Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε χθες και υπογράφεται από τον Πολ Τόμσεν επισημαίνεται η ανάγκη μεταρρυθμίσεων για την ανταγωνιστικότητα 12-5-2010 Του Σωτηρη Nικα Μία σειρά από κινδύνους, εννέα στο σύνολό τους, κατά την εφαρμογή του τριετούς οικονομικού προγράμματος της Ελλάδας, εντοπίζει σε σχετική του έκθεση το ΔΝΤ, που δημοσιοποιήθηκε χθες. Σε αυτήν, που υπογράφεται και από τον κ. Πόλ Τόσμεν (επικεφαλής του κλιμακίου που είχε έρθει στην Ελλάδα για τις διαπραγματεύσεις ενόψει της συμφωνίας για την οικονομική βοήθεια), αναφέρεται ότι η δημοσιονομική προσαρμογή που αναμένεται να συντελεστεί είναι «εντυπωσιακή», ότι τα μέτρα που θα ληφθούν είναι «κοινωνικά επώδυνα» και ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί 1 με 2 χρόνια για να εγκαταστήσει και πάλι κλίμα εμπιστοσύνης στις αγορές, έτσι ώστε να ξαναδανειστεί μόνη της. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο ζήτημα της ανταγωνιστικότητας. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι θα πρέπει να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα αυξήσουν την παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας και κατ' επέκταση και την ανταγωνιστικότητά της. Για τον ιδιωτικό τομέα, αν και σημειώνεται πως δεν κόπηκαν ο 13ος και ο 14ος μισθός, γιατί θα υλοποιηθούν άλλες μεταρρυθμίσεις προς την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, τονίζεται ότι το ΔΝΤ κρίνει ως απαραίτητη προϋπόθεση και τη μείωση του εργατικού κόστους προς την κατεύθυνση αυτή. Το ΔΝΤ προχωρεί και σε σειρά προβλέψεων για την εξέλιξη των βασικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας την προσεχή 10ετία. |
Τα θέματα που θέτει ο κ. Τσουκαλάς -αλλά και ο τρόπος που τα θέτει- βοηθούν να ξεκαθαριστούν βασικά προβλήματα που ζητούν απαντήσεις, όπως το να περιγραφεί με σαφήνεια ο δρόμος και οι επιλογές κάθε πολιτικής δύναμης.
Εκφράζοντας μια απαισιοδοξία από την ανάγνωση της κατάστασης και την τυφλή δυναμική που αυτή τροφοδοτεί, θέτοντας τα όρια των δυνατοτήτων μας να παρέμβουμε στο εθνικό επίπεδο, όταν έχουμε προσδεθεί, έστω επιπόλαια και μάλλον χωρίς επιστροφή, κατά τον κ. Τσουκαλά, σε μια παγκοσμιοποιημένη νεοφιλελεύθερη οικονομία, τονίζει με σιγουριά πως έρχονται απρόβλεπτες κοινωνικές εκρήξεις. «Το σύστημα αυτό δεν φτιάχνει έναρθρες μορφές πολιτικής αντίστασης», γι’ αυτό οι αναπόφευκτες αντιδράσεις θα είναι απρόβλεπτες και πιθανόν να οδηγήσουν σε δυσοίωνα αποτελέσματα. Εκφράζεται αρνητικά σε ένα ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη, υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι «με την είσοδό μας στην Ευρωζώνη, μπήκαμε σ’ ένα σύστημα το οποίο δεν διακρίνεται μόνο από δημοκρατικό έλλειμμα, διακρίνεται από την γενική του αδυναμία και άρνηση να λειτουργήσει ως ενιαίο πολιτικό, οικονομικό και ιδεολογικό σύστημα».