ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στους Γιάννη Σκαλιδάκη και Γιώργο Σαπουνά
Την ανάγκη συντονισμού των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με στόχο να υπάρξει οργανωμένη και αποτελεσματική απάντηση, η οποία –όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει- πρέπει να έρχεται σε «ρήξη με το φιλελευθερισμό και πιο συγκεκριμένα με τον καπιταλισμό», τονίζει –μιλώντας στο Δρόμο- ο επικεφαλής του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA) της Γαλλίας, Ολιβιέ Μπεζανσενό.
Αναφερόμενος στους αγώνες των εργαζομένων που εκδηλώθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στη Γαλλία, σημειώνει με νόημα ότι «η δυσκολία ήταν να προχωρήσει ένα επίπεδο παραπάνω ο συντονισμός των αγώνων, ώστε να προσπαθήσουμε να χτίσουμε ένα ενιαίο κίνημα. Αυτό το επίπεδο βρίσκεται σε ημερήσια διάταξη και περνά μέσα από μια νέα πολιτικοποίηση του κόσμου της εργασίας».
Η κρίση έχει φέρει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε μια πολύ δύσκολη θέση. Η επίθεση της αστικής τάξης με τα διάφορα πακέτα λιτότητας μέσα από τις κρατικές ή υπερκρατικές δομές (Ε.Ε.) έχει δημιουργήσει ευνοϊκό ή αρνητικό υπόστρωμα για το ξετύλιγμα των αγώνων;
Η κατάσταση στη Γαλλία, αλλά πιστεύω και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, είναι γεμάτη αντιθέσεις. Η δυσαρέσκεια, το ξέσπασμα που προκλήθηκε από τα σχέδια ανάκαμψης και τα πρώτα κύματα απολύσεων που τα συνόδευσαν το 2009, στην πρώτη φάση της κρίσης, συμπλέκονται με την ανασφάλεια, με αμφιβολίες για τις δυνατότητες αντιπαράθεσης με την πολιτική των τραπεζών, της εργοδοσίας και του κράτους. Το γεγονός ότι από τη μια μέρα στην άλλη, το κράτος, που ο πρωθυπουργός έλεγε ότι βρίσκεται σε κατάσταση ημιχρεοκοπίας, βρήκε δισεκατομμύρια για να επιδοτήσει τις τράπεζες και τα αφεντικά, ήταν πραγματική πρόκληση. Τα σχέδια απολύσεων στα εργοστάσια ανταλλακτικών αυτοκινήτων προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις και μεταξύ άλλων και επιτάξεις. Αυτό το κλίμα οδήγησε στις έντονες ημέρες του περασμένου χειμώνα, που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες οδήγησαν σε αδιέξοδο. Οι επιπτώσεις της ανεργίας γιγαντώνονται, οι εντάσεις στο χώρο της εργασίας, όπως και σε όλη την κοινωνία, αυξάνονται, οι καθημερινές δυσκολίες γίνονται αβάστακτες. Και όλα αυτά, μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα όξυνσης της πολιτικής αποστασιοποίησης. Αυτή η αντιφατική κατάσταση εκφράστηκε στο πολιτικό πεδίο στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές. Είχαμε την απόρριψη του Σαρκοζί, αλλά η δυσαρέσκεια δεν εκφράστηκαν -παρά σε μικρό βαθμό- με αντικαπιταλιστική ψήφο και περισσότερο με την αποχή και την ψήφο στη φιλελεύθερη Αριστερά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τους Πράσινους.
