Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΕΕ: Εφιάλτης, η δεύτερη φάση της κρίσης

 
Πηγή:  Πριν, 30.1.2011
του Λ. Βατικιώτη
Μετά τις αντι-ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην Ελλάδα και την Γαλλία το 2010, με την είσοδο του καινούργιου χρόνου ήρθε η σειρά των ισπανών εργαζομένων να αποχαιρετίσουν το δικαίωμα στην σύνταξη. Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, αφού εξασφάλισε την στήριξη του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (καθώς δεν έχει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία) και την συναίνεση των δύο σημαντικότερων συνδικάτων (UGT και CCOO) πέρασε προχθές το βράδυ από το υπουργικό συμβούλιο τον αντι-ασφαλιστικό νόμο που αυξάνει τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια.
 

Αν ο σοσιαλισμός ήταν θέμα ορθολογικής πειθούς της κοινωνίας, τότε θα ήταν εύκολη υπόθεση

Πηγή: ΕΠΟΧΗ

Με τη συνέντευξη του Κώστα Γαβρόγλου, η «Εποχή» συνεχίζει την έρευνά της για τα ζητήματα της συγκρότησης της αριστεράς σήμερα. Όπως σημειώναμε στο άνοιγμά της, η συζήτηση για τα ζητήματα αυτά, ως τώρα, έχει περιοριστεί, ιδίως όταν αναφέρεται στην ελληνική της πτυχή, σε μια καθόλου γόνιμη “ανταλλαγή πυρών” από εδραιωμένες πεποιθήσεις ως προς την ορθότητα της κάθε γραμμής. Δεν συζητιούνται οι αντιθέσεις για να γεννηθεί μια νέα σύνθεση. Όμως αυτό είναι το ζητούμενο και στην Ελλάδα και διεθνώς. Θέλοντας να συμβάλλουμε, λοιπόν, σε μια εφικτή σύνθεση, θα συνεχίσουμε αυτή τη συζήτηση και με άλλους προσκεκλημένους. Την επόμενη εβδομάδα, θα συμβάλει στο διάλογο ο ιστορικός Παναγιώτης Στάθης.

Κίνημα «χρέους» με την υπογραφή Σακοράφα


Πηγή: tvxs
Τη δημιουργία κινήματος για τον έλεγχο κι έπειτα την «άρνηση του απεχθούς χρέους» συνυπογράφει η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα. Απαντώντας σε ερωτήσεις του tvxs.gr, τάσσεται απέναντι στην κυβέρνηση Παπανδρέου και χαρακτηρίζει την Κίνηση Δημαρά και Οικονόμου «στρατηγικό σύμμαχο για τη συγκρότηση μετώπου, με όποιες αποστάσεις πολιτικές μπορεί να έχουμε».
Η κα Σακοράφα, η οποία διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ καθώς καταψήφισε το Μνημόνιο, δηλώνει ότι αισθάνεται «απολύτως προδομένη» από το κυβερνών κόμμα «λόγω μιας σαφούς πολιτικής δέσμευσης, που από τις εκλογές και μετά προσέλαβε το χαρακτήρα λαϊκής εντολής, η οποία όμως προδόθηκε με βάναυσο τρόπο».
Περιγράφοντας μέρος του χρέους το οποίο κατά τη γνώμη της άδικα, αν όχι παράνομα, καταλογίζεται στο ελληνικό δημόσιο, αναφέρεται σε «όλες τις συμβάσεις που υπογράφτηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες» και στις «συμβάσεις τύπου της Siemens».
Μιλώντας για την προτεινόμενη Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, σπεύδει να τονίσει ότι «δεν υποκαθιστά κανένα πολιτικό σχηματισμό, έχει συγκεκριμένη αποστολή, με συστηματοποιημένη μεθοδολογία και καταλήγει αυστηρά και μόνο στο μέρος εκείνο του χρέους που είναι παράνομο, με συνέπεια την άρνηση του ως απεχθές».

Δεν παίζουμε με το μεταναστευτικό!



 Του Ρούντι Ρινάλντι
Από το "Δρόμο της Αριστεράς", 29.1.2011

Οι διαστάσεις του μεταναστευτικού προβλήματος και οι όροι μέσα στους οποίους αυτό υπάρχει είναι εκρηκτικοί. Oποιαδήποτε κίνηση, πρωτοβουλία, ενέργεια, πλατφόρμα οφείλει να υπολογίσει όλους τους παράγοντες και τους συσχετισμούς και, φυσικά, να προβάλλει μια αξιόπιστη και πειστική πρόταση, που να μπορεί να υλοποιηθεί με τρόπο που να ανοίγει προοπτικές και να αλλάζει συσχετισμούς υπέρ των εργαζόμενων και των πληττόμενων - κι όχι με τρόπο που να διευκολύνει την επιβολή των πολιτικών της Ε.Ε., της αστικής τάξης, των κυβερνήσεων.

Οι μετανάστες της Νομικής έχουν δίκιο. Πρέπει να τους δοθούν χαρτιά. Ωστόσο, η πρόσφατη πρωτοβουλία και κινητοποίηση με επίκεντρο τη Νομική έδειξε με πολύ κραυγαλέο τρόπο την προχειρότητα, την επιπολαιότητα, τη ρηχότητα μιας πολιτικής κατεύθυνσης που θεωρεί το μεταναστευτικό μόνο ως θέμα δικαιωμάτων και αγνοεί ή βάζει σε δεύτερη μοίρα τις πολιτικές του διαστάσεις. Είναι μια πολιτική κατεύθυνση που δείχνει να μη λαμβάνει υπόψη της τα θέματα που έχει αναδείξει η νέα συγκυρία, με το Μνημόνιο, την τρόικα, την ολομέτωπη επίθεση σε κατακτήσεις και δικαιώματα του μαζικού κινήματος.

