Ένα πολύ ριζοσπαστικό σχέδιο για το χρέος από την Ελλάδα

 Πηγή: New York Times (8/6/2011)

By LANDON THOMAS Jr.

Τον Μάρτιο, καθώς γινόταν φανερό ότι η Ελλάδα θα ζητούσε περισσότερα χρήματα από την Ευρώπη για να υποστηρίξει την φθίνουσα οικονομία της, ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν του ένα ριζοσπαστικό σχέδιο για την μια κι έξω επίλυση της κρίσης χρέους.

Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταφέρει χρέος ύψους 133 δις ευρώ, ή άλλως το 40% του συνόλου, στην ΕΚΤ, η οποία και θα αναλάμβανε να αποπληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας με την έκδοση δικού της ευρω-ομολόγου.

 

Αυτό θα ήταν «αναδιάρθρωση χρέους χωρίς κούρεμα», σύμφωνα με την άποψη των εισηγητών του σχεδίου, καθώς το περιέγραφαν στον κ. Παπανδρέου με ενθουσιασμό σε μια σειρά μυστικών συσκέψεων κατά τη διάρκεια αυτής της χρονιάς.

Το ιδανικό αποτέλεσμα θα ήταν να ελαφρώσει την οικονομία της Ελλάδας από το βάρος του χρέους, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την ανάπτυξη, και κρατώντας ταυτόχρονα τους τραπεζίτες και τους οίκους αξιολόγησης στις θέσεις τους.

Γιατί η Ελλάδα "καίει" τις ΗΠΑ

Πηγή: euro2day

Για τη φρασεολογία που χρησιμοποιεί συνήθως ο Λευκός Οίκος, ο Πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα ήταν ξεκάθαρος. "Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις καλύτερες ιδέες για την επίλυση του ελληνικού προβλήματος", δήλωσε μετά τη συνάντησή του με τη Γερμανίδα καγκελάριο, κ. Μέρκελ, αφού πριν είχε αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας ως καταστροφικό για την παγκόσμια οικονομία.

Τι κάνει τον Αμερικανό Πρόεδρο να νοιάζεται τόσο πολύ για το πώς θα καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες της χώρας μας την περίοδο 2012-14;

Με τρεις λέξεις: το credit event.

Η μοναξιά του δρομέα μεγάλων αποστάσεων

 

Πηγή: The press project

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου υπήρξε ηγέτης  με πάθη. Όχι σαν εκείνα του πατέρα του, πάντως εξίσου ακατανίκητα. Οι κάτοικοι Ερυθραίας έχουν να λένε για την εμμονή του με το ποδήλατο (η οποία λίγο έλειψε να του κοστίσει μια τσακισμένη σπονδυλική στήλη) και το Λιμενικό Πόρου και ευρύτερου Αργοσαρωνικού για τις αμφιλεγόμενες επιδόσεις του στην κωπηλασία, που επιβάρυναν κατά τι το δημόσιο έλλειμμα με υπερωριακή απασχόληση σωστικού συνεργείου. Υπάρχει όμως και ένα πάθος που θα δυσκολευτούν να αμφισβητήσουν και οι πλέον κακόπιστοι: η προσήλωσή του σε μια ρηξικέλευθα νεωτερική αντίληψη περί Δημοκρατίας.

Η κατά ΓΑΠ υπέρβαση του γερασμένου κοινοβουλευτισμού εδράζεται σε δύο σκέλη: Την OpenGov.gr- Ανοιχτή Διακυβέρνηση στην τοπική διάλεκτο- και την άμεση δημοκρατία των δημοψηφισμάτων. Ως προς το πρώτο σκέλος, δεν χρειάζεται να φλυαρήσουμε. Πόσες φορές δεν ξενυχτήσαμε πάνω στο λάπτοπ παρακολουθώντας τις συναρπαστικές συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, με την κ. Μπιρμπίλη να αγορεύει για τους ημιυπαίθριους και τον κ. Πάγκαλο να εξανίσταται για τα προβλήματα του Δήμου Καλυβίων Θορικού; 

 

Στην τρόικα το... σφυρί των ιδιωτικοποιήσεων!

Πηγή: Sofokleous 10

Τα τελευταία ψήγματα εθνικής κυριαρχίας στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής διασκορπίσθηκαν χθες, με τη «διαρροή», στο πρακτορείο Reuters, των βασικών συμπερασμάτων της τελευταίας έκθεσης αξιολόγησης της οικονομίας από την τρόικα! Η κυβέρνηση χάνει και τη δυνατότητα διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας, αφού το «σφυρί» των επικείμενων σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων περνά στα χέρια εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κυβερνήσεων της ευρωζώνης.

Μόλις την Κυριακή, με αφορμή δημοσιεύματα του Τύπου, η κυβέρνηση είχε εκδώσει μια οργισμένη ανακοίνωση, καταγγέλλοντας «με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την επικίνδυνη παραπληροφόρηση Μέσων Ενημέρωσης τα οποία δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη, είτε με ανύπαρκτες "πληροφορίες" για "ξένους Επιτρόπους - Ανθύπατους στα υπουργεία", είτε με ανοίκειες και ανιστόρητες εκφράσεις περί "κατοχής" στην Ελλάδα».

Η χρηματοπιστωτική κρίση της Ευρώπης, η αναγκαία αναδιάρθρωση των χρεών και η οικονομική καταδίκη του Νότου

www.pokethe.gr 

Μήλιος Χρήστος

Παράταση στο καθεστώτος δανεισμού της Ελλάδας.
Μια δεύτερη ευκαιρία (;)

Τελικά, μετά από πολλές διαβουλεύσεις η Ε.Ε, αποφάσισε να παρατείνει, για άλλα δύο χρόνια, το καθεστώς δανεισμού της Ελλάδας. Η χώρα μας «κέρδισε» και πάλι χρόνο (αυτή η αίσθηση υπάρχει) προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό της πρόβλημα. Το ερώτημα είναι: Θα μπορέσει να επωφεληθεί, από αυτή τη νέα παράταση; Και ακόμα: Με ποιο τρόπο; δηλ. τι πρέπει και τι μπορεί να κάνει που να εκληφθεί σαν αξιοποίηση του χρόνου που υποτίθεται ότι κέρδισε;

Οι απαντήσεις δεν είναι τόσο εύκολες. Προϋποθέτουν την συνεκτίμηση πολλών παραμέτρων. Και κύρια των διεθνών εξελίξεων, όπου εντάσσεται το Ελληνικό πρόβλημα εκ των πραγμάτων. Τίποτα στις μέρες μας δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από μια γενική θεώρηση. Ο κόσμος έχει ενιαιοποιηθεί και πρώτα απ’ όλα στην οικονομία. Τα φαινόμενα έχουν αποκτήσει ταυτόχρονα μια οικουμενικότητα και μια αλληλεξάρτηση τέτοια που είναι αδύνατον να εξετάζονται πλέον μεμονωμένα. Το Ελληνικό πρόβλημα πρέπει να ειδωθεί σαν μέρος ενός γενικότερου προβλήματος, μιας κρίσης σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο που η πορεία της, μέσα από πλήθος αντιφάσεις και ανταγωνισμούς, θα επικαθορίσει τους ιδιαίτερους όρους αντιμετώπισής του.