοινωνικές ανισότητες και φτώχεια, εργασιακός ανταγωνισμός και κλιμακούμενη ανεργία, ένοπλες συγκρούσεις και εγκληματική βία, πυρηνικά εργοστάσια και εξοπλισμοί, περιβαλλοντική καταστροφή και κλιματική αλλαγή, εξάντληση και διάβρωση φυσικών πόρων, δημογραφική επέκταση και μεταναστευτικά ρεύματα, ατομική αποξένωση και ψυχολογική κατάθλιψη) πήραν πλανητικές διαστάσεις απειλώντας τη ζωή με Αρμαγεδδώνα. Στον 21ο αιώνα διακυβεύεται η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη. Και από τη στάση του κινήματος των εργαζομένων θα εξαρτηθεί η έκβαση του αγώνα να υπάρξει μέλλον για την ανθρωπότητα.

Weisbrot: Γιατί το ευρώ δεν αξίζει να σωθεί

ΠΗΓΗ: GUARDIAN

του Μ. Weisbrot

Jean-Claude Trichet, president of the European Central Bank, answers reporters' questions at his monthly news conference at the ECB headquarters in Frankfurt. The ECB is mandated only to control inflation, not unemployment. Photograph: Kai Pfaffenbach/Reuters

The euro is crashing to record lows against the Swiss franc, and interest rates on Italian and Spanish bonds have hit record highs. This latest episode in the eurozone crisis is a result of fears that the contagion is now hitting Italy. With a $2tn economy and $2.45tn in debt, Italy is too big to fail and the European authorities are worried.

Although there is currently little basis for the concern that Italy's interest rates could rise high enough to put its solvency in jeopardy, financial markets are acting irrationally and elevating both the fear and the prospects of a self-fulfilling prophesy. The fact that the European authorities cannot even agree on how to handle the debt of Greece – an economy less than one sixth the size of Italy – does not inspire confidence in their capacity to manage a bigger crisis.

Οι αποδοκιμασίες κατά πολιτικών και το αιώνιο μικρόβιο της θεσμολαγνείας

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ (12/7/2011)

Του Νάσου Θεοδωρίδη *

Ευθύς εξαρχής σπεύδω να αποσαφηνίσω ότι ενώ η μόνη εγγύηση για μια μεγάλη και ριζική ανατροπή, όπως ορθά διακηρύττει η αριστερά, είναι μια μαζική ειρηνική έξοδος, στους δρόμους, εκείνης της «κρίσιμης μάζας» που είναι σε θέση να παίξει κεντρικό ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο ταρακουνώντας το συθέμελα, παράλληλα δεν χωράει αμφιβολία ότι τα «επικουρικά» περιστατικά αποδοκιμασιών, γιουχαρίσματος και γενικής λαϊκής κατακραυγής σε βάρος μεμονωμένων βουλευτών σε τοπικό επίπεδο είναι κι αυτά εξόχως καθοριστικά, και ως εκ τούτου απολύτως θεμιτά, για τη διαμόρφωση κλίματος ασφυκτικής πίεσης που απηχεί πλήρως τα αισθήματα της μέγιστης πλειονότητας των πολιτών.

Χαράτσι στα «μπλοκάκια»; Λέμε να μην πάρουμε...

Ανοιχτή συνάντηση/συζήτηση:
Τετάρτη 13 Ιουλίου, 20:00
στα γραφεία του ΣΜΕΔ
(Μαυρικίου 8 & Μαυρομιχάλη, Εξάρχεια)

