Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Το τέλος του «τέλους της ιστορίας»



ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ
Η κρίση αναδεικνύει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, κορυφώνει αντιθέσεις και επαναφέρει… αλήθειες.
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου.Το ζοφερό έτος 2010, κατά κάποιον τρόπο, άρχισε τρία χρόνια πριν. Την άνοιξη του 2007. Όταν ο Αμερικανός πολίτης κ. Τζόνσον (ή ο ιρλανδικής καταγωγής κ. Ο’Μπράιαν ή ο Αφροαμερικανός κ. Γουίνστον, δεν έχει τόση σημασία) πήρε ειδοποίηση κατάσχεσης του ενυπόθηκου ακινήτου του για τις δόσεις του δανείου που καθυστερούσε να πληρώσει. Άλλο ένα ακίνητο εντάχθηκε στα χιλιάδες, στα εκατομμύρια ακίνητα που είχαν συσσωρεύσει οι αμερικανικές τράπεζες. Ακίνητα που έμειναν αζήτητα και απούλητα για μήνες, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι τιμές τους.

Ατμόσφαιρα μεσοπολέμου στην Ευρώπη



ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Ευνόητο είναι το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τα δεινά που επιφέρει στο λαό μας η οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου  κατ’ εντολήν της ΕΕ και του ΔΝΤ, καθώς μάλιστα αυτή οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα στην χρεοκοπία μέσω των απαιτήσεων  του διαβόητου πλέον Μνημονίου. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές με τα σοβαρά πολιτικά μηνύματα επέτειναν το κλείσιμο της ελληνικής κοινωνίας στον εαυτό της, μέσα σε ένα κλίμα φόβου και αγωνίας για το άμεσο μέλλον. Η «Ελλάδα  της μιζέριας», που δημιούργησε η πολιτική συνεργασία κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ δείχνει φυσιολογικά ελάχιστη διάθεση να ασχοληθεί με τα όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο και πρωτίστως στην Ευρώπη. Αν οι Έλληνες έστρεφαν το βλέμμα τους προς τα έξω, η αλήθεια είναι ότι θα ανησυχούσαν πολύ περισσότερο. Δεν αναφερόμαστε μόνο στην πραγματικά ανατριχιαστική διαδικασία μέσω της οποίας οι Γερμανοί, η ΕΕ και Άγγλοι έλιωσαν την Ιρλανδία, πειθαναγκάζοντάς την να υπαχθεί στον ατιμωτικό μηχανισμό «διάσωσης» παρά τη σθεναρή αντίσταση ακόμη και της κυβέρνησης της, η οποία πιθανότατα σύντομα θα ανατραπεί.

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ - ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ!


ΠΗΓΗ: ISKRA
ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!
ΣΥΝΕΝΕΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΚΡΑ
Οι δυνάμεις της Αριστεράς, πέρα από διαφορές, δίνουν συχνά την εντύπωση ότι το πρόβλημά τους είναι η επικράτηση της μιας έναντι της άλλης! Θεωρείτε ότι μόνο η ηγεσία του ΚΚΕ είναι υπεύθυνη για τον άγονο κατακερματισμό; Μπορεί να αλλάξει το διαιρετικό κλίμα μέσα στο 2011;
    Αντιμέτωπα με τη ραγδαία επιδείνωση της ζωής τους λόγω του μνημονίου και του γενικότερου κοινωνικού πολέμου που έχουν κηρύξει μονομερώς οι κυρίαρχες τάξεις, τα λαϊκά στρώματα χρειάζονται την ενότητα δράσης όλων των μαχόμενων, αριστερών δυνάμεων, που αποτελούν σήμερα τον βασικό κορμό της αντίστασης. Όσοι γυρίζουν την πλάτη στον πιο κρίσιμο κοινωνικό πόλεμο των τελευταίων 35 χρόνων για να επιδοθούν στον ενδοαριστερό εμφύλιο ακολουθώντας τη λογική «ο χειρότερος εχθρός είναι ο γείτονας», επωμίζονται τεράστιες, ιστορικές ευθύνες.

Ο σοσιαλισμός του κοπρίτη


Πηγή: ΑΥΓΗ
Καρτερός Θανάσης
Ημερομηνία δημοσίευσης: 04/01/2011


Επιτέλους ο Πάγκαλος καθάρισε τη θέση του με τούτη την κατάσταση για το ποιος έφαγε τα λεφτά. Είπε στο Βήμα της Κυριακής: Πρώτον: Μαζί φάγαμε τα λεφτά μέσα στο πλαίσιο ενός φαύλου συστήματος πολιτικής πελατείας με αθρόους διορισμούς στο Δημόσιο. Και δεύτερον: Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή...

Προπαγάνδα

Δεν θα το πιστέψει κανείς, αλλά είναι αλήθεια: για το σχόλιο της περασμένης Τρίτης, που ήταν μια απάντηση στα όσα συνεχίζει να υποστηρίζει υπέρ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ο εμπνευστής τους βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Λιάνης, έλαβα όσες συγχαρητήριες επιστολές δεν είχα λάβει καθ' όλη τη διάρκεια της αντιολυμπιακής μου καμπάνιας, δηλαδή από το 1996 μέχρι την έναρξη των Αγώνων!
ΚΟΙΝΗ συνισταμένη σχεδόν όλων αυτών των επιστολών, το «εσύ καλά τα έλεγες από τότε, αλλά εμείς δεν ακούγαμε - ίσως και γιατί μέσα στον καταιγισμό της ολυμπιακής προπαγάνδας, η δική σου άποψη δεν βρήκε τον χώρο που της άξιζε».
ΜΑΛΙΣΤΑ... Μοιάζει με «μετά θάνατον αναγνώριση», αν και -ως εκ θαύματος- παραμένω ζωντανός, αλλά εκείνο που ασφαλώς έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι οι Ελληνες μιλάνε ανοιχτά πια για την ισοπεδωτική προπαγάνδα που σ' εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έστειλε τη λογική περίπατο...

Το κερδοσκοπικό δίλημμα του νεοφιλελευθερισμού σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα: Μείωση μισθών ή απολύσεις;


του Κ. Νικολάου
Ένα δίλημμα πλανιέται σαν φάντασμα πάνω από τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε όλες τις χώρες, όπου ασκείται νεοφιλελεύθερη πολιτική (ανεξάρτητα αν έχουν ή δεν έχουν ΔΝΤ και μνημόνια) και βέβαια στην Ελλάδα: μείωση μισθών ή απολύσεις;
 Το δίλημμα αυτό παρουσιάζεται από τους κάθε απόχρωσης νεοφιλελεύθερους ως αναγκαστικός μονόδρομος, που για τους εργαζόμενους είναι του τύπου «μονά - ζυγά χάνεις».

Συγκεκριμένα για το δημόσιο τομέα, το κεντρικό επιχείρημα είναι ότι το δημόσιο έλλειμμα και τα χρέη της ελληνικής οικονομίας οφείλονται στις υπέρογκες δημόσιες δαπάνες ενός υπερτροφικού κράτους και αφού χρήματα δεν υπάρχουν και οι δημόσιες δαπάνες πρέπει να περιορισθούν, άρα η μόνη λύση είναι η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων ή οι απολύσεις.