Πολιτική αδιαφορία: Τυχαίο; Δεν νομίζω




ΠΗΓΗ: Το Βήμα
του Αντ. Λιάκου

Δεν θα έπρεπε να είναι πηγή ανησυχίας το δημοσκοπικό εύρημα ότι οι πολίτες στην πλειονοψηφία τους αδιαφορούν ποιος θα τους κυβερνήσει. Αυτή η αδιαφορία θα μπορούσε να διαβαστεί ως ένδειξη εμπιστοσύνης: ανεξαρτήτως προσώπων, οι υπηρεσίες θα συνεχίσουν να λειτουργούν απρόσκοπτα, οι υποθέσεις και οι δουλειές τους θα πηγαίνουν καλά χωρίς την ανάγκη πολιτικών παρεμβάσεων. Οι πολιτικές αποφάσεις έχουν πλέον αντικατασταθεί από κανόνες και κριτήρια που εφαρμόζονται αυτόματα, τα μικρά ζητήματα διαχείρισης που μένουν είναι στα χέρια τεχνοκρατών που προσλαμβάνονται με πάγιες αξιοκρατικές διαδικασίες. Τι άλλο έχει να κάνει η πολιτική, και γιατί να μπουν σε κόπο να επιλέξουν ιδεολογία και πρόσωπα που θα τους κυβερνήσουν; 


Αυστηρή κριτική ασκεί η ναυαρχίδα των τραπεζικών συμφερόντων στη Γερμανία, «Frankfurter Allgemeine Zeitung», στην πορτογαλική κυβέρνηση.
Της καταλογίζει ότι προσπαθεί να αποφύγει όσο μπορεί να τεθεί υπό τον έλεγχο ευρωπαϊκών αρχών και του ΔΝΤ. Την κατηγορεί ότι αναζητεί δάνεια σε Κίνα, Ρωσία και Βραζιλία. Η κατηγορία δεν αφορά την αναζήτηση δανείων από αυτές τις πηγές. Αλλά το ότι με αυτή την αναζήτηση επιδιώκει η Πορτογαλία «να αποφύγει τους όρους της τρόικας και τα μέτρα που θα απαιτήσει». Αντίθετα, δεν περνάει, πλέον, ημέρα που οι ξένοι τοκογλύφοι και δανειστές της Ελλάδας να μην έχουν να πουν έναν καλό λόγο για την κυβέρνησή της. Την υμνούν διότι διασφάλισαν τα λεφτά τους και υπάρχει η προοπτική να αγοράσουν δημόσια φιλέτα και γη φτηνά. Την υμνούν που έπεισε την ελληνική κοινωνία ότι τα δάνεια δεν αφορούν το εξωτερικό χρέος, αλλά τη διασφάλιση «μισθών και συντάξεων». Που κατάφερε να την πείσει ότι η μοναδική πηγή δανεισμού ήταν οι τοκογλύφοι της Ευρώπης και του ΔΝΤ. Οτι η κυβέρνηση μέσα σε τέτοιες συνθήκες «μπόρεσε να κερδίσει τις εκλογές». Οι υμνητές, βέβαια, δεν έχουν καταλάβει πολλά από το καζάνι που βράζει.

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΤΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ! 1η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ




Ξεδιπλώνονται σε όλη την Αττική πρωτοβουλίες για να μην περάσουν οι νέες τιμές στις αστικές συγκοινωνίες. Οι επιτροπές πολιτών καλούν σε μαζική ανυπακοή την 1η Φλεβάρη.
 Του Νίκου Ταυρή
Το κίνημα ανυπακοής των πολιτών, που έδωσε τα πρώτα δείγματά του στο μέτωπο των διοδίων, τώρα εξαπλώνεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κρήτης… Οι προκλητικές αυξήσεις που επιβάλλονται με απόφαση της κυβέρνησης και της τρόικας, και μαζί οι θρασύτατες απειλές εναντίον των «ανυπάκουων» αλλά και των εργαζόμενων στις συγκοινωνίες, γυρνούν μπούμερανγκ – όπως ακριβώς έγινε και με τα διόδια. Μια μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία απαιτεί δημόσια, ποιοτικά και φτηνά μέσα μαζικής μεταφοράς, και επιπλέον όλο και περισσότεροι πολίτες δείχνουν πια έτοιμοι να τα διεκδικήσουν αντιστεκόμενοι έμπρακτα στο χαράτσι.
Σε όλη την Αθήνα δημιουργούνται επιτροπές
Δεκάδες πρωτοβουλίες εξακολουθούν κι αυτή την εβδομάδα να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στις γειτονιές της Αθήνας, προετοιμάζοντας την εβδομάδα «Δεν πληρώνω το χαράτσι» που θα ξεκινήσει την 1η Φεβρουαρίου σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ο απαραίτητος συντονισμός μεταξύ των πιο διαφορετικών κινήσεων επίσης προχωρά. Μετά την πρώτη συνάντηση που έγινε στις 19/1 με πρωτοβουλία των επιτροπών Ακρίβεια-STOP, την προηγούμενη Δευτέρα 24/1 πραγματοποιήθηκε μια ακόμη συνέλευση στην οποία δημιουργήθηκε ο Ανοιχτός Συντονισμός Επιβατών Αττικής. Από την πλευρά του το ΠΑΜΕ, παρόλο που αρνείται πεισματικά οποιαδήποτε επαφή με άλλες πρωτοβουλίες, επίσης καλεί σε «οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή» και διεκδικεί δωρεάν μετακίνηση όλων τις πρωινές ώρες.