Πηγή: Εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Στο πειραματικό εργαστήρι «Η Ελλάς», οι τρελοί επιστήμονες που κάνουν κουμάντο στη ζωή μας ενέσκηψαν ξανά με νέες ιδέες: στο φόντο των εξαιρετικών συνθηκών που αποτελούν ωστόσο καθημερινό καθεστώς για όλους μας εδώ και χρόνια (της γενικευμένης «μαύρης», ανασφάλιστης, ελαστικής, απλήρωτης εργασίας), όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι της χώρας, όλοι οι περίφημοι «μπλοκάκηδες» από τους οποίους έχει αφαιρεθεί ύπουλα και βίαια η ιδιότητα του εργαζόμενου για να τους αποδοθεί με το έτσι θέλω η «ευέλικτη» ιδιότητα του «εξωτερικού συνεργάτη», καλούνται τώρα να πληρώσουν χαράτσι εκατοντάδων ευρώ (300 για φέτος, 400 ή 500 από του χρόνου), ενώ βλέπουν και τις ασφαλιστικές τους εισφορές να αυξάνονται κατά 10 ευρώ το μήνα, υπέρ …ανέργων. Μιας και «όλοι μαζί τα φάγαμε», γιατί άλλωστε όλοι «ελεύθεροι επαγγελματίες» είμαστε (άρα, υπονοεί ο παράφρων συλλογισμός, όλοι είμαστε φοροφυγάδες και εισφοροφυγάδες, σαν τους μεγαλοδικηγόρους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες), δέον όπως πληρώσουμε χωρίς διακρίσεις τα σπασμένα, μας λένε οι τρελοί επιστήμονες – και περιμένουν να τους δώσουμε και δίκιο!

Βούληση και σύμβουλοι σε καιρό κρίσης

ΠΗΓΗ: Καθημερινή (12/7/2011)

Tου Νικου Γ. Ξυδακη

Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από έλλειψη κράτους. Υπάρχει άφθονο γύρω μας, μάς καταπνίγει, αλλά όχι λόγω της δράσης· λόγω της αδράνειάς του. Συχνά και λόγω της πονηρής υστεροβουλίας του, κάποτε εξαιτίας και της μοχθηρίας του. Ομως αυτό είναι άλλη συζήτηση από το να ζητάμε αλόγιστα να απομειωθεί το κράτος και τις δραστηριότητές του να τις ανάλάβουν ιδιώτες. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η μεταβίβαση κρατικών δραστηριοτήτων είναι αδύνατη, διότι το κράτος δεν νομοθετεί μόνον και δεν ρυθμίζει ουδέτερα και αμερόληπτα, αλλά παράγει πολιτική βούληση και πολιτική σκέψη, διερμηνεύοντας έτσι τη λαϊκή κυριαρχία, θεμέλιο της δημοκρατίας.

Ο βουλευτής, ο υπουργός, ο δημοτικός άρχοντας, κάθε αιρετός, γι’ αυτήν ακριβώς τη ζωτική δημοκρατική λειτουργία τιμάται με ψήφο: για να σκέφτεται, να αποφασίζει, να δρα, να προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον και να αναλαμβάνει την ευθύνη για όλα αυτά. Αν αναθέτει τις λειτουργίες αυτές σε τρίτους, μη εκλεγμένους, σε τεχνοκράτες, σε συμβούλους, σε οίκους υποστήριξης, ποια η δική του λειτουργία; Μήπως αυτοακυρώνεται;

η ύπαρξη του ανθρώπου ένα αφόρητο βάρος για τις κοινωνίες

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ

του Ρ. Βρανά

.. ∆εν τα αξίζαµε τόσα «πλούτη». Γι’ αυτό τώρα µας τα παίρνουν πίσω. Κι ας εξοργίστηκε ακόµη και ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρµπουρι, όταν άκουσε τον βρετανό υπουργό Εργασίας Ιαν Ντάνκαν Σµιθ να λέειπως «δεν αξίζουν όλοι οι φτωχοί τα κοινωνικά επιδόµατα». Μας λένε πάντα τι δεν αξίζουµε. Πόσο αξίζουµε όµως πραγµατικά; Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή; 

Πόσο αξίζει...... η ζωή ενός φοιτητή; Οσο και το δάνειο που έχουν πάρει οι γονείς του για να τον σπουδάσουν. Πριν από 35 χρόνια, το Πανεπιστήµιο της Καλιφόρνιας έπαιρνε 6,6% του δηµόσιου προϋπολογισµού και οι φυλακές 3%. Σήµερα, το πανεπιστήµιο παίρνει 2,2% και η βιοµηχανία των φυλακών 7,4%. Οσο λιγότεροι νέοι µπορούν να σπουδάσουν τόσο γεµίζουν οι φυλακές. Το αµερικανικό δηµόσιο αφαιρεί τα χρήµατα που προορίζονταν για τη µόρφωση των πιο ελπιδοφόρων πολιτών του και τα δίνει για να πλουτίσουν οι άνθρωποι που κερδίζουν από τη φυλάκιση των πιο φτωχών. Πόσο αξίζει η ζωή ενός άρρωστου, ενός γέρου; 

Μακρύ καλοκαίρι ελληνικής κατάρρευσης;

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Σε αδιέξοδο και σε σκληρούς εκβιασμούς από τις τράπεζες φαίνεται ότι καταλήγουν οι συζητήσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για την εμπλοκή ιδιωτών στο νέο «πακέτο» διάσωσης της Ελλάδας, ενώ η Αθήνα ζητεί πλέον σε δραματικούς τόνους, προειδοποιώντας για κίνδυνο κατάρρευσης του ευρώ, αυτό που ως τώρα φαίνεται αδιανόητο, κυρίως για τους Γερμανούς: δηλαδή, να δοθεί το νέο δάνειο χωρίς τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, μόνο από τις κυβερνήσεις και το ΔΝΤ.

Η χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup διεξήχθη σε δραματικό κλίμα, στη σκιά της θυελλώδους κερδοσκοπικής επίθεσης στη μεγαλύτερη αγορά ομολόγων της Ευρώπης, την ιταλική, όπου οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων αναφοράς ξεπέρασαν χθες και το 5,7%.

Με default (;) το νέο πακέτο

Πηγή: FT (via Euro2day)

By Peter Spiegel (Βρυξέλλες), Patrick Jenkins (Λονδίνο)

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται για πρώτη φορά έτοιμοι να αποδεχτούν ότι η Αθήνα θα πρέπει να κηρύξει στάση πληρωμών σε τμήμα των ομολόγων της, στο πλαίσιο νέου πακέτου διάσωσης για την Ελλάδα, το οποίο θα μειώσει σε ανεκτά επίπεδα το συνολικό δανειακό βάρος της χώρας. 

Η νέα στρατηγική, που θα συζητηθεί στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες, πιθανόν να περιλαμβάνει επίσης νέες παραχωρήσεις από τους Ευρωπαίους ηγέτες ώστε να μειωθεί το αθηναϊκό χρέος, όπως περαιτέρω μείωση επιτοκίων στα δάνεια διάσωσης και πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων σε ευρεία βάση. Πιθανόν, επίσης, να σηματοδοτήσει την εγκατάλειψη του γαλλικού προγράμματος μετακύλισης ελληνικών ομολόγων από μέρους τραπεζών. «Ο βασικός στόχος είναι να μειωθεί το δανειακό βάρος της Ελλάδας με κινήσεις τόσο από τον ιδιωτικό όσο και από τον δημόσιο τομέα», δήλωσε κορυφαίος Ευρωπαίος διπλωμάτης που συμμετέχει στις συνομιλίες. Οι αξιωματούχοι προειδοποιούν ότι το νέο σχέδιο βρίσκεται σε πρώιμα στάδια και δεν αναμένονται τελικές λεπτομέρειες πριν από τα τέλη του καλοκαιριού. Πάντως, αν συμφωνηθεί η στρατηγική θα συνιστά σημαντική μεταστροφή στον 18μηνο αγώνα συγκράτησης της κρίσης χρεών. Αν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια ιδιωτικής συμμετοχής,αρκετοί έχουν αποφασίσει να επιστρέψουν σε ένα σχέδιο που έχει υποστηρίξει η Γερμανία και προβλέπει να υποχρεωθούν οι ιδιώτες ομολογιούχοι να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους με νέα χρεόγραφα μεγαλύτερων λήξεων.